ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΙΕΡΙΚΟΥ (Σ.Φ.Ι.Π.)
Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης
Νομού Πιερίας πιστή και συνεπής στις δεσμεύσεις και στις πράξεις της διεξήγαγε
και φέτος, με μεγάλη συμμετοχή και απόλυτη επιτυχία, τον 2ο Ηλεκτρονικό
Διαγωνισμό Διηγήματος.
Πριν από ένα χρόνο το 3ο
Βραβείο του διαγωνισμού απονεμήθηκε στον Σταύρο Λάβδα για το διήγημα με τον
τίτλο «Γκρεγκ Κάλας». Διαβάζοντας το συγκεκριμένο διήγημα ανακάλυψα ένα
σπουδαίο συγγραφέα, ένα φίλο του Πιερικού από το ένδοξο παρελθόν του συλλόγου,
που μέσα από ένα κείμενο δόξαζε με την γλυκιά πένα του τους ποδοσφαιρικούς
γίγαντες της σπουδαίας ομάδας της δεκαετίας του ’60.
«Ο Γκρεγκ Κάλας δεν γράφτηκε
για να λάβει μέρος σε έναν οποιοδήποτε Διαγωνισμό Διηγήματος. Γράφτηκε για να
συμμετάσχει σε μια εκδήλωση της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης. Αν ο διοργανωτής
ήταν άλλος, ο Γκρεγκ Κάλας δεν θα είχε υπάρξει ποτέ. Ο Γκρεγκ Κάλας γεννήθηκε
για να τιμήσει, όχι για να τιμηθεί.
Του πρότειναν να επενδύσει
κεφάλαια για ανάπτυξη στην περιοχή του Δίου καθώς η Ελλάδα ιδιωτικοποιούσε
ακόμη και αρχαία μνημεία. Παραξενεύτηκε, ήταν αντίθετος στην ιδέα αυτή. Ανέμενε
από τους κατοίκους του Δίου να αντιδράσουν στα σχέδια της κυβέρνησης που μελετούσε
την πώληση αρχαιολογικών χώρων. «Θα αντιδράσουν, δεν μπορεί να μην αντιδράσουν.
Λίγο να μοιάζουνε στους παλιούς του Πιερικού, θα αντιδράσουν, σκέφτηκε». ΛΙΓΟ
ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝΕ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ
ΠΙΕΡΙΚΟΥ…».http://pierikos.info/site/index.php/1186.
Μα, τι σύμπτωση αγαπητοί μου
φίλοι! Στο φετινό διαγωνισμό το 3ο βραβείο του Διαγωνισμού απονεμήθηκε στον
Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας Πιερικού, τον Γιώργο Λιόντα, για το
διήγημα του με τον τίτλο «Ναι ή όχι».
Σε μια παράγραφο από το
διήγημα του, ο Γιώργος γράφει τα εξής: «Ένα αγόρι με κοντά παντελόνια, απ’ αυτά
που φορούσαν τότε, γονατισμένο να δίνει ένα λουλούδι σε ένα κορίτσι που
πρόβαλλε μέσα από ένα παράθυρο με πράσινα πατζούρια. Καλή η έμπνευση, δε λέω,
αλλά η εκτέλεση ήθελε κάποιον πιο καλλιτέχνη. Τέλος πάντων, τώρα πια δεν υπήρχε
χρόνος για κάτι άλλο. Αυτό θα έδινα». Το αγόρι μίλησε στο κορίτσι και απέσπασε
ένα σημαντικό Ναι στη ζωή του.
Στην παρέα του όμως υπήρχε
μια βασική ιδέα στο παιχνίδι τους. Να μην πεις ποτέ τη λέξη ναι ή όχι. Όποιος
έχανε εισέπραττε σφαλιάρα. Ρωτάει λοιπόν η παρέα τον ήρωα του διηγήματος:
«Είπες ότι μίλησες με κάποια;». Κι εκείνος απαντά, ευθαρσώς: «Ε, ναι λοιπόν,
μίλησα με κάποια, ναι, ναι, ναι, ναι, ναι». Και η σφαλιάρα έπεφτε σύννεφο…
Η ευστροφία και συνάμα η απλότητα,
ο ρεαλισμός και η τόλμη της ελεύθερης έκφρασης ιδεών είναι στοιχεία που
χαρακτηρίζουν την προσωπικότητα του φίλου Γιώργου. Δεν είναι όλα μιαρά και
στημένα στο κακόμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν και οι άνθρωποι που έχουν
ιδέες και απόψεις που διαφέρουν και διαφεύγουν από το κατεστημένο, το σάπιο,
αυτό που διώχνει φιλάθλους από το γήπεδο, συντηρεί τη βία και «προστατεύει»
απίθανους παράγοντες.
Ναι, στον Πιερικό και ειδικά
στο Σύλλογο Φίλων Ιστορίας Πιερικού υπάρχουν μέλη που εκφράζουν την αλήθεια που
πιστεύουν, την υπερασπίζουν με επιχειρήματα, τη δημοσιεύουν προς τα έξω. Αν
αυτή η ομάδα τους πρόσφερε ένα θετικό ερέθισμα τα τελευταία χρόνια θα φύτευαν
με την πένα τους λογοτεχνικά αριστουργήματα για να εκθειάσουν το σύλλογο, να
«ντοπάρουν» θετικά τον κόσμο, να πάρουν και να δώσουν ελπίδα για το αύριο μιας
πόλης που είναι βαριά άρρωστη. Παρά όλα αυτά συνεχίζουν και γράφουν για την
Ιστορία του Συλλόγου, με σεβασμό, τόλμη και θάρρος.
Ο Γιώργος Λιόντας γεννήθηκε
στην Κατερίνη το 1969. Μεγάλωσε παίζοντας στην Κατερίνη και το Καταφύγι των
Πιερίων Ορέων. Ήταν, είναι και θα είναι πρόσκοπος. Σπούδασε ηλεκτρολόγος στο
Πολυτεχνείο, έτσι αγάπησε και την Αθήνα. Αγαπά την γυναίκα του, τις δυο κόρες
τους, τα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια και τ΄ άστρα. Δεν έχει γράψει ποτέ ξανά,
ούτε φανερά, ούτε κρυφά. Ασχολείται με ηλεκτρομηχανολογικές κατασκευές.
Ο Γιώργος είναι ΠΙΕΡΙΚΟΣ και
τολμά να λέει την αλήθεια που πιστεύει για το ποδόσφαιρο, για την ομάδα που αγαπά.
Θερμά συγχαρητήρια στην
Εθελοντική Ομάδα Δράσης του Νομού Πιερίας, στον Γιώργο Λιόντα, σε όλους τους
βραβευθέντες, σε όλους τους συγγραφείς του 2ου Ηλεκτρονικού Διαγωνισμού
Διηγήματος, σε όλους τους εθελοντές.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
