Στα "ψιλά" περνάει επίσης και η διαρκής γενοκτονία που υφίστανται οι Σέρβοι στο Κόσοβο, από τους Αλβανούς Κοσοβάρους, με τελευταία εξέλιξη τους νεκρούς Σέρβους σε μοναστήρι της περιοχής. Στα "ψιλά" περνάει εδώ και χρόνια η συνεχόμενη παραβίαση των συνόρων μας από χιλιάδες παράνομους αλλοδαπούς προερχόμενους από τα βάθη της Ασίας και της Αφρικής. Κανείς δεν γνωρίζει πλέον πόσοι είναι οι παράνομοι αλλοδαποί που βρίσκονται στην χώρα μας. Το σίγουρο είναι ότι παρά τις διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων και των "μεγάλων" ΜΜΕ, τα σύνορα φυσικά δεν φυλάσσονται και οι ροές παράνομων αλλοδαπών δεν έχουν ανακοπεί ούτε στο ελάχιστο. Στα "ψιλά" περνάει και η κατάσταση στην Κύπρο, όπου εκεί το πρόβλημα με τους παράνομους αλλοδαπούς είναι σοβαρότερο από το εδώ πρόβλημα, μιας που μιλάμε για μία χώρα μικρότερη σε μέγεθος και σε πληθυσμό σε σχέση με την Ελλάδα. Την ίδια ώρα Έλληνας Δήμαρχος στην Βόρεια Ήπειρο στην Αλβανία παραμένει φυλακισμένος και δεν τρέχει τίποτα. Στα "ψιλά" περνάει φυσικά, η οικονομική κρίση, η ακρίβεια, η ανεργία, η ανικανότητα του επίσημου κράτους να αντιμετωπίσει φυσικές καταστροφές και οτιδήποτε άλλο μπορεί να γκρεμίσει την ψευδαίσθηση που έντεχνα η κυβέρνηση και οι τελευταίες κυβερνήσεις έχουν φυτέψει στο μυαλό του Έλληνα και της Ελληνίδας, ότι είμαστε μία ευρωπαϊκή χώρα, ότι έχουμε συμμάχους που θα μας βοηθήσουν όταν τους χρειαστούμε και ότι συνεχώς ανακάμπτουμε οικονομικά και κοινωνικά.
Και η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση δεν χρειάζεται να προσπαθεί ιδιαίτερα να μας παραμυθιάζει, αφού είμαστε ο πλέον ευκολόπιστος, άβουλος και αποχαυνωμένος λαός στον πλανήτη. Είναι απίστευτη η ηθική, πολιτική και πολιτισμική κατάπτωση που βιώνουμε σαν έθνος και δεν υπάρχει κάτι που να δείχνει ότι μπορεί αυτή η κατάσταση να ανατραπεί. Η ποιότητα των πολιτικών και των πολιτικών κομμάτων τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης που βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στην Ελληνική Βουλή, είναι αντιπροσωπευτική της δικιάς μας ποιότητας. Και η ρήση ότι "έχουμε αυτούς που μας αξίζει", είναι απολύτως σωστή και δικαιολογημένη.
Ζούμε σε μία χώρα πλημμυρισμένη, καμμένη, που βλέπει τα παιδιά της να χάνονται στο ασφαλέστερο μεταφορικό μέσο, το τραίνο. Που βλέπει τα πιο λαμπρά της μυαλά να χάνονται φεύγοντας στο εξωτερικό, και μέσω της αναξιοκρατίας να βαλτώνουν εντός της. Έτσι λοιπόν και ενώ θα περίμενε κανείς κάποια στοιχειώδης αντίδραση, τι βλέπουμε; Την ελληνική κοινωνία ή να αδιαφορεί για ότι γίνεται δίπλα της ή να δίνει ξανά ψήφο εμπιστοσύνης σε όλους αυτούς που ευθύνονται για την κατάπτωση της.
Θα περίμενε κανείς τα παθήματα των γειτόνων Σέρβων και των Αρμενίων, αλλά και όλων όσων αναφέραμε παραπάνω να γίνουν μάθημα σε εμάς. Να συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς "φίλος" και "σύμμαχος" δεν θα μας σώσει, και ας έχουμε κάνει την πατρίδα μας μία τεράστια αμερικάνικη βάση πολέμου από το ένα στο άλλο άκρο της. Σίγουρα η κυβέρνηση πάντως δεν έχει πάρει κανένα μάθημα. Συνεχίζει την αδιέξοδη και καταστροφική της πολιτική. Αυτό ξέρει να κάνει, αυτό της λένε να κάνει και αυτό κάνει. Στον λαό όμως γιατί δεν γίνεται μάθημα; Για πόσο καιρό θα επιβιώνει με τα κάθε λογής βοηθήματα ελεημοσύνης και εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης της; Γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγα χρόνια θα είμαστε εμείς για τους άλλους λαούς, τα "ψιλά" γράμματα στις ειδήσεις τους...
