Τις πανελλαδικές εξετάσεις που καμία κυβέρνηση δεν μερίμνησε να τις κάνει "φιλικές" προς τους υποψήφιους-ες και τις οικογένειες τους, που και άδικες είναι και άγχος προσφέρουν και επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό και τέλος δημιουργούν υποψήφιους-ες δύο ταχυτήτων.
Αντί λοιπόν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα να προχωρήσουν σε μια πραγματική και ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Παιδεία, επιλέγουν κάθε χρόνο και πάντα με τις διαθέσεις του εκάστοτε πολιτικού κόμματος και του υπουργού που είναι επικεφαλής στο υπ. Παιδείας, να κάνουν όλο και πιο δύσκολη την ζωή των παιδιών μας και φυσικά όλων μας, με διάφορα χαζά μέτρα που έχουν να κάνουν με τι βάσεις, με συντελεστές, με "ειδικά μαθήματα" και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί η πολιτική ηγεσία ώστε να αφήσει το δικό της στίγμα πάνω στις ψυχές των παιδιών μας.
Οι πανελλαδικές όπως είναι τώρα δεν προσφέρουν τίποτα, αδικούν την προσπάθεια των υποψηφίων, υποβαθμίζουν την δημόσια και δωρεάν Παιδεία και ενισχύουν την ιδιωτική με τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα. Πόσα παιδιά χωρίς να ξοδέψουν οι γονείς τους χιλιάδες ευρώ θα μπορέσουν να εισαχθούν σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή μόνο με τις γνώσεις που προσφέρει ένα δημόσιο σχολείο;
Πρέπει όλα μαζί τα πολιτικά κόμματα να συστήσουν μία επιτροπή από εκπαιδευτικούς, ειδικούς χωρίς κομματική προέλευση και πολιτική δέσμευση, εκπροσώπους γονέων και μαθητών και να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν όχι μόνο έναν διαφορετικό τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια, αλλά και επανεξέτασης όλης της εκπαιδευτικής διαδικασίας από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο. Τα συμπεράσματα και οι αποφάσεις αυτής της επιτροπής θα πρέπει να έρθουν στην κοινωνία όχι απλά με μορφή μιας ανούσιας εκ του αποτελέσματος ηλεκτρονικής διαβούλευσης, αλλά μέσα σε κάθε σπίτι, σε κάθε οικογένεια και σχολείο ώστε η τελική επιλογή να είναι βγαλμένη μέσα από την κοινωνία και όχι πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός γραφείου υπουργού ή την οθόνη ενός υπολογιστή.
