Όλοι έχουμε περάσει είτε από την νέα Εθνική Οδό είτε από την παλαιά, και αφού είναι ορατό και από τις δύο Εθνικές Οδούς, όλοι γυρίσαμε το κεφάλι μας προς τη μεριά του, στην αρχή με απορία, το πώς γίνεται να υπάρχει ένα αεροπλάνο στην στέγη ενός σπιτιού και μετά μαθαίναμε ότι πρόκειται για ένα καφέ.
Όταν το έβλεπες από την νέα Εθνική Οδό, και μέχρι να καταλάβεις για τι πρόκειται, είχες περάσει την έξοδο προς Αιγίνιο, οπότε δεν μπορούσες να κάνεις ένα διάλειμμα και να πεταχτείς να το δεις από κοντά.
Ευκολότερο να σταματήσεις ήταν από την παλαιά Εθνική Οδό και κυρίως από Κατερίνη προς Αιγίνιο, μια απόσταση περίπου στα 26 χιλιόμετρα.
Το αεροπλάνο-καφέ ήταν μία πρωτότυπη ιδέα των ιδιοκτητών του, που είχαν διαμορφώσει το εσωτερικό του με τραπέζια και καρέκλες και λειτουργούσε ως καφετερία. Υποθέτουμε (μιας που δεν έχουμε επισκεφτεί το εσωτερικό του), ότι λόγω της θέσης και του υψόμετρού του, η θέα προς τον Θερμαϊκό κόλπο θα ήταν όμορφη για τους "θαμώνες" του.
Εδώ και αρκετά χρόνια δεν λειτουργεί και δεν είναι επισκέψιμο, αλλά σίγουρα παραμένει μία "κλασσική" ανάμνηση για πολλούς, από αυτές που μόνο η δεκαετία του 1980 μας πρόσφερε.
Το αεροπλάνο-καφέ ήταν μία πρωτότυπη ιδέα των ιδιοκτητών του, που είχαν διαμορφώσει το εσωτερικό του με τραπέζια και καρέκλες και λειτουργούσε ως καφετερία. Υποθέτουμε (μιας που δεν έχουμε επισκεφτεί το εσωτερικό του), ότι λόγω της θέσης και του υψόμετρού του, η θέα προς τον Θερμαϊκό κόλπο θα ήταν όμορφη για τους "θαμώνες" του.
Εδώ και αρκετά χρόνια δεν λειτουργεί και δεν είναι επισκέψιμο, αλλά σίγουρα παραμένει μία "κλασσική" ανάμνηση για πολλούς, από αυτές που μόνο η δεκαετία του 1980 μας πρόσφερε.
Στα χρόνια μας, τα καφέ (η πλειοψηφία τους) στεγάζονται σε κάτι "τρύπες", σε λίγα τετραγωνικά, προσφέροντας καφέ για το "πόδι" ή το αυτοκίνητο (το οποίο πρόσφατα έγινε παράνομο για τους οδηγούς). Πάντως ο καφές παραμένει το εθνικό "ρόφημα" των Ελλήνων και αν συνδυαστεί με μία όμορφη τοποθεσία, προσφέρει στους λάτρεις του ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα.
