και με "πρόσχημα" την "ανεξέλεγκτη διαδικτυακή Δημοκρατία" (στην οποία -ως επί των πλείστων- οι απόψεις του καθενός πολίτη, "οργιάζουν" μακριά από κάθε δόση στοιχειώδους αλήθειας και γεγονότων), ήρθε η στιγμή να αναρωτηθούμε σαν Έθνος:
Ποια "ταμπέλα" μας ταιριάζει τελικά;
Είμαστε ο ίδιος λαός, που μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς ύψωσε ανάστημα, στον Τούρκικο ζυγό και απελευθερώθηκε;
Είμαστε αυτοί, που δολοφονήσαμε τον Ιωάννη Καποδίστρια;
Είμαστε εκείνοι, που φυλακίσαμε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη;
Είμαστε οι ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ, που θυσίασαν οικογένειες, ιδέες, συμφέροντα για μια "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ";
Είμαστε οι ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ που "πουλήσαμε" τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στο όραμα του, για την "Μεγάλη Ιδέα";
Είμαστε οι Έλληνες, που "έδωσαν" το αίμα τους, για να NΙΚΗΣΟΥΝ κατά κράτος τον Γερμανό Κατακτητή και τις Δυνάμεις του ΦΥΡΕΡ;
Είμαστε οι πολίτες, που ακόμα μέχρι και σήμερα, -από τις ιστορίες των παππούδων μας- αναπολούμε τον Ελληνικό Εμφύλιο, διαφωνώντας εν έτει 2018 (Δεξιά VS Αριστερά), για το ποιος έφταιξε περισσότερο, <<Ενώ οι περισσότεροι από εμάς δεν ήταν γεννημένοι, εκείνη την περίοδο>> Ουσιαστικά ξεχνώντας, ότι ήταν ΕΜΦΥΛΙΟΣ;
Είμαστε οι ΔΕΞΙΟΙ, που "έφαγαν" τον ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ;
Είμαστε οι Δημοκράτες, που ακόμα και τώρα ακούς στις καθημερινές παρέες, να υμνούν τη "Μαύρη" Επταετία του Γ.Παπαδόπουλου;
Είμαστε εκείνοι " οι Σοκαρισμένοι στο ύποπτο τροχαίο" του Αλέκου Παναγούλη;
Είμαστε το κοινό εκείνο, που "κράζει" τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (Γηραιότερο), για την είσοδό μας, στην Ε.Ο.Κ;
Είμαστε εκείνοι που καμαρώνουμε για την "ΠΛΟΥΣΙΑ" περίοδο του Σοσιαλιστή Ανδρέα 1981-1989, -λέγοντας "φάγαμε με χρυσά κουτάλια";
Είμαστε εκείνοι που το 1989, μείναμε "άφωνοι" με την απροσδόκητη συνεργασία Δεξιάς -Αριστεράς;
Είμαστε το κράτος που παρακαλούσε να "πέσει" η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,γιατί όπως λένε οι περισσότεροι: "Δεν τους άρεσε η οικονομική συντήρηση";
Είμαστε οι ψηφοφόροι που θεώρησαν "βήμα" ανάπτυξης και καινοτομίας, την πρωθυπουργία του Κωνσταντίνου Σημίτη, εξού και τον εκλέξαμε δύο τετραετίες Πρωθυπουργό;
Είμαστε οι προσωπολάτρες, που εκλέξαμε Πρωθυπουργό, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (τον Νεότερο) το 2004, γιατί πιστέψαμε, ότι θα μας θυμίσει κάτι από τον θείο του;
Είμαστε οι " αισθηματίες" που ψηφίσαμε Πρωθυπουργό, τον Γιώργο Α. Παπανδρέου το 2009, με το γνωστό σε όλους μας σύνθημα, "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ";
Είμαστε οι "αιώνιοι εχθροί" που δεν θα μπορούσαμε "ΠΟΤΕ" να φανταστούμε την Κυβερνητική Συνεργασία, ΠΑ.ΣΟ.Κ - ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, το 2012;
Είμαστε οι "πυρήνες" της Δημοκρατίας, που με τα λάθη μας, "γιγαντώσαμε" το ΕΚΤΡΩΜΑ που ονομάζεται <<ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ>>;
Είμαστε οι ίδιοι που πιστέψαμε στην πολυπόθητη "ΕΛΠΙΔΑ" του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, το 2015;
Είμαστε οι "Πρωταγωνιστές"στον αγώνα για το <<ΟΧΙ>>, στο ντροπιαστικό Δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, που ξαφνικά έγινε: ΝΑΙ;
Είμαστε εμείς οι "επαναστάτες" που πιστέψαμε, πως η πρώτη φορά ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα φέρει την αλλαγή; (Αφορολόγητο, 13ος Μισθός, αύξηση κατώτατου μισθού στα 751 ΕΥΡΩ, κατάργηση πλειστηριασμών, αύξηση συντάξεων, κ.λπ.)
