Ένας πλανητάρχης μπορεί να ταπεινωθεί μπροστά στην ανθρωπότητα και να ζητήσει συγνώμη για τα διαχρονικά ολισθήματα του; Μπορεί να θυσιαστεί για το καλό των πολιτών που υπηρετεί;
Η είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα πάνω σε ένα φτωχό γαϊδουράκι με αποκορύφωμα τα πάθη, τη σταύρωση και την ανάσταση, αντιπροσωπεύει την θυσία, την αληθινή αγάπη, την ειλικρινή ταπείνωση του Θεανθρώπου για την σωτηρία των αμαρτωλών. Ο Χριστός δεν εκπροσωπούσε βέβαια τις πεποιθήσεις των ιουδαίων που ανέμεναν έναν κοσμικό βασιλιά κι όχι έναν λυτρωτή των ψυχών.
Σήμερα πολλοί ηγέτες υπόσχονται την ισότητα, την ειρήνη και την ευμάρεια των πολιτών. Η κοσμική συμπεριφορά τους, η πολυτέλεια των υλικών τους αγαθών, μα προπάντων η διχαστική τους νοοτροπία, ο εγωισμός και η αλαζονεία προκαλούν το κοινό αίσθημα και δεν εναρμονίζονται με τον μεγάλο σταυρό και τις υποκριτικές προσευχές τους.
Το λιτό πουλάρι του Ιησού δεν έγινε βίωμα στην καθημερινότητα μας. Η ζωή μας εγκλωβίστηκε μέσα σε ανούσιες υλικές προτεραιότητες που γεννούν άγχος και αρρωσταίνουν την ψυχή και το σώμα.
Η έπαρση, η πλεονεξία και η αχαριστία έχουν χτίσει μια αχαλίνωτη κατάσταση ευτελισμού και ξεδιαντροπιάς. Η κοινωνία βρίσκεται στον πάτο της ηθικής σήψης και παρακμής.
Καλές γιορτές. Καλή Ανάσταση. Χριστός Ανέστη. Χρόνια πολλά. Όμορφες ευχές αλλά συνήθως έχουν ένα τυπικό χαρακτήρα. Λησμονούμε την αγάπη, τη συγνώμη, την μετάνοια.
Πως θα τολμήσουν οι εκάστοτε κυβερνήτες να κατέβουν από την πολυτελή άμαξα της εξουσίας και να μετανοήσουν;
Πως θα απεγκλωβιστούν οι πολίτες από τα δεσμά της φθοράς και του σκότους;
Απαιτείται τόλμη και ταπείνωση για να πολεμήσουμε την εγωπάθεια και την μισαλλοδοξία μας.
Μακρύς και δύσβατος ο δρόμος της σωτηρίας. Η ελπίδα όμως απορρέει από την κάθαρση της ψυχής.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
