ΤΑ ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ ΜΟΥ - ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ

Ζήτησα, λίγα απ’τη ζωή, δεν είχα απαιτήσεις,
Μόνος μου, στα προβλήματα, έδινα πάντα λύσεις.
Ότι, η ζωή, μου έδινε, διάλεγα, τι να πάρω,
Τα όνειρα μου, ήθελα, εγώ να κουμαντάρω.

Τώρα, τ’ απωθημένα μου,
Στα άκρα, με οδηγούνε,
Οι πίκρες, που έχω μέσα μου,
Νύχτες, με ξαγρυπνούνε.

Τώρα τ’άπωθημένα μου,
Γκρέμισαν τα όνειρά μου,
Οι λάθος μου, επιλογές,
Έκοψαν τα φτερά μου.

Έπεσα έξω, ρε ζωή, τα μέτρησα, όλα λάθος,
βάδιζα, δρόμους δύσκολους, μου έλειπε το πάθος.
Όσοι, μου φέρθηκαν σκληρά, σκάρτα, χωρίς αιτία,
Θα μείνουν στην αφάνεια, να ζουν, χωρίς ουσία...

ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.

* Image by PublicDomainPictures from Pixabay