Αν εθνικό συμφέρον και διεθνές δίκαιο ταυτίζονται τόσο το καλύτερο, αποφεύγονται "δυσάρεστες" καταστάσεις. Το δυστύχημα για την χώρα μας είναι ότι παραβιάζουμε μόνοι μας το διεθνές δίκαιο εις βάρος μας. Δηλαδή έχουμε δίκαιο για την υφαλοκρηπίδα, τα 12 μίλια, τον εναέριο χώρο, τις ΑΟΖ κ.α. και αντί να το διεκδικήσουμε με την δύναμη που μας δίνει αυτό το δίκαιο, επιθυμούμε να προσφύγουμε σε διεθνείς οργανισμούς και δικαστήρια, να κάνουμε διαπραγματεύσεις με όποιον εποφθαλμιά κάτι δικό μας και τελικά βγάζουμε προς τα έξω μια εικόνα κάποιου που όχι έχει δίκαιο, αλλά κάποιου που έχει μία διαφωνία και θα είναι ικανοποιημένος απλά με μία μοιρασιά.
Η στάση που πρέπει να κρατήσει ένας μεγάλος ηγέτης και τον ξεχωρίζει από τους πολιτικούς της σειράς, είναι αυτή της υπεράσπισης του εθνικού συμφέροντος, υπεράνω ακόμη και του διεθνούς δικαίου, γιατί έτσι θα παραδώσει στο τέλος της πολιτικής του ζωής μία μεγαλύτερη και δυνατότερη πατρίδα. Περισσότερη Ελλάδα για να ζήσουμε, πλουσιότερη για τους κατοίκους της και σεβαστή σε φίλους και εχθρούς.
Δυστυχώς ούτε και αυτό δεν βλέπουμε να γίνεται από τους πολιτικούς της γενιάς μας. Από τον Αλέξη Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε το όνομα της Μακεδονίας μας στους σκοπιανούς, έως τον Κυριάκο Μητσοτάκη της ΝΔ, που δεν αντιδρά στις προκλήσεις των τούρκων, αλλά και παλαιότερα με τον Σημίτη του ΠΑΣΟΚ και την μαύρη νύχτα των Ιμίων με τα επακόλουθα της και όλους αυτούς τους πολιτικούς που "παρέλασαν" στην διακυβέρνηση της πατρίδας μας και δεν υπεράσπισαν τα δίκαια μας σε Βόρεια Ήπειρο και Κύπρο ή στην σταδιακή εξαφάνιση του ελληνισμού από την τουρκική επικράτεια, η Ελλάδα αναζητά κάποιον μεγάλο ηγέτη που θα βάλει πάνω από το διεθνές δίκαιο (που ισχύει μόνο όταν οι "μεγάλοι" το επιθυμούν), το εθνικό συμφέρον και από ότι φαίνεται θα τον αναζητά για πολύ καιρό...
Και για να προλάβουμε "κάποιους", η άσκηση του εθνικού συμφέροντος και η υπεράσπιση των δικαίων μας, δεν σημαίνει ότι αύριο το πρωί ψάχνουμε τις αρβύλες μας και πάμε για πόλεμο. Σημαίνει, άσκηση πολιτικής γενναίων και σταθερών αποφάσεων. Σημαίνει συμμαχίες και ενίσχυση της εικόνας της πατρίδας μας σε εσωτερικό και εξωτερικό. Σημαίνει τέλος, να δείξεις σε όποιον σε απειλεί, ότι είσαι αποφασισμένος, δεν φοβάσαι και δεν τρέχεις με το παραμικρό για βοήθεια στους "μεγάλους" και στα δικαστήρια.
Η Ελλάδα με τους πολιτικούς που έχει αυτή τη στιγμή στο προσκήνιο, μικραίνει και θα συνεχίσει να μικραίνει αν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δεν φύγουν από το συγκεκριμένο «μαντρί» που παράγει μόνο αυτού τους είδους πολιτικούς. Θα πρέπει να δώσουν την ευκαιρία σε νέους -όχι μόνο στην ηλικία, αλλά και σε ιδέες- πολιτικούς να δοκιμαστούν και να αποδείξουν αν είναι ικανοί να προσφέρουν περισσότερα από ότι "πρόσφερε" και προσφέρει το υπάρχων πολιτικό σύστημα.
Οι εκλογές προσφέρονται για πολιτικές εξελίξεις που θα αναδείξουν νέες "φωνές" με την ελπίδα της αλλαγής πολιτικής της πατρίδας μας όχι μόνο στην εξωτερική πολιτική και τα εθνικά θέματα, αλλά και στην ανακούφιση ενός ταλαιπωρημένου και εξαντλημένου λαού από τους λάθους χειρισμούς των "ηγεμόνων" του. Ας μην χάσουμε λοιπόν αυτή την ευκαιρία!
