Τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής επιχειρεί να συγκαλύψει ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, πίσω από τις διακηρύξεις περί επικείμενης ρύθμισης του χρέους και μείωσης των πλεονασμάτων. Υποσχόμενος πως εάν πάρει «ανάσα» η καπιταλιστική οικονομία, θα ανακουφιστεί τάχα και ο λαός που δεινοπαθεί, έχοντας φορτωθεί ένα χρέος που δεν του ανήκει, που ξεζουμίζεται για τα όποια πλεονάσματα και θυσιάζεται για μια ανάκαμψη που, αν και όταν έρθει, θα αφορά αποκλειστικά στα κέρδη του κεφαλαίου.
Εμπλουτίζοντας την κοροϊδία της δίκαιης ανάπτυξης με ωμά ψέματα και φρούδες προσδοκίες, υποστηρίζει πως «όσο τα πράγματα στην οικονομία βελτιώνονται, τόσο οι δυνατότητες της κοινωνικής μας πολιτικής θα διευρύνονται».
Καθησυχάζοντας το λαό μπροστά και στο σφαγείο της δεύτερης «αξιολόγησης», σημείωσε πως «έχουμε πει ότι μετά το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, κάθε αξιολόγηση θα είναι ευκολότερη και πιο βατή από την προηγούμενη. Δεν ανησυχούμε, δεν επαναπαυόμαστε. "Κόκκινη" γραμμή μας είναι να μην πάμε πουθενά πίσω από το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο».
Στην πραγματικότητα, καμία «κόκκινη γραμμή» δεν διαθέτει η κυβέρνηση πέραν όσων οριοθετούν τα συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου. Για λογαριασμό του και όχι για το λαό εξάλλου διεκδικεί τη διευθέτηση του χρέους και τη μείωση των πλεονασμάτων, με στόχο τη διαμόρφωση μεγαλύτερων περιθωρίων κρατικής στήριξης και ευνοϊκών συνθηκών για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Η ανάκαμψη της οποίας, βεβαίως, προϋποθέτει την εξασφάλιση της λαϊκής ανοχής, της σιωπής, αν όχι της συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική. Για το λόγο αυτό «κεντάνε» οι κυβερνώντες με μια προπαγάνδα που ισχυρίζεται ότι η ανάκαμψη έρχεται και πως θα είναι για όλους τα οφέλη της.
Τον ίδιο στόχο υπηρετούν και τα νταραβέρια της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους συμμάχους της, τα πηγαινέλα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι συναντήσεις και οι διασκέψεις, οι περίφημες συμμαχίες των κρατών του Νότου ανάμεσα σε κυβερνήσεις που πρωτοστατούν στην αντιλαϊκή επίθεση ενάντια στους λαούς τους.
Η ανάπτυξη που επιδιώκουν θα έχει βαθιά αντιλαϊκό περιεχόμενο, όπως άλλωστε αποδεικνύει περίτρανα η ίδια η ζωή. Και σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν κλάδοι της οικονομίας που δεν βρίσκονται σε κρίση, όπως ο τουρισμός, όπου η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα παρ' όλα αυτά είναι γεγονός, επιβεβαιώνοντας ότι τα μεγάλα κέρδη και κυρίως η διατήρησή τους προϋποθέτουν το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ίδιο επιβεβαιώνουν και τα τεκταινόμενα στις χώρες που ο Αλ. Τσίπρας κατονομάζει ως συμμάχους. Ο λαός ας κρατήσει καλά στο μυαλό ότι στην ατζέντα των συζητήσεων και των συμμαχιών της κυβέρνησης δεν υπάρχουν τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, απεναντίας η υλοποίηση των στόχων τους περνάει μέσα απ' την υπονόμευσή τους.
Copyright © 1997-2016 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
