Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας είχαν επιλέξει να ξεκινήσουν την «καριέρα» τους στην αστική διαχείριση με επίσκεψη στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, σ' αυτόν τον εμβληματικό για τους αγώνες του λαού ιστορικό χώρο. Ηταν το Γενάρη του 2015, που ο νεόκοπος τότε πρωθυπουργός κατέθετε επευφημούμενος από οπαδούς του κόμματός του λουλούδια στον τοίχο των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών. Τότε, βεβαίως, άνθιζαν οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις ότι είναι δυνατόν μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, με διακηρυγμένο στόχο να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία, να δικαιώσει λαϊκές ελπίδες και οράματα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι. Οι ψευδαισθήσεις διαλύθηκαν, αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι οι αντιλαϊκοί στόχοι του κεφαλαίου, η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμμαχίες (ΕΕ, ΝΑΤΟ) δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα λαϊκά συμφέροντα κι αυτό δεν αλλάζει επειδή η κυβέρνηση είναι «αριστερή». Την περασμένη Κυριακή, με μια ακόμα φιέστα, στο φόντο του Θυσιαστηρίου, η κυβέρνηση αναζήτησε την εξιλέωση για την αντιλαϊκή της πολιτική. Με αφορμή την απόδοση του Σκοπευτηρίου στο δήμο, ο Αλ. Τσίπρας δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι αποδίδει φόρο τιμής στη «δρακογενιά της Αντίστασης»! Το ΠΑΣΟΚ δίδαξε τη δεκαετία του 1980, ο ΣΥΡΙΖΑ διδάχθηκε και ακολουθεί τη γνωστή σοσιαλδημοκρατική παραπλάνηση να αναφέρεσαι στην Ιστορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ακόμα και του κομμουνιστικού, την ίδια ώρα που τσακίζεις το λαό για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Στη δρακογενιά, στην οποία αναφέρθηκε, πετσοκόβει τις συντάξεις, στερεί την πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας και υποβάλλει στο μαρτύριο να βλέπει τα παιδιά και τα εγγόνια της σε κατάσταση ένδειας. Η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση έρχεται σε πλήρη διάσταση με τους ιστορικούς αγώνες του λαού μας, του οποίου τα δικαιώματα τσακίζει ανελέητα. Αλλωστε, δύο μέρες μετά, χτες, φάνηκε και στην πράξη, όταν οι συνταξιούχοι «γεύτηκαν» τα δακρυγόνα των ΜΑΤ στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το Μέγαρο Μαξίμου και να εκθέσουν στον πρωθυπουργό τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν έπειτα απ' τη λεηλασία που υφίστανται οι συντάξεις τους.
Ο Αλ. Τσίπρας είχε το θράσος να καμώνεται τον υπερασπιστή του λαού και των αγώνων του, την ώρα που η κυβέρνησή του ψηφίζει και εφαρμόζει μνημόνια, φορτώνει φόρους στο λαό, μειώνει μισθούς και συντάξεις, Ταυτόχρονα, χαρίζει απαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, ξεπουλά, και με τα νέα μέτρα προχωρά σε ιδιωτικοποιήσεις, μειώνει δραματικά τα κονδύλια στους δήμους προωθώντας την πολιτική της ανταποδοτικότητας, προσθέτοντας και νέα βάσανα και φορολογία στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στηρίζει ενεργά τη δράση του ΝΑΤΟ στην περιοχή συμφωνώντας με τις αποφάσεις του που αιματοκυλούν τους λαούς στη Μέση Ανατολή και αλλού, ξεριζώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τις εστίες τους. Την ίδια ώρα που συνεχίζουν την πολιτική των προηγούμενων, μια βαθιά αντιλαϊκή πλην όμως απαραίτητη για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, υπηρετούν με αφοσίωση τα αντιλαϊκά προτάγματα της αστικής εξουσίας και απολαμβάνουν μέχρι στιγμής τη στήριξη βασικών τμημάτων του κεφαλαίου.
Η στάση που κράτησαν ο δήμαρχος Καισαριανής και η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, που αρνήθηκαν να γίνουν ντεκόρ στη φιέστα της κυβέρνησης με φόντο τον τοίχο των εκτελεσμένων της Καισαριανής, είναι η μόνη αξιοπρεπής στάση.
