Εδώ και μέρες είμαστε θεατές σε μια ακόμα επικοινωνιακή παράσταση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας που επιχειρεί χωρίς ντροπή να πείσει την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινή γνώμη ότι τόσο τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε τη Δευτέρα 15/1/2018 στη Βουλή...
όσο κι αυτά που υπάρχουν στο συμπληρωματικό μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση και οφείλει να θεσμοθετήσει το επόμενο χρονικό διάστημα δεν έχουν το αντιεκπαιδευτικό πρόσημο που όλοι αντιλαμβανόμαστε.
Ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου ακολουθεί την καθησυχαστική και «υποστηρικτική» προς τους εκπαιδευτικούς προσέγγιση που εφαρμόζει και στις συναντήσεις του με το ΔΣ της ΔΟΕ, ενώ ο Υφυπουργός κ. Μπαξεβανάκης σε αποστροφή του λόγου του κατά τη διάρκεια ομιλίας του την Παρασκευή 12/1/2018 στη Βουλή επιλέγει την οδό της κινδυνολογίας και της «τρομοκράτησης» των εκπαιδευτικών αναφερόμενος στην κατάσταση της «επόμενης μέρας» με μια νέα κυβέρνηση όταν δηλώνει, μεταξύ άλλων, πως «… οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι αν αυτή η Κυβέρνηση ανατραπεί και επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό του πάλαι ποτέ δικομματισμού θα υπάρχουν απολύσεις».
Στη συνειδητή «ωραιοποίηση» της κατάστασης που επιχειρεί η κυβέρνηση βρίσκει πρόθυμους συμμάχους ακόμα και μέσα στους κόλπους της εκπαιδευτικής κοινότητας που σπεύδουν να καθησυχάσουν τους εκπαιδευτικούς υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αλλάζει τίποτα στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Δυστυχώς όμως όλοι διαψεύδονται από την αδυσώπητη πραγματικότητα και τα κείμενα (βλ. πολυνομοσχέδιο και συμπληρωματικό μνημόνιο) που δείχνουν τον «οδικό χάρτη» των «απορρυθμίσεων» με αντιεκπαιδευτικό πρόσημο που επιχειρεί και θα επιχειρήσει να φέρει η κυβέρνηση.
Στο συμπληρωματικό μνημόνιο συνεργασίας που έχει δει το φως της δημοσιότητας, αναφέρονται, ανάμεσα σε άλλα, ότι:
H Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού της συστήματος σε όλα τα επίπεδα για να βελτιώσει σημαντικά τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα διαφυλάσσοντας παράλληλα την ισότητα. Οι αρχές θα προσαρμοστούν στις συστάσεις της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μέσα από ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης μέχρι τον Μάιο του 2018. Η προκαταρκτική έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα από τον ΟΟΣΑ τον Ιούλιο του 2017, το πρόχειρο σχέδιο έκθεσης θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του 2018 ενώ η τελική έκθεση μέχρι τον Απρίλιο του 2018.
Σε συμφωνία με τους θεσμούς, οι αρχές πρόκειται, μέχρι τον Μάρτιο του 2018 - κάτι που αποτελεί βασικό παραδοτέο- να: (α) θεσπίσουν νομοθετικά μέτρα σχετικά με τους μελλοντικούς διορισμούς και την αξιολόγηση των διευθυντών, (β) περάσουν νόμο σχετικά με την αναβάθμιση των αρμόδιων οργάνων για τις αξιολογήσεις και (γ) περάσουν νόμο σχετικά με την αξιολόγηση των ανώτερων στελεχών της εκπαίδευσης, την αυτοαξιολόγηση του σχολείου και την ορθολογική χρήση των πόρων.
Μέχρι τον Μάιο του 2018 θα πρέπει, ανάμεσα στα άλλα, να έχουν καταλήξει και να έχουν υιοθετήσει τη στρατηγική για την αρχική και συνεχή κατάρτιση των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Οι αρχές έχουν κάνει βήματα προς τη σύγκλιση με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ σε ότι αφορά τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού (εκπαιδευτικό), καθώς και στις αναλογίες των μαθητών ανά τάξη και μαθητών ανά εκπαιδευτικό.
