Το ΠΑΜΕ για μια ακόμη φορά διοργανώνει συλλαλητήρια διαμαρτυρίας σε πολλές πόλεις της χώρας μας, στέλνοντας μέσα από αυτά ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους σφαγείς των εργατικών δικαιωμάτων, στους σφαγείς των λαϊκών δικαιωμάτων, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την Ε.Ε. και το κεφάλαιο.
Η κυβέρνηση εδώ και καιρό με όπλο το ψέμα, που το έχει αναγάγει σε επιστήμη, έχει εξαπολύσει μια μαζική προπαγάνδα με αφορμή την αξιολόγηση, στοχεύοντας τα μυαλά των ανθρώπων. Η δήθεν κόντρα της κυβέρνησης με την αξιωματική αντιπολίτευση και τα κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο για μια ακόμα φορά ήταν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων για να μην αντιδράσουν, να μη βγουν στους δρόμους.
Τους προειδοποιούμε οτι η εργατική τάξη, ο λαός μας, δεν είπαν ακόμα την τελευταία τους λέξη. Η καταιγίδα δεν ξέρουν πότε θα ξεσπάσει, και τότε να δούμε που θα κρυφτούν οι δυνάστες του λαού, οι νυν και οι προηγούμενοι.
Αλήθεια τι διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με το κουαρτέτο και την Ε.Ε;
Μήπως διαπραγματεύεται την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ; Τις συντάξεις στα επίπεδα του 2009; Την επαναφορά της 13ης 14ης σύνταξης; Τον 13ο 14ο μισθό στο δημόσιο και τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα;
Μήπως διαπραγματεύεται την επαναφορά των Κ.Σ.Σ.Ε. για όλες τις επιχειρήσεις με την ταυτόχρονη κατάργηση των ατομικών συμβάσεων σκλαβιάς που υπογραφούν οι εργαζόμενοι εκβιαζόμενοι από τους εργοδότες;
Μήπως διαπραγματεύεται την κατάργηση των εργασιακών σχέσεων λάστιχο και τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας; Μήπως διαπραγματεύεται την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, το αφορολόγητο των εργαζομένων στα 12000ευρώ που υπόσχονταν προεκλογικά;
Μήπως διαπραγματεύεται για να έχει ο λαός σύγχρονη αποκλειστικά δημόσια υγεία με σύγχρονα νοσοκομεία, με σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους σε αυτά;
Μήπως διαπραγματεύεται αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία με σύγχρονα προγράμματα, με εκπαιδευτικούς που θα δουλεύουν σε ένα δημιουργικό περιβάλλον με σύγχρονες γνώσεις σε ένα σχολείο που θα μορφώνει;
Τίποτα από όλα αυτά!
Αυτά που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση είναι ο τρόπος εφαρμογής του 3ου μνημονίου που ψήφισαν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου και ας κάνουν τώρα οτι διαφωνούν μεταξύ τους για να κοροϊδέψουν τον κόσμο.
Για την ταμπακιέρα όμως δε λένε κουβέντα.
Προσπαθούν όλοι μαζί να πείσουν το λαό να ξεχάσει ότι του έκλεψαν από το 2009 μέχρι σήμερα και να πούμε περασμένα ξεχασμένα.
Να συζητάμε μόνο πόσο θα μειωθούν ακόμα οι μισθοί, οι συντάξεις, τα επιδόματα, οι κοινωνικές δαπάνες, κ.α.
Να συζητάμε μόνο ποιους φόρους θα βάλουνε σε ποια προϊόντα για να πιαστούν τα 4,2 δις νέα μέτρα που προβλέπει η νέα συμφωνία, που υπέγραψε η κυβέρνηση και την κρύβει προς το παρόν, που θα τσακίσει για άλλη μια φορά το λαό.
