Πιάσαμε μεγάλη κουβέντα με τον φίλο μου Ανέστη χθες απόγευμα αφού καθίσαμε μέσα στη γνωστή καφετέρια όπου δούλευε καλά το κλιματιστικό εδώ στον πεζόδρομο (ακόμα ΔΕΝ έχω πάρει δημόσια απάντηση από την Δημοτική μας Αρχή και την Αστυνομική Διεύθυνση για τα κυκλοφοριακά χάλια του πεζόδρομου).
Μιλήσαμε για τις πρώτες πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού (δυστυχώς ακόμα δεν μάθαμε το μάθημα μετά από 30 και βάλε χρόνια που καιγόμαστε), μιλήσαμε και για την ανεργία, για το μισό εκατομμύριο Ελλήνων πτυχιούχων επιστημόνων και επαγγελματιών που μετανάστευσαν και για τις δυσοίωνες προοπτικές στις Οικονομίες της Ευρώπης, στον αχαλίνωτο πληθωρισμό και στην ακρίβεια που καλπάζει καθώς συνεχίζεται ο «περίεργος» Ρώσο-Ουκρανικός (κάποιοι λένε ότι είναι Ρώσο-Νατοϊκός) πόλεμος.
Συζητήσαμε και για τις διαφορές μεταξύ Δημοσίων-Κρατικών και Ιδιωτικών Πανεπιστημίων και υποσχέθηκα στον Ανέστη να ανασύρω ένα δημοσίευμα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ του 2004 που μου έκανε προσωπική επίθεση και σε κάποιο βαθμό δίνει απάντηση σε πολλά «γιατί» που αφορούν στα Μνημόνια και τον ξενιτεμό των παιδιών μας και το αναδημοσιεύω εδώ στον αγαπημένο γνωστό φιλόξενο χώρο χωρίς κανένα άλλο σχόλιο….
* Το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη εδώ: https://www.rizospastis.gr/story.do?id=2533074