Ως επόμενο βήμα, και ως προαπαιτούμενη δράση, νομοθετήθηκε (1) η υποχρεωτική παρουσία των εκπαιδευτικών στα σχολεία έως 30 ώρες την εβδομάδα (άρθρο 245 του πολυνομοσχεδίου) και (2) τα κριτήρια και το χρονοδιάγραμμα για τη συγχώνευση των σχολικών μονάδων (άρθρο 246), ξεκινώντας από το σχολικό έτος 2018-2019 ενώ εκκρεμεί η εξαίρεση της μεσημεριανής ώρας σίτισης από τις διδακτικές ώρες [διδακτικό ωράριο] των εκπαιδευτικών, για την οποία υπάρχει ρητή δέσμευση της κυβέρνησης στο συμπληρωματικό μνημόνιο για τον αποχαρακτηρισμό της από διδακτική.
Οι αρχές μαζί με τον ΟΟΣΑ θα επανεξετάσουν όλους σχετικούς δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων στοιχείων μέχρι τον Απρίλιο του 2018.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις της κυβέρνησης που εντάχθηκαν και ψηφίστηκαν στο πολυνομοσχέδιο αποτελούν απλά το πρώτο βήμα. Μαζί με αυτές που θα ακολουθήσουν θα οδηγήσουν τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς σε ακόμα δυσχερέστερη θέση από σήμερα. Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά» και του «αντάρτικου» που μας υποσχόταν έναντι της Ευρώπης και των δανειστών προχωρά σε μέτρα που καμία άλλη κυβέρνηση δεν διανοήθηκε να πάρει μέχρι σήμερα.
Οι συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων θα συνοδεύονται από την απώλεια εκατοντάδων οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών (με τη χρήση της πρόβλεψης του Ν.1566/85 για τον προσδιορισμό της οργανικότητας) σε συνδυασμό με την παράλληλη επιδείνωση των συνθηκών λειτουργίας των σχολικών τμημάτων εξ’ αιτίας της αύξησης του αριθμού των μαθητών (που θα προκύψει από τη λειτουργία των τριμελών επιτροπών εγγραφής σε όλα τα δημοτικά σχολεία που θα αναλάβουν την κατανομή των μαθητών στα σχολεία σύμφωνα με το Π.Δ. 79 από την επόμενη σχολική χρονιά).
Όσον αφορά στην υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο για 30 ώρες εβδομαδιαίως η παράγραφος 8 του άρθρου 13 του Ν.1566/1985 που προέβλεπε «Κάθε εκπαιδευτικός παραμένει υποχρεωτικά στο σχολείο, τις εργάσιμες ημέρες πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου που του έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου» αναδιατυπώνεται ως εξής: «8. Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τους στις εργάσιμες ημέρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα και με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του Κεφαλαίου ΣΤ΄ του άρθρου 11, για την προσφορά και άλλων υπηρεσιών που ανατίθενται από τα όργανα διοίκησης του σχολείου και συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο, όπως η προετοιμασία του εποπτικού εκπαιδευτικού υλικού και των εργαστηριακών ασκήσεων, η διόρθωση εργασιών και διαγωνισμάτων, η καταχώρηση-ενημέρωση της αξιολόγησης των μαθητών, η συμμετοχή στην προετοιμασία και την πραγματοποίηση εορταστικών, αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, ο προγραμματισμός και η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, η επικοινωνία με δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, η συνεργασία με εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στο ίδιο τμήμα ή που διδάσκουν τα ίδια γνωστικά αντικείμενα, οι παιδαγωγικές συναντήσεις για την κατάρτιση ομαδικών ή εξατομικευμένων προγραμμάτων υποστήριξης συγκεκριμένων μαθητικών ομάδων ή μαθητών, η επίβλεψη σχολικών γευμάτων, η ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων, η τήρηση βιβλίων του σχολείου και η εκτέλεση διοικητικών εργασιών.»