Να συζητάμε μόνο για την παραπέρα ενίσχυση της εργασιακής ζούγκλας που τη βάφτισαν “σύγχρονες μορφές απασχόλησης” όπως είναι τα προγράμματα ομηρίας στους δήμους.
Να συζητάμε μόνο για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του λαού που το βάφτισαν αξιοποίηση, για να υπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Να συζητάμε μόνο για τα ψίχουλα που θα δίνουν στην ακραία φτώχεια, που και αυτά ακόμα με τα κριτήρια που βάζουν, χιλιάδες άνεργες, χαμηλόμισθες, χαμηλοσυνταξιούχες οικογένειες δεν τα παίρνουν.
Να συζητάμε μόνο αν η κυβέρνηση διεκδικήσει περισσότερες δόσεις για να πληρώνουν τα χρέη που έχει φορτώσει στο λαό το αστικό κράτος.
Να συζητάμε μόνο πως το αστικό κράτος θα δώσει δανεικά και αγύριστα στους επιχειρηματικούς ομίλους που τα βαφτίζουν πραγματική οικονομία. Και ασφαλώς άνοιξαν τη συζήτηση για το ποιο κόμμα θα ψηφίσει το 4ο μνημόνιο που ετοιμάζουν. Ο ΣΕΒ το ονόμασε plus.
Ξέρουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους όσοι ψήφισαν τα μνημόνια. Ειδικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδείχτηκε καλύτερος μαθητής στον αποπροσανατολισμό του κόσμου από τους προηγουμένους κυβερνόντες. Γι’ αυτόν το λόγο δεν προλαβαίνουν να παίρνουν συγχαρητήρια για την πολιτική τους από το ΣΕΒ και από τους διάφορους αξιωματούχους της Ε.Ε., το κοινό σπίτι των καπιταλιστών.
Φίλοι και φίλες
Η εργατική τάξη, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, οι νέοι δεν πρέπει να αφουγκράζονται τη φιλοσοφία κυβέρνησης-Ε.Ε.-κεφαλαίου, που λέει να κάνουμε υπομονή, να περάσει η κρίση, να δουλέψουμε σκληρά όπως συνηθίζουν να λένε για να έρθει η ανάπτυξη για να μεγαλώσει η πίτα και τότε ο λαός θα χορτάσει ψωμί.
Πρόκειται για ένα χοντρό, σκόπιμο ψέμα όπως κάνουν πάντοτε άλλωστε.
Η όποια ανάπτυξη θα αφορά τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Αντίθετα για το λαό θα είναι εδώ παρόντες όλοι οι μνημονιακοί νόμοι, ενώ θα προστίθενται συνεχώς νέοι αντεργατικοί νόμοι και η ζωή των εργαζομένων θα είναι μόνιμα στον Προκρούστη των απαιτήσεων του κεφαλαίου.
Με έναν λαό χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, με μισθούς και συντάξεις πείνας, με τη φοροληστεία, τις κατασχέσεις να παραμονεύουν έξω από το σπίτι μας.
Ενώ θα βαθαίνει παραπέρα η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, όπως είναι η υγεία, η παιδεία, η ενέργεια, ο πολιτισμός, θα μετατρέπονται σε είδος πολυτελείας για την εργατική λαϊκή οικογένεια.
Με αποτέλεσμα ο λαός να οδηγείται στη φτώχεια, τη μιζέρια, την πείνα, τα συσσίτια. Θα είναι αιχμάλωτος σε αυτούς που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας, την αστική τάξη.
Μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση αν η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τη φτωχή αγροτιά που παλεύει να μείνει στο χωράφι της, τους αυτοαπασχολούμενους που παλεύουν με νυχιά και δόντια να κρατήσουν τα μαγαζιά τους, σε ένα ενιαίο μέτωπο συγκρουστούν με την πολιτική των μονοπωλίων και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους.
Μπορεί η εργατική τάξη να αλλάξει την τραγική κατάσταση που βιώνει στους χώρους δουλειάς μόνο αν είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί με την εργοδοσία και την κυβέρνηση για την υπογραφή Σ.Σ.Ε με αυξήσεις.