Είμαστε αυτοί που πιστεύουμε, ότι θα βγούμε από τα Μνημόνια το καλοκαίρι του 2018;
--------------------------------------
Ποια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ θέλουμε και για ποιό ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ αγωνιζόμαστε;
Είμαστε απόγονοι της Ελλάδος, στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία του Περικλή, ή είμαστε μια χώρα;:
Που ο "τραμπουκισμός", η βία, οι πελατειακές σχέσεις, τα προσωπικά μας συμφέροντα και η αναρχία επικρατούν;
--------------------------------------
Μετά απ'όλα τα παραπάνω, ποια "ταμπέλα" μας αρμόζει;
Τι μας χαρακτηρίζει σαν έθνος;
Ποιοι είμαστε και τι πραγματικά πιστεύουμε ΤΕΛΙΚΑ;
-------------------------------------
Υ.Σ: Είμαστε έτοιμοι στην Ελλάδα του 2018, να ξεχάσουμε τα καλώς - κακώς κείμενα, του παρελθόντος και να αγωνιστούμε για την πρόοδο της Χώρας μας; Μακριά από πολιτικές κόντρες, προσωπικά συμφέροντα, κομματικούς φανατισμούς - μηχανισμούς, "εύκαιρους" παραγοντισμούς και εθνικιστικές "εξάρσεις" (που μόνο διχόνοια και ρήξη "σπέρνουν");
Υ.Σ 1: Αν τα παραπάνω ερωτήματα, -κατά τη γνώμη μου πάντα- απαντηθούν με την κοινή λογική, που μας διακατέχει, τότε ελπίζω κάλλιστα, ότι θα μπορούμε να μιλάμε:
Για μία ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, στην οποία κυρίαρχοι θα είμαστε ΕΜΕΙΣ, Ο ΛΑΟΣ!!!
Στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ εμείς οι απλοί πολίτες, πάντα οφείλουμε να έχουμε τον "πρώτο λόγο" και να τον διεκδικούμε με την συμμετοχή - ψήφο μας!
Γενικός ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ και ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ σημαίνει:
ΚΑΘΟΛΙΚΗ συμμετοχή όλων μας, στις εκλογικές διαδικασίες.
Με την Ψήφο μας, τιμωρούμε, καταδικάζουμε, εκφράζουμε την οργή, συνάμα όμως δίνουμε εντολή και εκφράζουμε την εμπιστοσύνη, σε αυτούς που πραγματικά, μπορούμε να στηρίξουμε το μέλλον μας.
Η ΒΙΑ και ο Πόλεμος (Κοινωνικός - Οικονομικός- Ιδεολογικός) , ποτέ δεν ήταν λύσεις και το έχει αποδείξει "περίτρανα" , η Ιστορία μας.
Με εκτίμηση
Νταμπώσης Πέτρου Ιωάννης
Ιστορικός - Φιλόλογος