Είναι σαφές ότι η υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο στα όρια του εργασιακού 30ωρου διευκολύνεται πολύ περισσότερο με την αναφορά για «προσφορά και άλλων υπηρεσιών» που δεν αναγράφονται ρητά αλλά ενδεικτικά (ειδάλλως δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει νέα νομοθετική ρύθμιση) και είναι προάγγελος νέων ρυθμίσεων στο πλαίσιο των «καλών πρακτικών» του ΟΟΣΑ που είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν στην αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Η καλλιέργεια της αυταπάτης ότι οι εκπαιδευτικοί δεν πρόκειται να αξιολογηθούν, όταν το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης - χειραγώγησης παραμένει σε ισχύ, παρά τις επανειλημμένες «δεσμεύσεις» για κατάργησή του, και η αξιολόγηση σε επίπεδο εκπαιδευτικών που εργάζονται στους τομείς της διοίκησης της εκπαίδευσης καθώς και των στελεχών είναι αξιολόγηση εκπαιδευτικών, δεν μπορεί να «κοιμίσει» κανέναν.
Επίσης σημαντικό σημείο της πολιτικής της κυβέρνησης του «ΝΑΙ σε όλα» είναι και η ρύθμιση που ψήφισε για την προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε επίπεδο πρωτοβάθμιου σωματείου. Η δήθεν «αριστερή» κυβέρνηση, εντελώς ανερυθρίαστα, καταθέτει και ψηφίζει διάταξη περιστολής της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων!
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο πλαίσιο εφαρμογής της λογικής του «εξορθολογισμού» στην εκπαίδευση, συνεχίζει την πολιτική αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης αδιαφορώντας για τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και ανατρέποντας τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Ως Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης θεωρούμε ότι οι αγώνες μας πρέπει να είναι η απάντηση της εκπαιδευτικής κοινότητας σε αυτή την πολιτική.
Κάθε περαιτέρω απόπειρα θεσμοθέτησης και υλοποίησης αντιεκπαιδευτικών μέτρων πρέπει να μας βρει απέναντι.
Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε με τον εφησυχασμό μας, να πάρουν πίσω δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών.
Απαιτούμε τη θωράκιση της δημόσιας εκπαίδευσης και την αναβάθμιση της επιστημονικής και οικονομικής θέσης του Έλληνα εκπαιδευτικού.
Από τη Δ.Α.Κ.Ε Π.Ε. Πιερίας
όσο κι αυτά που υπάρχουν στο συμπληρωματικό μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση και οφείλει να θεσμοθετήσει το επόμενο χρονικό διάστημα δεν έχουν το αντιεκπαιδευτικό πρόσημο που όλοι αντιλαμβανόμαστε.
Ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου ακολουθεί την καθησυχαστική και «υποστηρικτική» προς τους εκπαιδευτικούς προσέγγιση που εφαρμόζει και στις συναντήσεις του με το ΔΣ της ΔΟΕ, ενώ ο Υφυπουργός κ. Μπαξεβανάκης σε αποστροφή του λόγου του κατά τη διάρκεια ομιλίας του την Παρασκευή 12/1/2018 στη Βουλή επιλέγει την οδό της κινδυνολογίας και της «τρομοκράτησης» των εκπαιδευτικών αναφερόμενος στην κατάσταση της «επόμενης μέρας» με μια νέα κυβέρνηση όταν δηλώνει, μεταξύ άλλων, πως «… οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι αν αυτή η Κυβέρνηση ανατραπεί και επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό του πάλαι ποτέ δικομματισμού θα υπάρχουν απολύσεις».
Στη συνειδητή «ωραιοποίηση» της κατάστασης που επιχειρεί η κυβέρνηση βρίσκει πρόθυμους συμμάχους ακόμα και μέσα στους κόλπους της εκπαιδευτικής κοινότητας που σπεύδουν να καθησυχάσουν τους εκπαιδευτικούς υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αλλάζει τίποτα στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Δυστυχώς όμως όλοι διαψεύδονται από την αδυσώπητη πραγματικότητα και τα κείμενα (βλ. πολυνομοσχέδιο και συμπληρωματικό μνημόνιο) που δείχνουν τον «οδικό χάρτη» των «απορρυθμίσεων» με αντιεκπαιδευτικό πρόσημο που επιχειρεί και θα επιχειρήσει να φέρει η κυβέρνηση.
