Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Όποιος δεν διεκδικεί, διεκδικείται…

Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Όπως έλεγαν οι αρχαίοι «ουδέν καινόν υπό τον ήλιον». Τίποτα δεν μπορεί τελικά να κρυφτεί. Και τα WikiLeaks ξεσκέπασαν πέρα για πέρα το φιάσκο των Πρεσπών. Οι Κοτζιάδες δεν διαπραγματεύτηκαν προφανώς τίποτα.

Υπέγραψαν αγαλλομένω ποδί το σχέδιο που τούς είχαν ετοιμάσει ήδη από το 2008 οι αμερικανοί. Μας το επιβεβαίωσε προ ημερών ο ΥφΕξ Μίτσελ, με την «υπερήφανη» δήλωσή του ότι «η αμερικανική διπλωματία διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην επίλυση της διαφοράς Ελλάδος – Μακεδονίας. [Όπου σε αμερικανογερμανικά κείμενα βλέπετε «Μακεδονία», διαβάζετε Ψευδομακεδονία..

Τώρα, το αποκαλυπτόμενο τηλεγράφημα (29/7/2008) της Τζίλιαν Μιλοβάνοβιτς, πρέσβειρας των ΗΠΑ στα Σκόπια, τα συνομολογεί με την τότε κυβέρνηση Γκρουέφσκι όλα.


Όνομα: Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας

Επίπεδο εφαρμογής: Σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς αλλά και διμερώς από οποιαδήποτε χώρα δεν θέλει να χρησιμοποιεί τη συνταγματική ονομασία. Η Μακεδονία χρησιμοποιεί το συνταγματικό της όνομα όταν αναφέρεται στον εαυτό της, σε διαβατήρια, ετικέτες προϊόντων, μέσα ενημέρωσης κ.λ.π.

Ταυτότητα: Η γλώσσα και η εθνικότητα θα μπορούσαν να ονομάζονται “μακεδονική”, κάτι που θα έπρεπε να γίνει με σιωπηρούς χειρισμούς (…)

Και τελικό σημείωμα της αμερικανίδας:

«Η Μακεδονία χρειάζεται διαβεβαίωση ότι η γλώσσα και η εθνικότητά τους θα συνέχιζαν να ονομάζονται μακεδονική και όχι βορειομακεδονική»!...

Άρα μ’ όλο του το «δίκαιο» ο ελληνογενής γενίτσαρος σκοπιανός ΥπΕξ Δημητρώφ κομπορρημονεί από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου: ευχέρεια που του χάρισε η υπογραφή Τσίπρα – Κοτζιά ότι «είναι μακεδόνας, η γλώσσα του και η ταυτότητά του είναι μακεδονική» και άλλα ηχηρά παρόμοια που έγιναν αληθινά με την υπογραφή των Πρεσπών. Ταιριάζει εδώ το πικρό χιούμορ του Στάθη: «Εις ό,τι αφορά όσα λέει ο κ. Δημητρώφ «είναι δίκαια και έγιναν πράξη»[Τσίπρας], ενώ εις ό,τι αφορά όσα λέγαμε εμείς ήταν μπούρδες και έγιναν Σόρος»!(4/9/18).

Τίποτε δεν διαπραγματεύτηκαν οι Κοτζιάδες. Αποδέχτηκαν ότι τους σέρβιραν. Δώρισαν όνομα, ιθαγένεια, ταυτότητα, εθνότητα, γλώσσα στους σλάβους των Σκοπίων κι αυτό το συνονθύλευμα «από κάθε καρυδιάς καρύδι», όπως ομολογούσε ο Τίτο, θα μονοπωλεί εφεξής το αδιαπραγμάτευτο όνομά μας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Δεν υπάρχει αιδώς και δεν υπάρχουν «Αργείοι» για να την νιώσουν. Μέχρις ότου η Ελλάς αποκτήσει κάποτε κυβέρνηση με … αρσενικά γεννητικά όργανα!...