Μπορεί η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της να παλέψει για να γίνει νόμος του κράτους το σχέδιο νομού που κατάθεσαν τον Οκτώβριο του 2016 στη βουλή οι πάνω 530 συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει την επαναφορά των Κ.Σ.Σ.Ε., την κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την επαναφορά της 13ης 14ης σύνταξης, και 13ου 14ου μισθού στο δημόσιο, κ.α, με λίγα λόγια ότι μας έκλεψαν από το 2009 μέχρι σήμερα. Κι όμως γι’ αυτήν τη σημαντική πρωτοβουλία των συνδικάτων, τα κόμματα του κεφαλαίου αλλά και οι εργατοπατέρες της ΓΣΣΕ, τηρούν στάση σιωπής αποδεικνύοντας και με αυτόν τον τρόπο με ποιανού το μέρος είναι.
Είναι σίγουρο οτι η εργατική τάξη θα επιβάλει το δίκιο της. Θα αλλάξει τους συσχετισμούς δύναμης στο εργατικό κίνημα. Θα πετάξει από το σβέρκο της τη σαπίλα του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού. Την πλειοψηφία της ΓΣΣΕ, ΑΔΕΔΥ, και όσες συνδικαλιστικές ηγεσίες πορεύονται με αυτούς.
Αυτές οι ηγεσίες είναι το καρκίνωμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι συνεργάτες του κεφαλαίου και της εκάστοτε κυβέρνησης. Έργο τους είναι να υπονομεύουν τους αγώνες των εργαζομένων με όλους τους τρόπους.
Να σπέρνουν την ηττοπάθεια, το φόβο, να προωθούν την απεργοσπασία, να συκοφαντούν τους αγώνες. Είναι μαζί με την εξουσία του κεφαλαίου οι θύλακες της εκμετάλλευσης και του συστήματος.
Φίλοι και φίλες
Το τελευταίο διάστημα η φασιστική Χ.Α., οι απόγονοι της ιδεολογίας του Χίτλερ επιτίθενται με λύσσα στα παιδιά των προσφύγων που πάνε στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Με το πρόσχημα οτι δεν έχουν εμβολιαστεί βιαιοπραγούν, βρωμίζουν με το δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού την κοινωνία.
Δυστυχώς όμως σ’ αυτό το ρατσιστικό φασιστικό παραλήρημα τους, παρασύρουν και κάποιους γονείς και ίσως άθελα τους μπολιάζονται και αυτοί με το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού και της ξενοφοβίας.
Ο λαός μας δεν πρέπει να ξεχνά ποτέ τις θηριωδίες του γερμανικού φασισμού, τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος της ανθρωπότητας και που το πλήρωσε με εκατομμύρια νεκρούς σε όλη την Ευρώπη.
Αυτά τα φασιστικά αποβράσματα της κοινωνίας είναι τα τσιράκια του συστήματος, είναι αυτά που εχθρεύονται κάθε εξέλιξη της κοινωνίας προς τα εμπρός.
Είναι αυτά που δολοφονούν εργάτες, που χτυπούν συνδικαλιστές, μετανάστες, που πολεμούν τους αγώνες της εργατικής τάξης για μια κοινωνία ανθρώπινη, χωρίς ανεργία, με σταθερή και μόνιμη δουλειά, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ..
Ο λαός, το συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα με τους αγώνες του, οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού με την πένα τους να σηκώσουν τείχος προστασίας στην κοινωνία.
Να απομονωνόσουν τις ιδέες του φασισμού, του ρατσισμού και τα μορφώματα τους, ώστε να μη μπορούν να βρουν πουθενά τόπο να σταθούν.
Το χρωστάμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας!
Γραμματεία Πιερίας του Π.Α.ΜΕ.
21-2-2017
