ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ: ΨΕΜΑΤΑ, ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ
ΑΛΗΘΕΙΕΣ. (7)
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Η ανταλλαγή
πυρών συνεχίστηκε με την ίδια ένταση αλλά ο Μυριδάκης καταλαβαίνει ότι οι
αντάρτες του δεν προωθούνταν, ήταν δηλαδή ένας στατικός αγώνας και αυτό τον
ανησυχεί. Εκείνες τις στιγμές ακούγεται ο κρότος της ανατινάξεως της σιδηροδρομικής
γραμμής στα νότια, από την ομάδα του Κουκ. Ο Μυριδάκης για να ανατρέψει την
στατική μορφή της μάχης σηκώνεται και τρέχοντας φωνάζει: «Αέρα…! Εμπρός
Παιδιά…»! Εμψυχώνονται και οι άλλοι αντάρτες και σε λίγα λεπτά καταλαμβάνονται
όλα τα φυλάκια των Ιταλών στο νότιο βάθρο. Η φωνή του λοχαγού Μιχάλη, «που
εμψύχωνε τους αντάρτες» ακούστηκε μέχρι τον Μάγιερς (σελ. 76). Η κατάληψη της
νότιας πλαγιάς πήρε περίπου τριάντα λεπτά για να παγιωθεί. Όμως επειδή
συνεχιζόταν με ένταση τα πυρά στο βόρειο βάθρο ο Μυριδάκης δεν μπορούσε να
εκτοξεύσει την λευκή φωτοβολίδα που θα σήμαινε την έναρξη της υπονόμευσης της
γέφυρα από τους βρετανούς σαμποτέρ.