Γιά ἀκόμη μία χρονιά λοιπόν ἡ φάτνη τοῦ Χριστοῦ θά γίνει καί πάλι σχολεῖο καί θά προσκληθοῦμε ὅλοι νά σπουδάσουμε τά πολύτιμα μαθήματά της.
• Ἀπό τή μία τήν πεμπτουσία τῆς θεϊκῆς ἀγάπης, ἀφού ὁ ἅγιος Θεός ἐπενέβη λυτρωτικά ἀκολουθώντας ἕναν πολύ ὀδυνηρό καί ταπεινωτικό γι’ Αὐτόν δρόμο. Ἔγινε ἄνθρωπος, ὥστε νά μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νά μπολιαστεῖ μέ τήν ἀτελεύτητη ζωή Του.
• Ἀπό τήν ἄλλη ὅτι ὁ Θεός σέβεται, ἐπίσης σκανδαλωδῶς, τήν ἐλευθερία μας προτιμώντας νά ὑποστεῖ τόν εὐτελισμό τῆς ἐνανθρώπησης.
Νά, λοιπόν, ἡ ἀνεκτίμητη σοφία πού κερδίζουμε ἀπό τό σχολεῖο τῶν Χριστουγέννων: ὅτι ὁ Θεός ἀγαπᾶ τόν ἄνθρωπο πέρα ἀπό κάθε ὅριο. Ἀπό τό νά θίξει τήν ἐλευθερία του, προτιμᾶ νά θυσιαστεῖ.
Ἐμεῖς ἄραγε τί θά κάνουμε; Θά σπουδάσουμε μέ ἐπιμέλεια αὐτές τίς δύο ἀλήθειες; Κι ἄν ναί, θά προσπαθήσουμε νά τίς μετατρέψουμε σέ ζωή καί ἐμπειρία;
Εἶναι δύσκολο νά ἀγαπᾶς ξεπερνώντας τά ὅριά σου καί νά στέκεσαι ἐκστατικός μπροστά στήν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου.
Ἡ ἐπιλογή...εἶναι δική μας.
Καλά και εὐλογημένα Χριστούγεννα!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Κ ί τ ρ ο υ ς Γ ε ώ ρ γ ι ο ς
