Η αγένεια στον τόπο μας τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας. Την συναντάμε καθημερινά στην οικογένεια, στο δρόμο, στα λεωφορεία, στα καταστήματα...
στις δημόσιες υπηρεσίες, στα καφέ, στις παρέες, στα τηλεοπτικά σήριαλ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα γήπεδα, στα σχολεία, ακόμη και στους χώρους λατρείας. Τα σκήπτρα πάντως κατέχει ο «ναός της Δημοκρατίας», το Κοινοβούλιο, στο οποίο κάποιοι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μας διακρίνονται για την απρεπή, χυδαία και αγενή συμπεριφορά τους, παρέχοντες αρνητικά πρότυπα στους χιλιάδες ψηφοφόρους τους, που τους παρακολουθούν στην T.V. Το βιώσαμε πρόσφατα στην συζήτηση επί της προτάσεως μομφής της Κυβέρνησης, κατά την οποία ο προεδρεύων αναγκάστηκε να ανακαλέσει στην τάξη τους ασχημονούντες Βουλευτές αναφωνώντας « Δεν ντρεπόμαστε; Βουλή είναι αυτή;»
Η αγένεια εκδηλώνεται τόσο λεκτικά, όσο και με πράξεις, χειρονομίες, μορφασμούς και άλλες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Το χαμόγελο, ο ευγενικός χαιρετισμός, η συγγνώμη, η παραχώρηση προτεραιότητας και η προθυμία εξυπηρέτησης εχόντων ανάγκη συνανθρώπων μας στο δρόμο, στα λεωφορεία, στις τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες έχει εκλείψει στις μέρες μας. Συναντάς αμίλητους, νευρικούς, αδιάφορους πρώην φίλων σου και ακούς βρισιές, υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και απαξίωση κοινών γνωστών σου προσώπων. Παραγκωνισμοί, σπρωξίματα, βίαιη συμπεριφορά, πέταγμα αποτσίγαρων και χαρτιών στο δρόμο, κατάληψη πεζοδρομίων, βανδαλισμός και ρύπανση κοινόχρηστών χώρων, εκκωφαντικές ενοχλητικές συνομιλίες στα καφέ και τα κινητά τηλέφωνα, άγριοι τσακωμοί για ποδοσφαιρικά ή πολιτικά θέματα.
Ζούμε σε μια παρακμιακή κοινωνία απολίτιστων υπό την ευρεία έννοια ανθρώπων. Η αγένεια διαχέεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις του καθημερινού μας βίου. Στην οικογένεια με τους συζυγικούς διαπληκτισμούς και την χυδαία συμπεριφορά των παιδιών, στο σχολείο με την επιθετική και απρεπή συμπεριφορά μαθητών και διδασκόντων και στις συντροφιές με τον «ξερόλα» που διακόπτει αναιδώς τους συνομιλητές του και απευθύνεται υποτιμητικά στους άλλους, χρησιμοποιώντας ανερυθρίαστα αγοραίους χαρακτηρισμούς [ μ@λ@κα, βλαμμένε, ηλίθιε, βλάκα κλπ].
Η ευγένεια είναι αρετή που κοσμεί τους ευαίσθητους και πραγματικά πολιτισμένους. Καλλιεργείται «εξ απαλών ονύχων» από την οικογένεια και το σχολείο και διακρίνει τους ψυχοσυναισθηματικά ώριμους και ολοκληρωμένους ανθρώπους.