Η κυβέρνηση, βεβαίως, γνωρίζει καλά ότι οι ήρωες του λαού μας και οι αγώνες τους είναι πάντα παρόντες, όχι φυσικά σε φιέστες εξιλέωσης μιας πολιτικής κι ενός συστήματος που το αντιπάλεψαν, αλλά σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά για την ανατροπή του και την οριστική δικαίωση των οραμάτων για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους.
Copyright © 1997-2016 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Από τότε κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι. Οι ψευδαισθήσεις διαλύθηκαν, αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι οι αντιλαϊκοί στόχοι του κεφαλαίου, η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμμαχίες (ΕΕ, ΝΑΤΟ) δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα λαϊκά συμφέροντα κι αυτό δεν αλλάζει επειδή η κυβέρνηση είναι «αριστερή». Την περασμένη Κυριακή, με μια ακόμα φιέστα, στο φόντο του Θυσιαστηρίου, η κυβέρνηση αναζήτησε την εξιλέωση για την αντιλαϊκή της πολιτική. Με αφορμή την απόδοση του Σκοπευτηρίου στο δήμο, ο Αλ. Τσίπρας δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι αποδίδει φόρο τιμής στη «δρακογενιά της Αντίστασης»! Το ΠΑΣΟΚ δίδαξε τη δεκαετία του 1980, ο ΣΥΡΙΖΑ διδάχθηκε και ακολουθεί τη γνωστή σοσιαλδημοκρατική παραπλάνηση να αναφέρεσαι στην Ιστορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ακόμα και του κομμουνιστικού, την ίδια ώρα που τσακίζεις το λαό για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Στη δρακογενιά, στην οποία αναφέρθηκε, πετσοκόβει τις συντάξεις, στερεί την πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας και υποβάλλει στο μαρτύριο να βλέπει τα παιδιά και τα εγγόνια της σε κατάσταση ένδειας. Η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση έρχεται σε πλήρη διάσταση με τους ιστορικούς αγώνες του λαού μας, του οποίου τα δικαιώματα τσακίζει ανελέητα. Αλλωστε, δύο μέρες μετά, χτες, φάνηκε και στην πράξη, όταν οι συνταξιούχοι «γεύτηκαν» τα δακρυγόνα των ΜΑΤ στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το Μέγαρο Μαξίμου και να εκθέσουν στον πρωθυπουργό τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν έπειτα απ' τη λεηλασία που υφίστανται οι συντάξεις τους.
Ο Αλ. Τσίπρας είχε το θράσος να καμώνεται τον υπερασπιστή του λαού και των αγώνων του, την ώρα που η κυβέρνησή του ψηφίζει και εφαρμόζει μνημόνια, φορτώνει φόρους στο λαό, μειώνει μισθούς και συντάξεις, Ταυτόχρονα, χαρίζει απαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, ξεπουλά, και με τα νέα μέτρα προχωρά σε ιδιωτικοποιήσεις, μειώνει δραματικά τα κονδύλια στους δήμους προωθώντας την πολιτική της ανταποδοτικότητας, προσθέτοντας και νέα βάσανα και φορολογία στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στηρίζει ενεργά τη δράση του ΝΑΤΟ στην περιοχή συμφωνώντας με τις αποφάσεις του που αιματοκυλούν τους λαούς στη Μέση Ανατολή και αλλού, ξεριζώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τις εστίες τους. Την ίδια ώρα που συνεχίζουν την πολιτική των προηγούμενων, μια βαθιά αντιλαϊκή πλην όμως απαραίτητη για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, υπηρετούν με αφοσίωση τα αντιλαϊκά προτάγματα της αστικής εξουσίας και απολαμβάνουν μέχρι στιγμής τη στήριξη βασικών τμημάτων του κεφαλαίου.
Η στάση που κράτησαν ο δήμαρχος Καισαριανής και η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, που αρνήθηκαν να γίνουν ντεκόρ στη φιέστα της κυβέρνησης με φόντο τον τοίχο των εκτελεσμένων της Καισαριανής, είναι η μόνη αξιοπρεπής στάση.
Η κυβέρνηση, βεβαίως, γνωρίζει καλά ότι οι ήρωες του λαού μας και οι αγώνες τους είναι πάντα παρόντες, όχι φυσικά σε φιέστες εξιλέωσης μιας πολιτικής κι ενός συστήματος που το αντιπάλεψαν, αλλά σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά για την ανατροπή του και την οριστική δικαίωση των οραμάτων για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους.
Copyright © 1997-2016 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