Η λέξη "πρόγραμμα" (συνολικό και λεπτομερές σχέδιο στο οποίο προκαθορίζονται και εξαγγέλλονται οι προθέσεις, οι αρχές, η τακτική κτλ. προκειμένου να επιτευχθούν κάποιοι γενικοί ή ειδικότεροι στόχοι σε προσδιορισμένο χρόνο), συνεχίζει να αγνοείται από την ρητορική όλων όσων διεκδικούν την ψήφο μας σε Δήμους και Περιφέρειες και ιδιαίτερα των λεγόμενων "φαβορί", αυτών που τους παίζουν τα ΜΜΕ και τις φωτογραφίες και τα χαμόγελα τους, τα βλέπουμε παντού μπροστά μας.
«Θα κάνω πιο ανθρώπινη την Κατερίνη» λέει π.χ. ο ένας υποψήφιος. Ωραία, αλλά δεν μας λέει, πώς θα το καταφέρει αυτό. Πότε, με ποιον τρόπο και με τι κόστος; Γενικολογίες, αοριστολογίες, φανταχτεροί τίτλοι και από πίσω όλων αυτών, ένα τίποτα, το απόλυτο μυστήριο!
Οι συνδυασμοί ανακοινώνουν με το καλάθι, τον ένα υποψήφιο πίσω από τον άλλο, αλλά για το πρόγραμμα τους ούτε κουβέντα. Ίσως πιστεύουν ότι η ποσότητα υπερτερεί της ποιότητας! Υπάρχουν υποψήφιοι που λες και γεννήθηκαν για να είναι υποψήφιοι! Σε λίγο θα κατοικήσουμε στο διάστημα και κάποιοι συνεχίζουν να είναι υποψήφιοι λες και ο χρόνος έχει σταματήσει δεκαετίες πριν.
Είναι και αυτή η διαφορετική αντίληψη που έχουμε για το τι σημαίνει "έργο". Για τους υποψήφιους όταν εκλεγούν, έργο σημαίνει να "τσοντάρουν" χρήματα π.χ. για πανηγύρια, να βάφουν διαβάσεις (αυτές που σε ένα μήνα ξεβάφουν), να βάζουν κυβόλιθους σε πεζοδρόμια και μετά από λίγο διάστημα να βουλιάζουν και να φυτρώνουν μικρά δεντράκια ανάμεσα τους. Για εμάς έργο σημαίνει π.χ. να κάνω δρόμους, γήπεδα, ποδηλατόδρομους, πάρκα, να μειώνω τα δημοτικά τέλη κ.α. Πως να το κάνουμε, έχουμε διαφορετική αίσθηση της πραγματικότητας!
Βρισκόμαστε σε "απόγνωση"! Ειλικρινά, δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει αυτό. Πλησιάζει η Κυριακή των εκλογών και δεν υπάρχει κάτι, κάποιος που θα μπορούσαμε να πούμε, ότι «ναι, αυτόν θα ψηφίσουμε»! Αυτές οι εκλογές φαντάζουν οι δυσκολότερες από όσες έχουν προηγηθεί μέχρι σήμερα. Δεν ξέρουμε ποιον συνδυασμό και ποιον υποψήφιο να ψηφίσουμε! Δεν έχουμε κανένα ερέθισμα ή κάτι που θα μας παρακινήσει για να πάμε να ψηφίσουμε. Δεν θέλουμε να ψηφίσουμε κάποιον επειδή απλά είναι "καλό παιδί" ή επειδή είναι "ματσωμένος" και μας έκανε το τραπέζι μια φορά. Όσο πλησιάζει ο καιρός, η λέξη "αποχή", σαν τις σειρήνες (θαλάσσιοι δαίμονες της ελληνικής μυθολογίας με το υπέροχο τραγούδι τους μάγευαν τους ναύτες των πλοίων και στη συνέχεια τους σκότωναν), περιτριγυρίζει το μυαλό μας. Απεγνωσμένα μέχρι την τελευταία στιγμή ψάχνουμε αυτό το "κάτι" που θα διώξει τις σειρήνες...
