Τα δάκρυα μου ,μιας ζωής, Θέλω να τα μετρήσω,
Πόσα ποτήρια, λύπης και χαράς, απόψε θα γεμίσω.
Λίγα τα δάκρυα χαράς ,ποτήρια, κάνα-δύο,
Τα πιο πολλά της λύπης μου, ποτήρια δέκα-δύο.
Τα δάκρυα της μοναξιάς, της λύπης και του πόνου,
Μια θάλασσα γεμίζουνε κι’είναι του κόσμου όλου.
Δίπλα, μια λίμνη ήρεμη, με δάκρυα γεμάτη,
Είναι τα δάκρυα χαράς, δεν είναι αυταπάτη.
Αφού όλα τα μέτρησα και πέρασαν οι ώρες,
Έχασα τον λογαριασμό, τα δάκρυα έγιναν μπόρες.
Με όλα μου τα δάκρυα, ποτήρια θα γεμίσω,
Άλλη μια νύχτα θα τα πιώ, πάλι θα ξενυχτήσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