Στο συμπληρωματικό μνημόνιο συνεργασίας που έχει δει το φως της δημοσιότητας, αναφέρονται, ανάμεσα σε άλλα, ότι:
H Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού της συστήματος σε όλα τα επίπεδα για να βελτιώσει σημαντικά τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα διαφυλάσσοντας παράλληλα την ισότητα. Οι αρχές θα προσαρμοστούν στις συστάσεις της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μέσα από ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης μέχρι τον Μάιο του 2018. Η προκαταρκτική έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα από τον ΟΟΣΑ τον Ιούλιο του 2017, το πρόχειρο σχέδιο έκθεσης θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του 2018 ενώ η τελική έκθεση μέχρι τον Απρίλιο του 2018.
Σε συμφωνία με τους θεσμούς, οι αρχές πρόκειται, μέχρι τον Μάρτιο του 2018 - κάτι που αποτελεί βασικό παραδοτέο- να: (α) θεσπίσουν νομοθετικά μέτρα σχετικά με τους μελλοντικούς διορισμούς και την αξιολόγηση των διευθυντών, (β) περάσουν νόμο σχετικά με την αναβάθμιση των αρμόδιων οργάνων για τις αξιολογήσεις και (γ) περάσουν νόμο σχετικά με την αξιολόγηση των ανώτερων στελεχών της εκπαίδευσης, την αυτοαξιολόγηση του σχολείου και την ορθολογική χρήση των πόρων.
Μέχρι τον Μάιο του 2018 θα πρέπει, ανάμεσα στα άλλα, να έχουν καταλήξει και να έχουν υιοθετήσει τη στρατηγική για την αρχική και συνεχή κατάρτιση των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Οι αρχές έχουν κάνει βήματα προς τη σύγκλιση με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ σε ότι αφορά τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού (εκπαιδευτικό), καθώς και στις αναλογίες των μαθητών ανά τάξη και μαθητών ανά εκπαιδευτικό.
Ως επόμενο βήμα, και ως προαπαιτούμενη δράση, νομοθετήθηκε (1) η υποχρεωτική παρουσία των εκπαιδευτικών στα σχολεία έως 30 ώρες την εβδομάδα (άρθρο 245 του πολυνομοσχεδίου) και (2) τα κριτήρια και το χρονοδιάγραμμα για τη συγχώνευση των σχολικών μονάδων (άρθρο 246), ξεκινώντας από το σχολικό έτος 2018-2019 ενώ εκκρεμεί η εξαίρεση της μεσημεριανής ώρας σίτισης από τις διδακτικές ώρες [διδακτικό ωράριο] των εκπαιδευτικών, για την οποία υπάρχει ρητή δέσμευση της κυβέρνησης στο συμπληρωματικό μνημόνιο για τον αποχαρακτηρισμό της από διδακτική.
Οι αρχές μαζί με τον ΟΟΣΑ θα επανεξετάσουν όλους σχετικούς δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων στοιχείων μέχρι τον Απρίλιο του 2018.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις της κυβέρνησης που εντάχθηκαν και ψηφίστηκαν στο πολυνομοσχέδιο αποτελούν απλά το πρώτο βήμα. Μαζί με αυτές που θα ακολουθήσουν θα οδηγήσουν τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς σε ακόμα δυσχερέστερη θέση από σήμερα. Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά» και του «αντάρτικου» που μας υποσχόταν έναντι της Ευρώπης και των δανειστών προχωρά σε μέτρα που καμία άλλη κυβέρνηση δεν διανοήθηκε να πάρει μέχρι σήμερα.
Οι συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων θα συνοδεύονται από την απώλεια εκατοντάδων οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών (με τη χρήση της πρόβλεψης του Ν.1566/85 για τον προσδιορισμό της οργανικότητας) σε συνδυασμό με την παράλληλη επιδείνωση των συνθηκών λειτουργίας των σχολικών τμημάτων εξ’ αιτίας της αύξησης του αριθμού των μαθητών (που θα προκύψει από τη λειτουργία των τριμελών επιτροπών εγγραφής σε όλα τα δημοτικά σχολεία που θα αναλάβουν την κατανομή των μαθητών στα σχολεία σύμφωνα με το Π.Δ. 79 από την επόμενη σχολική χρονιά).
