Αργότερα ήρθαν και άλλες απειλές όπως ο MERS, η γρίπη των πουλερικών, ο EBOLA κλπ .
Οι ελληνικές κυβερνήσεις μπροστά σ’ αυτές τις απειλές , αντί να θωρακίσουν την υγεία, προτίμησαν να κλείσουν νοσοκομεία, να διώξουν γιατρούς και να μην αντικαταστήσουν αυτούς που συνταξιοδοτούνται ή πεθαίνουν.
Σήμερα, δύο χρόνια από το ξέσπασμα της πανδημίας στη χώρα μας, τα κυβερνητικά μέτρα πηγαινοέρχονται, οι περιορισμοί γίνονται «ακορντεόν», όμως το μόνο που δεν αλλάζει είναι ένα κριτήριο που έχουν για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Το κριτήριο τους είναι : α) η διευκόλυνση των επιχειρηματικών ομίλων στον τουρισμό, τις μεταφορές και β) να απαλλαγούν από ‘’κόστη και βάρη’’ και αυτός είναι ο λόγος που έμειναν αθωράκιστα τα Δημόσια συστήματα υγείας & να θησαυρίζουν οι κλινικάρχες. Η δε προστασία από την πανδημία να είναι στη βάση της «ατομικής ευθύνης».
Το εμβόλιο είναι πολύτιμο κοινωνικό αγαθό, είναι όπλο κατά της πανδημίας.
Όμως για την κυβέρνηση μόνο η «ατομική ευθύνη» είναι όλα τα πρωτόκολλα κατά της πανδημίας. Και τώρα με την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, απογειώνεται η λογική της ατομικής ευθύνης και πουθενά δε συζητιέται η κυβερνητική ευθύνη (πχ το σύστημα υγείας εμπορευματοποιημένο, Δημόσια Νοσοκομεία υποστελεχωμένα , Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας διαλυμένη, χώροι δουλειάς – μέσα μαζικής μεταφοράς – τουρισμός- σχολεία, που είναι οι κύριοι χώροι υπερμετάδοσης, δεν ελέγχονται ή ελέγχονται δειγματοληπτικά κλπ).
Στο όνομα της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού με «ποινές & δωράκια», η κυβέρνηση από τη μία διχάζει τους εργαζόμενους και ανοίγει παράθυρο καταπάτησης στοιχειωδών δημοκρατικών και συνταγματικών δικαιωμάτων και από την άλλη επιτρέπει στην εργοδοσία να εξαπολύει απειλές για απολύσεις, για στερήσεις μισθού, για μηνύσεις λόγω διαφυγόντων κερδών κλπ. Μέτρα που ψηφίστηκαν για να μείνουν και να εμπλουτιστούν μετά τον κορονοϊό.
Το «πιστοποιητικό Covid» δείχνει ότι, χαλαρώνουν κι αυτά τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας από τον ιό. Η κυβέρνηση πιστοποιεί ότι με δική της ευθύνη αφήνει εκτεθειμένους στην πανδημία τον λαό (εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους). Η κυβέρνηση προσποιείται ότι, δεν υπάρχει η ενοχλητική για αυτήν αλήθεια, ότι δεν έχει απαντηθεί επιστημονικά το ερώτημα για το αν ο εμβολιασμός μπορεί να εμποδίσει αποτελεσματικά τη μετάδοση του ιού, την ώρα που καταγράφονται νέες μεταλλάξεις. Και έτσι δεν παίρνει μέτρα !
Με την έναρξη της πανδημίας, χτύπαγαν παλαμάκια στους γιατρούς και τους νοσηλευτές, έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού, έκαναν το εμβόλιο selfie - φωτογραφία και τους υγειονομικούς κομπάρσους φτηνών βίντεο για ιστορίες στο instagram.
Δηλαδή ανακάλυπταν, πόσο χρήσιμο είναι το Δημόσιο σύστημα Υγείας (που οι ίδιοι υποβάθμισαν), τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των υγειονομικών (που οι ίδιοι λεηλάτησαν), την αξία της ύπαρξης Δημόσιων Δομών Υγείας (που οι ίδιοι είχαν κλείσει).
Και τώρα; Η πανδημία απέδειξε τον παρασιτικό χαρακτήρα του Επιχειρηματικού Ιδιωτικού τομέα Υγείας, με τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών ομίλων να αρνούνται να συμβάλουν στη μάχη κατά της πανδημίας και την εμμονή της κυβέρνησης να αρνείται την επίταξη του. Στα Δημόσια Νοσοκομεία δινόταν η μάχη της ζωής και τα Ιδιωτικά έκαναν κοσμητικές επεμβάσεις!! Στις λίγες περιπτώσεις που αξιοποιήθηκαν δομές του ιδιωτικού τομέα, αυτό έγινε με επινοικίαση σε τιμή διπλάσιου νοσηλίου ή στη διακίνηση ελάχιστων περιστατικών που σχεδόν είχαν αναρρώσει.
