«Η ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», ΜΕ ΜΑΓΚΙΑ! «Εμείς είμαστε με τη σωστή πλευρά τής ιστορίας»!
Η φράση για τη «σωστή πλευρά τής ιστορίας», δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι όμως μια φράση που συνηθίζεται αυτές τις ημέρες και λέγεται από Ευρωπαίους, ΝΑΤΟϊκούς καθώς και από Έλληνες, πολιτικούς αλλά και πολίτες, μάλιστα με μαγκιά.
ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΟΓΟΓΡΑΦΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΑΠΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΠΑΠΑΓΑΛΙΖΟΥΝ ΑΣΚΕΦΤΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.
"Είμαστε πάντα με τη σωστή πλευρά τής ιστορίας"!
Τη φράση αυτή την άκουσα να λέγεται από έναν εκπρόσωπο ευρωπαϊκής - ΝΑΤΟϊκής Χώρας προς τη Σερβία, υπό τη μορφή μιας έμμεσης απειλής, για να ταχθεί με το ΝΑΤΟ και όχι με τη Ρωσία.
Το 2019 άκουσα την ίδια φράση να λέγεται από τον Αλέξη Τσίπρα για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Την ίδια φράση άκουσα από τον Ευάγγ. Βενιζέλο και την άκουσα ξανά τώρα πια από το στόμα τού Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ντ. Μπακογιάννη, όταν αναφέρθηκαν στον πόλεμο της Ουκρανίας.
«Εμείς είμαστε με τη σωστή πλευρά τής ιστορίας»!
Βεβαίως, τους λόγους των πολιτικών, συνήθως, τους γράφουν οι λογογράφοι τους. Οι πολιτικοί, λοιπόν, απαγγέλλουν όσα γράφουν λογογράφοι. Και ως συνήθως, κάποιοι πολίτες, παπαγαλίζουν!
ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.
Γι’ αυτό επαναλαμβάνω το αρχικό μου ερώτημα:
Υπάρχει, ΕΚ ΤΩ ΠΡΟΤΕΡΩΝ, «σωστή πλευρά τής ιστορίας» αλλά και «λάθος πλευρά»; Και ποιοι είναι εκείνοι που εγγυώνται τη «σωστή πλευρά»;
Δεν γνωρίζω ποιοι από τους πολιτικούς μας έχουν διαβάσει Ιστορία και μάλιστα, όχι επιφανειακά αλλά σε βάθος. Και βεβαίως, δεν γνωρίζω πόσοι από τους συμπολίτες μας έχουν διαβάσει ιστορία. Και βεβαιότατα, δεν γνωρίζω ποιοι πολιτικοί αλλά και ποιοι πολίτες ενδιαφέρονται, πραγματικά, για την ιστορία και για τα πολύτιμα διδάγματά της.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΡΧΗ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!
Όσοι, όμως από τους πολιτικούς και τους πολίτες έχουν διαβάσει ιστορία, τότε θα θυμούνται την ιστορική φράση τού Δημοσθένη, του πολιτικού και ρήτορα της αρχαίας Αθήνας (384 - 322 π.Χ.): «Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι «από το αποτέλεσμα του τελευταίου συμβάντος μιας σειράς γεγονότων σχετιζόμενων μεταξύ τους, κρίνονται όλα όσα προηγουμένως έχουν συμβεί».
Δηλαδή, ξεκάθαρα ο μέγας Δημοσθένης λέει ότι κανένας δεν μπορεί, ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ, να πει ότι βρίσκεται «στη σωστή ή στη λάθος πλευρά τής ιστορίας». Ο απολογισμός γίνεται στο τέλος και όχι στην αρχή μιας σειράς γεγονότων. Και όσοι ισχυρίζονται ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ότι είναι «στη σωστή πλευρά τής ιστορίας», μπορεί και να διαψευσθούν! Αυτό το έχει αποδείξει η ιστορία.
ΚΑΜΠΟΣΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
«Εμείς είμαστε με τη σωστή πλευρά τής ιστορίας»!
