Στα χρόνια που ζούμε η απώλεια μνήμης ίσως είναι η μεγαλύτερη "ασθένεια" της εποχής μας. Η αποκοπή των παιδιών μας από την ένδοξη ιστορία τους με την θερμή ενθάρρυνση των τελευταίων κυβερνήσεων και των διαφόρων "πνευματικών" ανθρώπων που τοποθετήθηκαν σε θέσεις εξουσίας, σε ινστιτούτα, γραμματείες, κ.α., δημιουργεί μία νέα γενιά Ελλήνων. Μία γενιά που δεν γνωρίζει την ιστορία της, αφού δεν διδάσκεται σχεδόν τίποτα στα σχολεία και την ενδιαφέρει το πως θα έχει δωρεάν δεδομένα στα κινητά για να σερφάρει στα κοινωνικά δίκτυα και έχει γαλουχηθεί σε αξίες που καμία σχέση δεν έχουν με την μεγάλη κληρονομιά που όλοι μας κουβαλάμε από την στιγμή της γέννησής μας και κατά την διάρκεια της ζωής μας.
Η θυσία του Λεωνίδα, των 300 Σπαρτιατών και των 700 Θεσπιέων ήταν μία πράξη αυταπάρνησης και αγάπης για την πατρίδα, για την Ελλάδα. Γνώριζαν ότι θα πεθάνουν και παρότι τους δόθηκε η δυνατότητα να σώσουν τις ζωές τους και να αφήσουν τον Ξέρξη να προελάσει ανενόχλητος και να δώσουν την υπερπάντων μάχη σε κάποιο άλλο σημείο, οι ήρωες αυτοί επέλεξαν να θυσιαστούν για το καλό της πατρίδας κερδίζοντας χρόνο για τους υπόλοιπους Έλληνες. Και αν και δεν αναφέρεται συχνά, η θυσία των 700 Θεσπιών είναι εξίσου ίσως και μεγαλύτερης σημασίας από αυτή των Σπαρτιατών, αφού οι Σπαρτιάτες δεν είχαν άλλη επιλογή από το να μην πολεμήσουν, ενώ οι ίδιοι μπορούσαν να αποχωρίσουν και κανείς δεν θα τους έλεγε τίποτα. Όμως επέλεξαν να πολεμήσουν και να πεθάνουν. Πόσοι Έλληνες σήμερα θα έκαναν το ίδιο;
Η Μάχη των Θερμοπυλών.
Το 480 π.Χ. οι Πέρσες με τον Ξέρξη εισβάλλουν για 2η φορά στην Ελλάδα με έναν τεράστιο σε μέγεθος στρατό (υπολογίζεται από τους ιστορικούς σε 2-4 εκατομμύρια στρατό). Η μεγάλη μάχη έγινε στα στενά των Θερμοπυλών τα οποία κλήθηκαν να υπερασπιστούν οι 300 Σπαρτιάτες με τον Βασιλιά Λεωνίδα και περίπου 5000 Έλληνες από Φωκίδα, Θήβα και άλλες κοντινές περιοχές. Στους αγγελιοφόρους που έστειλε ο Ξέρξης και αφού πρόσφεραν χρήματα και γη στους Έλληνες για να μην πολεμήσουν και να τους αφήσουν να περάσουν ανενόχλητοι, ο Λεωνίδας απάντησε με το γνωστό «Μολών Λαβέ» (έλα να τα πάρεις). Την πρώτη ημέρα της επίθεσης οι νεκροί των Περσών ήταν χιλιάδες, ενώ σκοτώθηκαν μόνο 3 Σπαρτιάτες! Την δεύτερη ημέρα οι Πέρσες έστειλαν τα πιο επίλεκτα τμήματα που είχαν (τους "Αθάνατους"), αλλά και πάλι ο ηρωισμός των Σπαρτιατών απέτρεψε με επιτυχία την επίθεση των Περσών. Την τρίτη ημέρα ένας Έλληνας προδότης ο Εφιάλτης οδήγησε τους Πέρσες από ένα πέρασμα πίσω από τις θέσεις των Σπαρτιατών περικυκλώνοντας τους. Όταν το έμαθε ο Λεωνίδας, ζήτησε από τους υπόλοιπους Έλληνες να υποχωρήσουν και έμεινε ο ίδιος με τους 300 Σπαρτιάτες με 1000 Περίοικους Λακεδαιμόνιους, 400 Θηβαίους και 700 Θεσπιείς απέναντι στα εκατομμύρια των Περσών. Στη μάχη που ακολούθησε ο Λεωνίδας και οι υπόλοιποι Έλληνες αφού πολέμησαν ηρωικά, τελικά σκοτώθηκαν από τον πολυάριθμο στρατό των Περσών. Η θυσία τους έδωσε χρόνο στους υπόλοιπους Έλληνες να ανασυγκροτηθούν και στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας να συντρίψουν τον περσικό στόλο και αργότερα στις Πλαταιές να αποτελειώσουν το στρατό του Ξέρξη.
