που αφορούν την υποχρεωτική διενέργεια από τους εκπαιδευτικούς διαγνωστικών τεστ δύο φορές την εβδομάδα, καθώς και την απειλητική συζήτηση για θεσμοθέτηση υποχρεωτικού εμβολιασμού. Ως σκεπτόμενοι και συνεπείς πολίτες και κυρίως ως εκπαιδευτικοί και παιδαγωγοί των παιδιών αυτού του τόπου έχουμε μάθει να βιώνουμε και να διδάσκουμε τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του διαλόγου. Επιπλέον, ως επιστήμονες γνωρίζουμε καλά ότι η επιστήμη και η γνώση προχωρούν και στηρίζονται στην αμφισβήτηση και στον διάλογο. Αυτό έχει ως συνέπεια να μπορούμε να ερμηνεύουμε τον δημόσιο λόγο και να είμαστε σε θέση να κρίνουμε τον λόγο της εξουσίας. Με μεγάλη μας, λοιπόν, θλίψη διαπιστώνουμε ότι ο λόγος της εξουσίας της περιόδου που διανύουμε κάθε άλλο παρά δημοκρατικός και αμερόληπτος είναι. Αντιθέτως, είναι διατακτικός, αυθαίρετος και επιστημονικά ελεγχόμενος.
Μετά «λύπης» της η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας διαπιστώνει ότι ένα ποσοστό εκπαιδευτικών δεν επιθυμεί να εμβολιαστεί. Αντί να σεβαστεί την απόφαση των προσώπων αυτών, αποφασίζει τη διενέργεια δύο εργαστηριακών διαγνωστικών τεστ την εβδομάδα και απειλεί εμμέσως όλο τον δημόσιο τομέα με υποχρεωτικό εμβολιασμό. Ας αναφέρουμε, λοιπόν, τα αυτονόητα σε μια εποχή αυταρχισμού και υποκρισίας. Καμία ιατρική πράξη δεν μπορεί να διενεργηθεί χωρίς τη συναίνεση του εμπλεκόμενου προσώπου (Ν. 3418/2005 άρθρο 12). Το Συμβούλιο της Ευρώπης στον ν. 2361/2021 παρ. 7.3.1 επισημαίνει ότι κάθε κράτος πρέπει να πληροφορήσει τους πολίτες του ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και κανένας δεν πρέπει να εξωθηθεί (pressured) πολιτικά, κοινωνικά ή με όποιον άλλο τρόπο στον εμβολιασμό.Επιπλέον, για να αποφασίσει το εν λόγω πρόσωπο αν θα συμμετέχει στην ιατρική πράξη πρέπει να έχει σαφή και πλήρη ενημέρωση που δε θα είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής. Και απορούμε, δε χαρακτηρίζεται η συνολική ρητορική της κυβέρνησης και των ΜΜΕ από εκβιαστικό και απειλητικό λόγο; Η λεκτική βία είναι η μία όψη του νομίσματος, η κοινωνική και οικονομική απειλή προς τους ανεμβολίαστους είναι η άλλη. Ποιο ακριβώς είναι το δίλημμα, να προχωρήσει ο κάθε εργαζόμενος σε ένα εμβόλιο για το οποίο νιώθει ανασφάλεια και φόβο ή να στερηθεί η οικογένειά του οικονομικών πόρων και να εγκαταλείψει την εργασία του, το δικαίωμα στην οποία κατοχυρώθηκε με αγώνες και θυσίες; Και στο πλαίσιο της αξιολόγησης που τόσο επιθυμεί το Υπουργείο να εισάγει για τους εκπαιδευτικούς, αντί να αξιολογείται ο παιδαγωγός για το έργο του, την επιστημοσύνη και την προσφορά του στους μαθητές του, θα αποκλείεται από την εκπαιδευτική διαδικασία επειδή χρησιμοποίησε το αυτονόητο δικαίωμα του να διαθέσει το σώμα του ως θέλει; (Σύνταγμα της Ελλάδος αρ.5.παρ.5).
Ο αντίλογος, βέβαια, είναι γνωστός. «Ο ανεμβολίαστος αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και δε δείχνει κοινωνική ευθύνη». Το επιχείρημα είναι αβάσιμο, μονοσήμαντο και δογματικό, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά αυταρχική χρήση της γλώσσας. Τη στιγμή που ο ίδιος ο ΠΟΥ επιμένει ότι και οι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν τη νόσο, τη στιγμή που τηρούνται τα μέτρα υγιεινής και η μετάδοση του ιού με μάσκα είναι υποτίθεται μηδαμινή, γιατί τέτοιες διακρίσεις; Ρητά αναφέρεται στο κείμενο του κανονισμού 2021/953 της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι είναι αναγκαίο να αποτρέπονται οι διακρίσεις, άμεσες και έμμεσες εις βάρος προσώπων που δεν έχουν εμβολιαστεί, είτε για ιατρικούς λόγους, είτε γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα είτε γιατί επέλεξαν να μην το πράξουν (παρ. 36). Επιπλέον, το άρθρο 12 του Ν. 3418 ορίζει ότι τα συμφέροντα και η ευημερία του ανθρωπίνου όντος υπερισχύουν του κοινωνικού συμφέροντος ή της επιστήμης. Ήδη έχει καταγραφεί και στη χώρα μας αξιόλογος αριθμός θανάτων ή μόνιμων παρενεργειών εξαιτίας των εμβολίων. Ποιος παίρνει την ευθύνη να υποχρεώσει κάποιον που δεν επιθυμεί να εμβολιαστεί σε εμβολιασμό με ολέθριες συνέπειες στην υγεία του δευτέρου ή ακόμα και θάνατο; Υπήρξε μητέρα που άφησε τα παιδιά της ορφανά εξαιτίας του εμβολιασμού της. Ποιος θα αναπληρώσει την απώλειά της, το κράτος; Ο κώδικας της Νυρεμβέργης είναι σαφής: η εθελοντική συναίνεση σε ιατρική πράξη είναι απολύτως απαραίτητη. Δεν είναι δυνατόν ξαφνικά να καταπατώνται δικαιώματα και νόμοι που αποτελούν ορόσημα στην ιστορία του ανθρωπίνου πολιτισμού. Πώς εφαρμόζεται με τα εμβόλια η ιπποκρατική αρχή του «ωφελέειν ή μη βλάπτειν», τη στιγμή που το εμβόλιο επιβάλλεται σε ηλικίες που κινδυνεύουν περισσότερο από το εμβόλιο παρά από τη νόσο Covid-19; Επειδή, ωστόσο, δε διεκδικούμε ιατρικές γνώσεις, επικαλούμαστε την κοινή λογική των ανθρώπων που ελπίζουμε ότι δεν έχει ακόμη χαθεί για να διαλύσει την προπαγανδιστική μονομέρεια του εξουσιαστικού λόγου.
Το κεφάλαιο των διαγνωστικών τεστ προκαλεί περαιτέρω σκέψη και σκεπτικισμό. Αρχικά, τα διαγνωστικά τεστ αποτελούν ιατρική πράξη που επιβάλλεται εν προκειμένω χωρίς τη συγκατάθεση των εξεταζομένων. Έπειτα, τη σχολική χρονιά που πέρασε τα επονομαζόμενα selftests κρίθηκαν επαρκή για την ασφαλή επιστροφή εκπαιδευτικών και μαθητών στα σχολεία. Οι πρόσφατες κυβερνητικές ανακοινώσεις τα θεωρούν επαρκή μόνον για τους μαθητές, αλλά ανεπαρκή για τους εκπαιδευτικούς, στους οποίους επιβάλλουν δύο εργαστηριακά τεστ που θα διενεργούνται με δική τους οικονομική επιβάρυνση. (Δε γίνονται δεκτά τα ίδια τα τεστ του ΕΟΔΥ!!!) Και διατείνεται η κυβέρνηση ότι δεν πρόκειται για τιμωρία ή ποινή. Αλλά για τι πρόκειται; Είναι φανερό ότι στόχος είναι η σωματική και οικονομική εξουθένωση των εργαζομένων ώστε να εξαναγκαστούν να καταφύγουν στο εμβόλιο. Η σωματική εξουθένωση θα μπορούσε να θεωρηθεί βασανισμός, αν ληφθεί υπ'όψιν η πρόκληση σωματικού πόνου με διάφορες συνέπειες (π.χ. ρινορραγία) χωρίς την ελεύθερη συγκατάθεση του εξεταζομένου υποκειμένου. Επιπλέον, η ίδια η συσκευασία του rapidtest αναφέρει ότι δεν αποτελούν τελικό δείκτη νόσησης από κορωνοϊό και πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι συχνά τα τεστ συγχέουν τον Covid-19 με την κοινή γρίπη, γι’ αυτό στην Αμερική πρόκειται να τα αποσύρουν έως τέλος του έτους σύμφωνα με απόφαση του CDC. Εξάλλου, η διαφορά του self από το rapid δεν έχει να κάνει με το περιεχόμενο του τεστ που είναι το ίδιο, αλλά με το ποιος διενεργεί το τεστ. Επομένως, πώς να δείξουμε εμπιστοσύνη σε τέτοιους τρόπους διάγνωσης; Και εν πάση περιπτώσει, αφού και οι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν, γιατί να επιβάλλονται τα τεστ μόνο στους ανεμβολίαστους; Είναι σαφές ότι πρόκειται για τιμωρητικό μέτρο.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ σε δελτίο τύπου της την 20.7.2021 αναφέρει ότι λέει ΝΑΙ στον μαζικό εμβολιασμό και ΟΧΙ στις απολύσεις. Δεν αναφέρει ωστόσο την κατάσταση της αναστολής που ενέχει στέρηση μισθού και μη υπολογίσιμο συντάξιμο χρόνο. Το λογικό χάσμα είναι φανερό. Ακολουθείται και στην περίπτωση αυτή ο πολιτικός στρουθοκαμηλισμός και όχι η πραγματική έγνοια για τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Κλείνοντας, είναι θεμιτό να αναφερθούμε και στην καταστρεπτική συνέπεια που έχουν οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο θέμα των εμβολιασμών στη συνοχή και αλληλεγγύη του κοινωνικού συνόλου, αλλά και πιο ειδικά στη σχέση των συναδέλφων στο πλαίσιο του σχολικού περιβάλλοντος. Ο καταιγισμός από την πλευρά των κυβερνώντων με σκληρές διχαστικές και απόλυτες γενικεύσεις και η μαζική αναπαραγωγή τους από τα συστημικά ΜΜΕ έχει οδηγήσει το σύνολο των πολιτών να πιστεύουν με απολυτότητα ότι για όλη την πανδημία φταίνε οι ανεμβολίαστοι και πρέπει να τιμωρηθούν. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών Στέλιου Πέτσα ο οποίος ομολόγησε κυνικά ότι το να «χάσει κανείς το εισόδημά του είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για εμβολιασμό». Η τόση μεγάλη έγνοια τους για τη δημόσια υγεία τούς κάνει να αφήνουν οικογένειες σε απόλυτη ένδεια και με όποια άλλη συνέπεια έχει η αναστολή. Είναι οι άνθρωποι που μόνον ταμπέλες θέλουν να αποδίδουν στους γύρω τους, όπως άλλοτε οι Ναζί, με παράδειγμα τον χαρακτηρισμό «Ταλιμπανοχριστιανοί» του κυρίου Τζανάκη. Είναι οι άνθρωποι που δε γνωρίζουν τι θα πει ελεύθερο φρόνημα και με οικονομικές απειλές θεωρούν ότι όλοι είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν τις αξίες τους. Είναι οι ίδιοι που λέγανε ότι οι «αρνητές», να ένας ακόμα γελοίος και αυθαίρετος όρος, είναι ακροδεξιοί και παραθρησκευτικοί. Έχουμε φτάσει στο 2021 και αυτοί σκέπτονται ακόμη με όρους του 1938. Ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί, μόνον ελεύθεροι και σκεπτόμενοι. Αλλά οι ακραίες διχαστικές αναφορές ακολουθούν τη γνωστή πολιτική του διαίρει και βασίλευε, γνωστή από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας. Αυτοί είναι οι «καλοί» άνθρωποι που δείχνουν κοινωνική ευθύνη και οι ανεμβολίαστοι είναι οι ατομιστές; Όλα τα αφηγήματα θα τα κρίνει κάποτε η ιστορία. Αλλά, το ότι δεν πείθεται ένας στους δύο Έλληνες ακόμη, κάτι δείχνει.
Στην ορκωμοσία μας κατά την ανάληψη της υπηρεσίας μας ορκιστήκαμε να διαφυλάττουμε και να υπακούμε στο Σύνταγμα και στους νόμους. Το ελληνικό Σύνταγμα ξεκάθαρα προστατεύει την ελευθερία όλων απέναντι στο νόμο, το δικαίωμα καθενός στην προστασία της υγείας του και της γενετικής του ταυτότητας, το δικαίωμα καθενός στην εργασία του. Το κράτος οφείλει να σεβαστεί την προσωπική επιλογή κάθε πολίτη να αποφασίσει πώς θα διαθέσει το σώμα του και να γίνει παράδειγμα δημοκρατίας και σεβασμού στη διαφορετικότητα. Το ίδιο επιβάλλει και η συναδελφική αλληλεγγύη στο πλαίσιο του σχολείου ώστε να μη μετατραπούν οι διευθυντές σε τιμητές. Από την πλευρά του ο κάθε εκπαιδευτικός οφείλει να τηρεί με συνέπεια τους κανόνες υγιεινής όπως το πλύσιμο των χεριών, την προσεκτική χρήση μάσκας και τις αποστάσεις. Και ας ευχηθούμε όλοι να έρθει μια χρονιά που θα μας βρει στα σχολειά μας και όχι σε τηλεμαθήματα.
Με εκτίμηση,
Ομάδα Εκπαιδευτικών Πιερίας
* Οι εκπαιδευτικοί που υπογράφουν την επιστολή ξεπερνούν τους 200 σε αριθμό στον Ν. Πιερίας
