Το πρωί στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Δημητρίου Λιτοχώρου τελέστηκε ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος, πριν την απόλυση, επισήμανε ότι ο φετινός εορτασμός συμπίπτει με την έναρξη του Τριωδίου, που αποτελεί την περίοδο προετοιμασίας μας για το Πάσχα. Τόνισε, στη συνέχεια, ότι ο Χριστός με την Ανάστασή Του μας δώρησε την απελευθέρωση από την αμαρτία και τον θάνατο.
Οι πρόγονοί μας, με τη θυσία τους μας χάρισαν την ελευθερία από τους Οθωμανούς. Σε μας εναπόκειται να φανούμε άξιοι της ελευθερίας.
Στη συνέχεια, τελέστηκε η καθιερωμένη Δοξολογία, ενώ ακολούθησαν τρισάγιο στο Ηρώο και παρέλαση, σχολείων, συλλόγων και στρατιωτικού αγήματος.
Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε η Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κα Μαρία Κόλλια Τσαρουχά.
Το ιστορικό της επανάστασης
Τέλη 19ου αι. Ο νικηφόρος ρωσικός στρατός υπαγόρευσε τις θελήσεις του στον Σουλτάνο και στα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης, με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, δημιουργούσε τη Μεγάλη Βουλγαρία πάνω σε πληθυσμούς και σε εδάφη ελληνικά, μέχρι τον Αλιάκμονα ποταμό και τον Όλυμπο, περίπου σε ολόκληρη τη Μακεδονία.
Όμως, ο μακεδονικός ελληνισμός διαφέντευε την εθνική του ταυτότητα, δεν έκανε επιλογή τυράννων και δίκαια εξεγέρθηκε.
Σύντομα στη Μακεδονία ξέσπασαν διαδηλώσεις, ομαδικές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις που τελικά κορυφώθηκαν σε επανάσταση.
Στο Λιτόχωρο σηκώθηκε ψηλά η σημαία της λευτεριάς, σχηματίστηκε Προσωρινή κυβέρνηση, η φλόγα της εξέγερσης έγινε φωτιά και στην πρώτη γραμμή μπήκε το ράσο της Ορθοδοξίας με τον Επίσκοπο Κίτρους Νικόλαο.
Τη φλόγα της επανάστασης οι Μακεδόνες την έθρεψαν με πολύ αίμα και θυσίες.
Κατακάηκε το Λιτόχωρο, ο Κολινδρός πυρπολήθηκε, στο μοναστήρι των Αγίων Πάντων έγινε ολοκαύτωμα, από τον Όλυμπο και τα Πιέρια μέχρι τη Θεσσαλία και τη Δυτική Μακεδονία, σε ολόκληρη τη Μακεδονία, ο ελληνισμός έγραψε νέες σελίδες αγώνων. Τελικά, το Συνέδριο του Βερολίνου ακύρωσε τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.
Αυτό είναι το μήνυμα της επανάστασης του Ολύμπου. Είναι μια διακήρυξη γραμμένη με αίμα περί της αμετάθετης απόφασης των Μακεδόνων, όχι μόνο να μην επιτρέψουν στους σφετεριστές να επιβουλευθούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
1878-2016. Οι κάτοικοι του Ολύμπου και της Πιερίας κράτησαν στο καντήλι τους άσβεστη τη φλόγα της Ελλάδας και διατήρησαν ευλαβικά την εθνική τους μνήμη.
Η ταυτότητα του σκοπού των αγώνων στα 1878 σφυρηλάτησε τον δεσμό ιστορικής ενότητας και συνέπειας μέχρι τις μέρες μας. Χρέος μας να τον κρατήσουμε και να τον συνεχίσουμε.
