Η διαχρονικά εσφαλμένη πολιτική των κυβερνήσεων μας ότι δεν θέλουμε πόλεμο, τελικά φέρνει όλο και πιο κοντά τον πόλεμο. Αν δεν δείξουμε στην Τουρκία ότι δεν φοβόμαστε τον πόλεμο, τότε ή ήττα θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη και τα αποτελέσματά της θα είναι οδυνηρά για τον ελληνισμό.
Βρισκόμαστε σε πόλεμο και δεν το έχουμε καταλάβει.
Γιατί πόλεμος είναι όταν δεν μπορείς να επεκτείνεις τα χωρικά σου ύδατα. Γιατί πόλεμος είναι όταν δεν μπορείς να ψαρέψεις στις θάλασσες σου. Γιατί πόλεμος είναι, όταν στην Κύπρο μας υπάρχει στρατός κατοχής. Γιατί πόλεμος είναι όταν η Τουρκία σου στέλνει χιλιάδες και εκατομμύρια αλλοδαπούς ποδοπατώντας τα σύνορα σου. Γιατί πόλεμος είναι όταν η Τουρκία σου παραβιάζει καθημερινά τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο σου. Και τέλος, πόλεμος είναι όταν η Τουρκία διεκδικεί έστω και λεκτικά, έδαφος ελληνικό.
Όλα αυτά δεν είναι ΕΙΡΗΝΗ...
Και στον πόλεμο, απαντάς με ΠΟΛΕΜΟ! Γιατί αν δεν το κάνεις, είναι θέμα χρόνου να χάσεις εδάφη, να συρρικνωθείς σαν κράτος και να καταστραφείς σαν έθνος.
Οφείλουμε, να μην το επιτρέψουμε αυτό να γίνει, όχι απλά για τους προγόνους μας που μας έδωσαν αυτή την ευλογημένη γη, αλλά για να διασφαλίσουμε το μέλλον μας και ότι αυτός ο τόπος θα συνεχίσει να υπάρχει, για να έχουν ένα κομμάτι γης τα παιδιά και τα εγγόνια μας και τα εγγόνια αυτών. Για να μην γίνουν μετανάστες στα πέρατα της γης, για να μην γίνουν είλωτες και σκλάβοι αυτών που θέλουν να κάνουν χίλια κομμάτια την πατρίδα μας.
Η Ελλάδα οφείλει να υπερασπιστεί τα δίκαια της.
Και να δώσει ένα σκληρό μάθημα στους "γείτονες" μας αλλά και σε όλους όσους διεκδικούν την γη μας, το μέλλον μας. Ένα μάθημα συντριπτικό σε συμβολισμό αλλά και σε μέγεθος. Η Ελλάδα οφείλει να γκρεμίσει τον χάρτινο γίγαντα και να μην τον αφήσει ξανά να ξεμυτίσει από το καβούκι του. Αν δεν το κάνει, απλά θα περιμένει όπως ο μελλοθάνατος στο κελί του, το μοιραίο να πλησιάζει όλο και πιο κοντά...
Ας σταματήσουμε επιτέλους να έχουμε την ψυχολογία του μελλοθάνατου, αλλά να αποκτήσουμε την ψυχολογία του ΝΙΚΗΤΗ, αυτού που είναι αποφασισμένος να ζήσει!
