Κάνοντας την αποτίμηση των καθημερινών λόγων και πράξεων
μου, με το πέρας του χρόνου, καταλήγω σε ένα βεβαρημένο φορτίο όπου υφίσταται
μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις αλήθειες και τα ψέματα.
Αν αναλύσουμε λεπτομερώς κάθε πρόταση που βγαίνει με ευκολία
από τα χείλη μας διαπιστώνουμε τελικά
πως ούτε οι μισές λέξεις δεν στηρίζονται στην αλήθεια. Παρακάμπτουμε σαν
καραμέλα την πραγματικότητα και προσπαθούμε να επιβιώσουμε προσποιητά,
υποκριτικά, έχοντας το ψέμα ως οδηγό και κατευθυντήρια δύναμη.
Ψέμα παντού. Από το καλημέρα και το γεια μέχρι τις
συγχαρητήριες ευχές και τα περαστικά. Η εμπιστοσύνη ανύπαρκτη. Σε ποιόν να
εμπιστευτείς μια αληθινή, μια ειλικρινή πράξη για να αποκομίσεις συμπαράσταση
και βοήθεια;
Ψέμα στο ψέμα. Προσπαθείς να με ξεγελάσεις, να με
παραμυθιάσεις; Θα σε εκδικηθώ κι εγώ με το ίδιο νόμισμα. Αυτοί είναι οι κανόνες
προκοπής και προόδου της σύγχρονης κοινωνίας.
Ψέματα από τους ηγέτες. Ψέματα από τους μεγάλους. Ψέματα από
τους μικρούς. Ψέματα από αυτούς που δεν το περιμένεις και σε εκπλήσσουν
αρνητικά. Ψέματα συσσωρεμένα σαν χρέη ταμειακής κατάρρευσης που δεν
αποπληρώνονται γιατί η αλήθεια υποκρύπτεται από όλους.
Ψάχνουμε να βρούμε έναν ειλικρινή άνθρωπο, έναν ντόμπρο που
λέει κι ο λαός. Μα αν βρεθεί κι αυτός θα τον πνίξει το σύστημα, θα τον φάει η
«μαρμάγκα».
Η αλήθεια κατάντησε να φαντάζει ως προσβολή στο κατεστημένο
της φθοράς, της ψευτιάς και της υποκρισίας. Τόλμησες να πεις την αλήθεια; Το τίμημα
θα είναι βαρύ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα δυστυχώς. Για να γίνεις
αποδεκτός από το σύστημα πρέπει να γίνεις μέρος του. Αυτό προστάζουν οι κανόνες
της «αγοράς».
Τα μικρά και μεγάλα ψέματα χωρίς φραγμό και έλεος μας
οδήγησαν στο τέλμα. Μια αλήθεια να πούμε την ημέρα πνίγεται δυστυχώς στα χίλια
ψέματα μας και δεν γίνεται πιστευτή από κανέναν. Μια αλήθεια μπροστά στα χίλια
ψέματα χάνεται στο βούρκο της υποκρισίας και του εγωισμού.
Ας παραδεχτούμε και
μια φορά την ολίσθηση μας στο ψέμα. Ας πούμε και μια αλήθεια. Μια αλήθεια που
πρώτα πρέπει να βγει στην επιφάνεια από αυτούς που έχουν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή
των πολιτών, που τους εμπιστεύονται και εισπράττουν απογοήτευση.
Ας είχαμε την δύναμη να πούμε μόνο μια αλήθεια στη κοινωνία
μας και αυτή να είναι γεμάτη ειλικρίνεια, γεμάτη κατανόηση και σεβασμό στον
συνάνθρωπο. Ας είχαμε τη δύναμη να βάλουμε φερμουάρ στο ψέμα και φραγμό στην
αλλοτρίωση της ανθρώπινης υπόστασης μας.
Αν είχαμε την τόλμη και την παρρησία θα παλεύαμε με την
παρακμή. Ο συμβιβασμός μας οδήγησε να βαφτίσουμε το ψέμα Θεό μας για να
αποστραφούμε την αλήθεια.
Όχι δεν είναι αργά. Ποτέ δεν πρέπει να είναι αργά. Δεν πέθανε η αλήθεια. Εμείς θα πρέπει να
αναστήσουμε τη νεκρική σιγή που κυριεύει το εγώ μας. Το ψέμα θα νικηθεί μέσα
από την αλήθεια που πρέπει επιτέλους να μας γίνει βίωμα και να την εκφράζουμε
χωρίς φόβο, αλλά με πάθος.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
