και εμείς, οι κομπάρσοι, πάνω στην σκηνή.
Κομπάρσοι, που δεν έχουμε δικαίωμα, πούμε,
τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο, στον ρόλο
που μας ανέθεσε, κάποιος σκηνοθέτης.
Δεν είμαστε, τίποτα άλλο, παρά το συμπλήρωμα,
μιας ακόμη παράστασης ,πάντα πίσω, από τους
Πρωταγωνιστές, πάντα, στο μισοσκόταδο, της σκηνής.
Το όνομα μας, μια ζωή, με μικρά γράμματα, στο χαμηλότερο
άκρο, της μαρκίζας, χωρίς να έχουμε, δικαίωμα στα όνειρα.
Μια ζωή, κομπάρσοι, ποτέ πρωταγωνιστές, μέχρι να βρεθεί,
Ο σκηνοθέτης, που θα πιστέψει, σε εμάς.
Ο σκηνοθέτης, που θα μας δώσει, τον Πρώτο ρόλο,
Στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ, που λέγεται, ΖΩΗ.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