Η θυσία του Λεωνίδα και των 300 συμπολεμιστών του έγινε διαχρονικό σύμβολο και στη θέση που έπεσε ο Λεωνίδας και οι συμπολεμιστές του οι αρχαίοι έστησαν μνημείο με χαραγμένο πάνω του το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη:
«Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.»
Που σημαίνει: "Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κειτόμεθα εδώ, πιστοί στους νόμους τους", εννοώντας: "πεθάναμε εδώ ακολουθώντας τις σπαρτιατικές παραδόσεις".
«Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.»
Που σημαίνει: "Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κειτόμεθα εδώ, πιστοί στους νόμους τους", εννοώντας: "πεθάναμε εδώ ακολουθώντας τις σπαρτιατικές παραδόσεις".
Το Ηρώο των Θερμοπυλών, που κατασκευάστηκε το 1955, από τον γλύπτη Βάσο Φαληρέα, αποτελεί γλυπτή σύνθεση, που απαρτίζεται από τον ορειχάλκινο ανδριάντα του Λεωνίδα με δόρυ και ασπίδα στο κέντρο, ενώ δεξιά και αριστερά και σε χαμηλότερο ύψος έχουμε τις μαρμάρινες μορφές του προσωποποιημένου Ταϋγέτου, του πιο ψηλού βουνού της Πελοποννήσου και του προσωποποιημένου ποταμού Ευρώτα που διατρέχει ολόκληρη τη Λακωνία. Η μορφή του Βασιλιά Λεωνίδα, βασίστηκε σε αρχαίο πολεμιστή που ανέσκαψε η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή το 1920 και τον ταύτισε με τον Βασιλιά Λεωνίδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ηρώο των Θερμοπυλών κατασκευάστηκε και στήθηκε με δαπάνες Ελλήνων της Αμερικής. (Πηγή πληροφοριών: http://culture-wgis.lamia.gr/webgis/gr/poi_info/29)
Το Ηρώο των Θερμοπυλών σήμερα.
Το να επισκεφτείς σήμερα το Ηρώο των Θερμοπυλών δεν είναι τόσο εύκολο. Η σήμανση είναι ανεπαρκής όπως και οι πληροφορίες για αυτό. Χρειάζεται για κάποιον που έρχεται από την νέα εθνική οδό να κάνει μία μικρή παράκαμψη, να πληρώσει... δύο φορές διόδια μέσα σε λίγα μέτρα (στα δεύτερα διόδια δεν υπάρχει υπάλληλος). Αν δεν γνωρίζεις την περιοχή θα μπερδευτείς πολύ και θα πρέπει να ρωτήσεις κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο για να φτάσεις στο Ηρώο, αλλά και για να φύγεις από εκεί. Η περιοχή που βρίσκεται το Ηρώο δεν προσφέρει πολλές πληροφορίες, δεν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος να σε ενημερώσει, κάποιο κυλικείο, τουαλέτες, λίγο νερό να πιεις, κάπου να σταθείς και δεν αρμόζει η κατάσταση που βρίσκεται στην ιστορία της περιοχής και των γεγονότων που διαδραματίστηκαν εκεί. Θα έπρεπε να είναι ένα στολίδι, πολυδιαφημισμένο, εύκολα προσβάσιμο σε όλους και με ανέσεις και παροχές για τους επισκέπτες, ξένους και Έλληνες και φυσικά καλύτερα συντηρημένο.
Το μνημείο των 700 Θεσπιέων