Οι Έλληνες προσδοκούσαν ότι ο κ. Μητσοτάκης που είναι, υποτίθεται, στον αντίποδα των επιλογών των νυν κυβερνώντων, θα μας διαβεβαίωνε ότι ερχόμενος στην εξουσία θα Ακυρώσει την προδοτική συνθήκη των Πρεσπών που η επίσημη Ελλάς υπέγραψε χωρίς προς Θεού να έχουμε ηττηθεί στρατιωτικά, αφού μόνον μια στρατιωτική ήττα θα δικαιολογούσε παρόμοια υπογραφή. Κρίμα γιατί ο Κυριάκος επανέλαβε ψοφοδεώς ότι «δεν θα κυρώσει τη συμφωνία» που εντωμεταξύ όμως θα έχει κυρώσει ο Τσίπρας και κάποιος όμιλος “προθύμων” λόγω βουλευτικής καρέκλας. Αλλά δεν θα την ακυρώσει ο Κυριάκος…

Η τίμια γραφίδα τού Μιχάλη Ιγνατίου επανέρχεται στο διπλό έγκλημα στη Κύπρο (Πραξικόπημα-Αττίλας) και ξεσκεπάζει τον βρώμικο ρόλο του αμερικανού ΥπΕξ Χένρι Κίσινγκερ.

Ο Χάρτης 9 και το Μνημόνια Σόνενφελντ, όλα με εντολή Κίσινγκερ διασωθέντα («For Eyes Only») έγγραφα, αποδεικνύουν την άμεση εμπλοκή του τρισάθλιου τότε ΥπΕξ στη Κυπριακή τραγωδία.

Βρώμικος αμερικανικός ρόλος στη Κύπρο. Βρώμικος στη Μακεδονία. Αναρωτιόμαστε πού και πότε οι υψηλοί μας σύμμαχοι έπαιξαν απέναντί μας ρόλο καθαρό;

Κοσκινίζουμε για παράδειγμα τη συνέντευξη του αμερικανού πρέσβη Τζέφρεϊ Πάϊατ (Καθημερινή 2/9/18). Ψάχνουμε να εντοπίσουμε κάποια θετικά υπέρ της Ελλάδος σημεία της πολιτικής της υπερδύναμης. Άδικος κόπος. Απερίγραπτη η χαρά του ξένου διπλωμάτη για «την εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών και όλα όσα σημαίνει για την οικονομική σχέση με όλους τους βόρειους γείτονές σας και τον ρόλο που η Ελλάδα παίζει ενθαρρύνοντας τη διαρκή ευρωατλαντική προοπτική των δυτικών Βαλκανίων»! Από την πύλη έρχομαι και στη κορφή καν’ έλα…

Για την διαρκώς μεγεθυνόμενη ενεργό απειλή τού εξ ανατολών «συμμάχου» ο πρέσβης στον ίδιο χαρούμενο χαβά με τα Δυτικά Βαλκάνια τονίζει: «Είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα και η ΗΠΑ μοιράζονται πολύ παρόμοια συμφέροντα ως προς την Τουρκία».

Αναγνωρίζει πάντως ότι «μια σταθερή Ελλάδα βοηθάει και στη προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων για την ευρύτερη περιφερειακή σταθερότητα».

Το ερώτημα είναι γιατί η επίσημη Αμερική εξακολουθεί να μην παίρνει στα σοβαρά την εθνικοαμυντική θωράκιση της αναντικατάστατης συμμάχου της Ελλάδος σαν να παίζει μαζί μας «τράμπα, τραμπαλίζομαι». Η απάντηση στην απορία από ένα ψύχραιμο συνομιλητή είναι αυθόρμητη: Δεν μάς παίρνουν στα σοβαρά, γιατί προφανώς δεν τούς μιλούμε σοβαρά. Δεν διεκδικούμε. Καιόποιος δεν διεκδικεί, διεκδικείται!

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης