«Είμαι υγειονομικός από την Κατερίνη και βρίσκομαι σε αναστολή εργασίας από 01/09/2021, μητέρα δύο παιδιών, μονογονεϊκής οικογένειας. Αποφάσισα σύμφωνα με την νομοθεσία και τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα (άρθρο 104 του Ν. 3528/2007) και αφού πέρασαν 30 ημέρες από την ημέρα που πήρα στα χέρια μου την απόφαση αναστολής εργασίας και χωρίς να έχω περάσει από κάποιο πειθαρχικό συμβούλιο που να γνωμοδοτήσει είτε υπέρ είτε κατά αυτής της απόφασης να παρουσιαστώ 01/10/2021 στην εργασία μου και να αναλάβω τα καθήκοντά μου ζητώντας από την υπηρεσία μου να υπογράψω κανονικά και στο παρουσιολόγιο από την στιγμή που δεν διέπραξα κάποιο αδίκημα.
Με αυτή μου τη στάση δηλώνω ξεκάθαρα ότι σέβομαι το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους από τη στιγμή που θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Η δική μου ιστορία όμως έδειξε παρακάτω ότι δεν ισχύουν οι νόμοι του Συντάγματος. Αναρωτιέμαι και λέω: Άραγε τι καθεστώς να έχουμε…ΧΟΥΝΤΑ;
Δυστυχώς όμως οι υπεύθυνοι μου είπαν: «Δεν δικαιούσαι να βρίσκεσαι εδώ» και μου απαγόρευσαν την είσοδο στην εργασία. Άνεργη πλέον και με rapid test στο χέρι που αναγκαζόμουν να πληρώνω από την τσέπη μου γιατί είμαι ανεμβολίαστη, πήγα και στις 04/10/2021 στην εργασία μου και τους είπα «μα, θέλω να βοηθήσω» αλλά η απάντηση ήταν αρνητική από τους ανωτέρους μου. «Θα έρθω και αύριο» τους είπα.
Στη συνέχεια με ενημέρωσε μία από τις συναδέλφισσες μου ότι δόθηκε η εντολή για τις 05/10/2021 να μη μου επιτραπεί η είσοδος όχι μόνο στην εργασία αλλά και στο κτήριο με αποτέλεσμα την άλλη μέρα να παρουσιαστώ στην εργασία μου με τον δικηγόρο μου, έτσι ώστε η υπηρεσία όπου ανήκω να μας απαντήσει εγγράφως ότι η αναστολή συνεχίζεται κανονικά και το άρθρο 104 του ν. 3538/2007 δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο και δεν υπάρχει κίνδυνος να απολυθώ.
Με ρωτά η συνάδελφος, γιατί επιμένεις και έρχεσαι στην δουλειά σου αφού δεν πληρώνεσαι; Και της απαντώ με σίγουρη και δυνατή φωνή: «Γιατί δεν περισσεύει κανείς».
Το σύστημα μπορεί να θέλει να με εκδικηθεί επειδή δεν εμβολιάστηκα. Γνώρισα την αχαριστία με τον χειρότερο τρόπο. Το πολιτικό σύστημα παρατηρώ ότι ενισχύει τον διχασμό ανάμεσα στους εμβολιασμένους και στους ανεμβολίαστους, προσπαθεί να διασπάσει την ομαδικότητα τόσων ετών. Δυστυχώς όλες αυτές οι πολιτικές αποφάσεις και συμπεριφορές έχουν αντίκτυπο στους ασθενείς.
Εγώ όμως το οφείλω στους προγόνους μου. Ήρθε η σειρά μου να αγωνιστώ για το ψωμί την ελευθερία και την ΥΓΕΙΑ.
➤ Απευθύνομαι στον κ. Μητσοτάκη- πρωθυπουργό αυτής της χώρας και στον κ. Πλεύρη υπουργό υγείας:
Αγωνίζομαι για το ψωμί μου και το ψωμί των παιδιών μου που με βγάλατε σε αναστολή εργασίας με μηδενικό εισόδημα.
Αγωνίζομαι για την Ελευθερία μου την οποία με τον νόμο της υποχρεωτικότητας δεν μου επιτρέπετε να αποφασίσω μόνη μου εάν είναι καλό για εμένα να εμβολιαστώ ή όχι, να ορίσω μόνη μου την ψυχή και το σώμα μου.
Αγωνίζομαι για την υγεία όλων των συνανθρώπων μου κάτι που κάνω εδώ και τόσα χρόνια πηγαίνοντας στην εργασία μου χωρίς να σκέφτομαι εάν θα αρρωστήσω ή όχι. Τι άλλαξε για τους υγειονομικούς με την πανδημία covid-19; Ο σκοπός μας δεν είναι ο ίδιος; Να θεραπεύουμε τους ασθενείς;
➤ Δεν φοβάμαι:
- Να φροντίζω τους ασθενείς όπως και πριν την πανδημία
- Να αγγίζω τους ασθενείς όπως και πριν την πανδημία
- Να μιλάω στους ασθενείς όπως και πριν την πανδημία
- Να δίνω κουράγιο στους ασθενείς όπως και πριν την πανδημία
Δεν φοβάμαι να μην νοσήσω γι΄αυτό αφήστε με ελεύθερη να κάνω την δουλειά μου όπως εγώ ξέρω τόσα χρόνια.
Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι στην Κατερίνη ως υγειονομικός όπως και χιλιάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες σε όλη την Ελλάδα, συνεχίζοντας τον αγώνα για την δικαίωση μας, επικαλούμενη την νομοθεσία της χώρας που γέννησε την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αλλά η τωρινή κυβέρνηση με κάποιες ΚΥΑ και ΦΕΚ και αποφάσεις κάποιων υπουργών βάζουν ταφόπλακα στα ανθρώπινα δικαιώματα, στο Σύνταγμα και στην ελεύθερη βούληση των πολιτών.»
