Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2023

Η "Σφαγή του Μπεσλάν" και ο ήρωας Έλληνας Πόντιος δάσκαλος Γιάννης (Ιβάν) Κανίδης

Η Ρωσική Πρεσβεία στην Ελλάδα τιμάει την μνήμη του ήρωα Έλληνα Πόντιου δάσκαλου Γιάννη (Ιβάν) Κανίδη.


Την 1η Σεπτεμβρίου του 2004 διαπράχθηκε ένα από τα πιο απάνθρωπα εγκλήματα στην ιστορία όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου: οι τρομοκράτες πήραν ομήρους τα παιδιά, τους γονείς και τους δασκάλους του 1ου σχολείου στην πόλη Μπεσλάν (η Βόρεια Οσετία).

Για δυόμισι μέρες οι εξτρεμιστές κρατούσαν πάνω από 1.100 ανθρώπους στο ναρκοθετημένο κτίριο του σχολείου. Ως αποτέλεσμα, σκοτώθηκαν 334 όμηροι, συμπεριλαμβανομένων 186 παιδιών. Κατά τη διάρκεια της αντιτρομοκρατικής επιχείρησης σώθηκαν 811 ζωές, αλλά σκοτώθηκαν δέκα κομάντο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας και δύο υπάλληλοι του Υπουργείου Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης.

Μεταξύ των ομήρων ήταν ο δάσκαλος της φυσικής αγωγής Πόντιος Έλληνας Γιάννης (Ιβάν) Κανίδης. Παρά το γεγονός ότι οι τρομοκράτες πρότειναν στον ηλικιωμένο 74 ετών να φύγει, αποφάσισε να μείνει με τα παιδιά μέχρι το τέλος. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κατάληψης, ο Κανίδης έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τα παιδιά που υπέφεραν από τη ζέστη και τη δίψα.

Όταν στις 3 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η απελευθέρωση του σχολείου, ο Γιάννης Κανίδης, προστατεύοντας τα παιδιά, επιτέθηκε σε έναν από τους τρομοκράτες για να πάρει το πολυβόλο του. Δυστυχώς, αυτός έβγαλε ακόμα ένα πιστόλι και πυροβόλησε τον ηλικιωμένο δάσκαλο.

Στις 9 Δεκεμβρίου του 2004 η Κυβέρνηση της Ρωσίας απένειμε μεταθανάτια στον Γιάννη Κανίδη το μετάλλιο «για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2010 στο Μπεσλάν εγκαινιάστηκε ένα νέο σχολείο με αθλητική προκατάληψη που πήρε το όνομα του Γιάννη Κανίδη. Στην αυλή του βρίσκεται η προτομή του ήρωα. Ο διευθυντής του σχολείου είναι ο γιος του Γιάννη, Κωνσταντίνος Κανίδης.

Αιώνια η μνήμη των θυμάτων της Σφαγής του Μπεσλάν.

Η τρομοκρατία είναι κοινή απειλή για όλες τις χώρες και τους λαούς. Το θεμελιώδες κακό της τρομοκρατίας μπορεί να εξαλειφθεί μόνο μέσω των συλλογικών και ενοποιημένων προσπαθειών που βασίζονται στους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου.