![]() | |
Τσαπουρνιώτης Ιωάννης |
Στην
Ελλάδα της δημοκρατίας, του πολιτισμού, των αξιών, αλλά και των
οικονομικοκοινωνικών αναταραχών και εντάσεων, η μικρομεσαία τάξη νοσεί σε βαθμό
που όχι μόνο αδυνατεί να αντισταθεί και να διεκδικήσει, αλλά κομπιάζει ακόμη
και να μιλήσει, να εκφρασθεί ελεύθερα. Η ανισότητα, η καταπάτηση δικαιωμάτων
και κατακτήσεων, οι σχέσεις δούναι-λαβείν, η υποταγή σε παγιωμένα κοινωνικά κατάλοιπα,
συνθέτουν το κατεστημένο που βολεύει και δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την
αλλαγή και ανατροπή των αρνητικών δεδομένων.
Σε
κάθε τομέα εργασίας οι λίγοι διοικούν και εξουσιάζουν έχοντας δίπλα τους
έμπιστα στελέχη, για να ελέγχουν τα πιστά και φιλότιμα στρατιωτάκια που μοχθούν
καθημερινά για την πρόοδο, την ευημερία και την προβολή των αφεντικών τους.
Πόσο δύσκολο φαντάζει για ένα αθώο πολίτη, που έχει φυλακιστεί σ’ αυτή τη
νοοτροπία, να εκφρασθεί, να εκθέσει την άποψη του, να επισημάνει αλήθειες, να
καταδικάσει το άδικο που καθημερινά τρώει τα σωθικά του. Αν αντιδράσει, αν
τολμήσει να χειραφετηθεί, θα γίνει το δακτυλοδεικτούμενο αποπαίδι που θα
υποστεί τις συνέπειες εν καιρώ, βιώνοντας ένα Γολγοθά στον οποίο λίγοι θα είναι
οι συμπαραστάτες και ακόμα λιγότεροι, οι αληθινοί φίλοι.