να μ’αγαπάς αληθινά, να είσαι η πνοή μου.
Να μου γελάς, στον πόνο της στιγμής μου,
Να είσαι εσύ, η όαση, στην μέση της ερήμου.
Ιδανικά θα ζούμε, μακριά από κάθε θλίψη,
Τον ήλιο της αγάπης μας ,κανείς δεν θα μας κρύψει.
Όσοι προσπαθήσανε, στα βράχια να βρεθούμε,
Εμείς περνάμε κύματα, χωρίς καν να βραχούμε.
-Ρ-
Τι κι’αν περάσαμε πολλά, μέσα από συμπληγάδες,
Μαζί αγωνιζόμαστε ,δεν γίναμε φυγάδες.
Δώσαμε μάχες στην ζωή, μας θέλανε χαμένους,
Τι κρίμα, δεν ανήκουμε, εμείς, στους ηττημένους.
Ιδανικά, θα είμαι εγώ, για πάντα στην ζωή σου,
Δεν θα αφήσω να βρεθείς, στην άκρη της αβύσσου.
Άσε με απόψε να σου πω, για χρόνια περασμένα,
Για τα τραγούδια, που έγραψα, με λόγια ξεχασμένα.
Ιδανικά, χρωμάτισες, τις γκρίζες μου αναμνήσεις,
Έδωσες χρώμα στα όνειρα, δεν είχες απαιτήσεις.
Το χέρι σου μου άπλωσες, να κρατηθώ, πριν πέσω,
Ότι ζωή μου έμεινε, για σένα θα διαθέσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Δεν θα αφήσω να βρεθείς, στην άκρη της αβύσσου.
Άσε με απόψε να σου πω, για χρόνια περασμένα,
Για τα τραγούδια, που έγραψα, με λόγια ξεχασμένα.
Ιδανικά, χρωμάτισες, τις γκρίζες μου αναμνήσεις,
Έδωσες χρώμα στα όνειρα, δεν είχες απαιτήσεις.
Το χέρι σου μου άπλωσες, να κρατηθώ, πριν πέσω,
Ότι ζωή μου έμεινε, για σένα θα διαθέσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.