Όσον αφορά στην υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο για 30 ώρες εβδομαδιαίως η παράγραφος 8 του άρθρου 13 του Ν.1566/1985 που προέβλεπε «Κάθε εκπαιδευτικός παραμένει υποχρεωτικά στο σχολείο, τις εργάσιμες ημέρες πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου που του έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου» αναδιατυπώνεται ως εξής: «8. Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τους στις εργάσιμες ημέρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα και με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του Κεφαλαίου ΣΤ΄ του άρθρου 11, για την προσφορά και άλλων υπηρεσιών που ανατίθενται από τα όργανα διοίκησης του σχολείου και συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο, όπως η προετοιμασία του εποπτικού εκπαιδευτικού υλικού και των εργαστηριακών ασκήσεων, η διόρθωση εργασιών και διαγωνισμάτων, η καταχώρηση-ενημέρωση της αξιολόγησης των μαθητών, η συμμετοχή στην προετοιμασία και την πραγματοποίηση εορταστικών, αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, ο προγραμματισμός και η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, η επικοινωνία με δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, η συνεργασία με εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στο ίδιο τμήμα ή που διδάσκουν τα ίδια γνωστικά αντικείμενα, οι παιδαγωγικές συναντήσεις για την κατάρτιση ομαδικών ή εξατομικευμένων προγραμμάτων υποστήριξης συγκεκριμένων μαθητικών ομάδων ή μαθητών, η επίβλεψη σχολικών γευμάτων, η ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων, η τήρηση βιβλίων του σχολείου και η εκτέλεση διοικητικών εργασιών.»
Είναι σαφές ότι η υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο στα όρια του εργασιακού 30ωρου διευκολύνεται πολύ περισσότερο με την αναφορά για «προσφορά και άλλων υπηρεσιών» που δεν αναγράφονται ρητά αλλά ενδεικτικά (ειδάλλως δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει νέα νομοθετική ρύθμιση) και είναι προάγγελος νέων ρυθμίσεων στο πλαίσιο των «καλών πρακτικών» του ΟΟΣΑ που είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν στην αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Η καλλιέργεια της αυταπάτης ότι οι εκπαιδευτικοί δεν πρόκειται να αξιολογηθούν, όταν το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης - χειραγώγησης παραμένει σε ισχύ, παρά τις επανειλημμένες «δεσμεύσεις» για κατάργησή του, και η αξιολόγηση σε επίπεδο εκπαιδευτικών που εργάζονται στους τομείς της διοίκησης της εκπαίδευσης καθώς και των στελεχών είναι αξιολόγηση εκπαιδευτικών, δεν μπορεί να «κοιμίσει» κανέναν.
Επίσης σημαντικό σημείο της πολιτικής της κυβέρνησης του «ΝΑΙ σε όλα» είναι και η ρύθμιση που ψήφισε για την προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε επίπεδο πρωτοβάθμιου σωματείου. Η δήθεν «αριστερή» κυβέρνηση, εντελώς ανερυθρίαστα, καταθέτει και ψηφίζει διάταξη περιστολής της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων!
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο πλαίσιο εφαρμογής της λογικής του «εξορθολογισμού» στην εκπαίδευση, συνεχίζει την πολιτική αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης αδιαφορώντας για τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και ανατρέποντας τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Ως Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης θεωρούμε ότι οι αγώνες μας πρέπει να είναι η απάντηση της εκπαιδευτικής κοινότητας σε αυτή την πολιτική.
Κάθε περαιτέρω απόπειρα θεσμοθέτησης και υλοποίησης αντιεκπαιδευτικών μέτρων πρέπει να μας βρει απέναντι.
Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε με τον εφησυχασμό μας, να πάρουν πίσω δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών.
Απαιτούμε τη θωράκιση της δημόσιας εκπαίδευσης και την αναβάθμιση της επιστημονικής και οικονομικής θέσης του Έλληνα εκπαιδευτικού.
Από τη Δ.Α.Κ.Ε Π.Ε. Πιερίας