Γιατί, όμως, πολιτικοί και πολίτες βιάζονται να προεξοφλήσουν το αποτέλεσμα μιας σειράς από συμβάντα; Διότι, τους μεν πολιτικούς, συνήθως, δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια. Τους ενδιαφέρει μια προσωρινή ψευδαίσθηση που ίσως θα τους δώσει πλεονεκτήματα λίγο πριν από τις εκλογές! Και όσοι εκ των πολιτών παπαγαλίζουν, άσκεφτα, τέτοιες πολιτικές φράσεις, το κάνουν όχι επειδή τους ενδιαφέρει η αλήθεια αλλά συνήθως επειδή τους συμφέρει η επικράτηση του κόμματός τους!
Υ.Γ. 1: Τη φράση «είμαστε στη σωστή πλευρά τής ιστορίας» την έχω ακούσει να λέγεται όχι μόνο από πολιτικούς για να δικαιολογηθεί η στάση κάποιων αποφάσεών τους οι οποίες αφορούν τον πόλεμο στην Ουκρανία (αντιρωσική πλευρά). Τη φράση αυτή την έχω ακούσει να λέγεται (συνήθως από δημοσιογράφους και πολίτες) ΚΑΙ για την πολιτική αντιμετώπιση του κορωνοϊού καθώς ΚΑΙ για την πολιτική που αφορά στα πειραματικά εμβόλια.
Πρόκειται για μια φράση (με κρυφή φασίζουσα έννοια) διότι, εμμέσως, αλλά σαφώς εκβιάζει και διχάζει. Πρόκειται για μια φράση που χτίζει χαρακώματα και γκρεμίζει γέφυρες επικοινωνίας. Δηλαδή, «εμείς είμαστε στη σωστή πλευρά τής ιστορίας» και όποιοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας. Και αυτή η διχαστική πολιτική οδηγεί έως και σε έναν ιδιότυπο, αλλά και κρυφό, φυλετισμό (ρατσισμό).
Υ.Γ.2: Η 1η φωτογραφία που εδώ αναδημοσιεύω είναι από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία (1999). Τη φωτογραφία αυτή την τράβηξε ο αείμνηστος Γιάννης Μπεχράκης. Είναι ένας παππούς που κλαίει με λυγμούς.
Ο παππούς αυτός λέει: «Σε έναν πόλεμο, οι πολιτικοί δίνουν πυρομαχικά. Οι πλούσιοι δίνουν τροφή και οι φτωχοί δίνουν τα παιδιά τους… Κι όταν ο πόλεμος τελειώσει, οι πολιτικοί παίρνουν πίσω τα εναπομείναντα πυρομαχικά. Οι πλούσιοι παράγουν περισσότερη τροφή και οι φτωχοί ψάχνουν τα μνήματα με τα ονόματα των παιδιών τους»…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ: Η Σερβία, αν και ηττήθηκε στον πόλεμο με το ΝΑΤΟ (βομβαρδιζόταν επί 78 ημέρες μόνη και ανυπεράσπιστη), τελικά νομίζω ότι ήταν και παραμένει με τη σωστή πλευρά τής ιστορίας.
Διότι αν ο Μιλόσεβιτς τότε (1999) είχε υπογράψει την επαίσχυντη συμφωνία τού Ραμπουγιέ για ολοκληρωτική παράδοση της Γιουγκοσλαβίας στο ΝΑΤΟ, σήμερα η Σερβία (και όχι μόνο) θα ήταν μια υπόδουλη Χώρα.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1735910603407493&id=100009657090926
* Ο Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός
είναι πτυχιούχος Α.Ε.Σ. Αθηνών,
πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής Αθηνών,
δημοσιογράφος στην Κατερίνη.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100009657090926
email: galanos.andreas@gmail.com
είναι πτυχιούχος Α.Ε.Σ. Αθηνών,
πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής Αθηνών,
δημοσιογράφος στην Κατερίνη.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100009657090926
email: galanos.andreas@gmail.com