Λένε ακόμη: «Θα πρέπει το Δημόσιο Νοσοκομείο να γίνει και αυτό ένα ανεξάρτητο ίδρυμα, το οποίο θα είναι αυτοδιοικούμενο και θα λογοδοτεί στο τέλος του χρόνου ανάλογα με τα κέρδη ή τις ζημιές που θα έχει». Αυτοδιοικούμενο νοσοκομείο θα πει νοσοκομείο με οικονομική αυτοτέλεια. Με δραστικά μειωμένη κρατική χρηματοδότηση και έσοδα από τη λειτουργία του ως επιχείρηση. Η στελέχωσή του και οι υπηρεσίες που θα παρέχει θα εξαρ-τώνται από τα ίδια έσοδα. Το Νοσοκομείο θα βγει στην «πιάτσα» της αγοράς, θα συνάπτει ΣΔΙΤ, θα αναζητεί χορηγίες. Άλλο ένα βήμα προς την πλήρη απαλλαγή του κράτους από τις δαπάνες για την Υγεία, πιο φτηνοί και λεηλατημένοι υγειονομικοί, προκειμένου οι ισολογισμοί των Δημόσιων Νοσοκομείων - Επιχειρήσεων να αποτυπώνουν όσο το δυνατόν υψηλότερα κέρδη.
«Θα πρέπει να φτιάξουμε επισταμένως τους υγειονομικούς χάρτες, χωρίς να υποκύπτουμε στις πιέσεις (...) Δίνεται ψευδώς το στοιχείο ότι δεν έχουμε αρκετό προσωπικό (...) Τα κεντρικά νοσοκομεία έχουν καλή στελέχωση ή ικανοποιητικού βαθμού στελέχωση. Μπορούμε να μετακινούμε τον πληθυσμό από νοσοκομεία που υπολειτουργούν και να φέρουμε κόσμο σε νοσοκομεία που λειτουργούν περισσότερο». Το πρόβλημα δεν είναι κυρίως η έλλειψη υγειονομικού χάρτη, αλλά τα κριτήρια ανάπτυξης των Δημόσιων Δομών Υγεί-ας. Το συμπέρασμα τους είναι: αντί να ενισχυθούν τα περιφερειακά Νοσοκομεία αυτά να κλείσουν!!! Αυτό είναι το μάθημα της πανδημίας, ή ακριβώς το ανάποδο; Το επίπεδο λειτουργίας του κάθε νοσοκομείου είναι συνάρτηση του βαθμού στελέχωσής του. Αν είναι έτσι όπως το λένε, γιατί την περίοδο της πανδημίας μετακινούσαν προσωπικό από την Πάτρα στον Πύργο, από την Αθήνα στη Κατερίνη, στη Δράμα και πάει λέγοντας;
Προβληματικές, λοιπόν, είναι οι πολιτικές που άφησαν τις δομές Υγείας υποστελεχωμένες.
Προβάλλεται ως επιχείρημα η αδυναμία του κράτους να χρηματοδοτήσει την «ακριβή Υγεία και Τεχνολογία» στα Δημόσια Νοσοκομεία. Κανένας όμως δεν μπήκε στον κόπο να μας πει, γιατί από τα 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης είναι αποκλεισμένη η δημόσια Υγεία; Η απάντηση είναι απλή: οι όμιλοι να κερδίζουν και ο λαός να πληρώνει το λογαριασμό.
Προτάσεις για την αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων:
-επίταξη του Επιχειρηματικού Ιδιωτικού τομέα Υγείας με κεντρικό Δημόσιο συντονισμό για την αντιμετώπιση του 4ου κύματος της πανδημίας
-προμήθεια όλων των ασφαλών εμβολίων για την αύξηση του ρυθμού των εμβολιασμών, μετά από αντικειμενική επιστημονική, προσωποποιημένη όπου χρειάζεται ενημέρωση, για την απαλοιφή όποιων φόβων και δισταγμών υπάρχουν, την αυξημένη φαρμακοεπαγρύπνηση για τυχόν επιπλοκές και το μέτρο της υποχρεωτικότητας θα μπορούσε να συζητηθεί μόνο για όσους επιμένουν να επικαλούνται αντιεπιστημονικές, αναχρονιστικές, ανορθολογικές και άλλες δοξασίες
-ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας σε πανελλαδικό επίπεδο, με χρηματοδότηση από το κράτος, με Κέντρα Υγείας, αποκεντρωμένα ιατρεία και κινητές μονάδες
-πλήρη κρατική χρηματοδότηση των Δημόσιων Μονάδων Υγείας, με αντίστοιχη αύξηση των κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπου θα παρέχονται από το κράτος δωρεάν όλες οι εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικό υλικό, φάρμακα, εμβόλια, χωρίς πληρωμές, συμμετοχή, χωρίς πλαφόν και περικοπές, σύμφωνα με τις ανάγκες και με αποκλειστικά επιστημονικά κριτήρια.
-μαζικές προσλήψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων, νοσηλευτών, μαιών, τεχνολόγων και άλλων υγειονομικών με σχέση εργασίας μόνιμη, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης για την πλήρη στελέχωση των Νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των αποκεντρωμένων μονάδων τους (Περιφερειακά Ιατρεία).
-οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας της εργασίας και του μεγάλου αριθμού υγειονομικού προσωπικού να μπουν σχεδιασμένα στην υπηρεσία για την πρόληψη, προάσπιση, αποκατάσταση και βελτίωση της υγείας του λαού μας.
ΔΗΠΑΚ Ιατρών Πιερίας
