Θυμάμαι πολύ καλά την ημέρα που ο Στέλιος στο αναπηρικό του καροτσάκι συνοδευόμενος από τους γονείς του διέσχισε τον μακρύ διάδρομο της Βιοχημείας, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έδινε το τελευταίο του μάθημα, τη Βιοχημεία, πριν το πτυχίο του. Την έδωσε προφορικά. Ήταν η μόνη «διευκόλυνση» που του έγινε, όπως και σε πολλούς άλλους φοιτητές που αντιμετώπιζαν δυσκολίες με το γραπτό λόγο. Ο Στέλιος απήντησε σε όλα τα ερωτήματα και πήρε επάξια βαθμό άριστα δέκα. Α, ξέχασα! Του έγινε και μία άλλη διευκόλυνση: περίπου στα χρόνια των σπουδών του κατασκευάστηκε ανεβατήρας για τα πέντε σκαλιά που μεσολαβούσαν από το ισόγειο μέχρι τον ανελκυστήρα. Όχι αποκλειστικά γι’ αυτόν. Αλλά για δύο-τρεις ακόμη με κινητικές δυσκολίες. Βλέπετε το κτήριο ήταν παλιό, και δεν υπήρχε πρόβλεψη για ΑΜΕΑ. Άλλωστε κάποτε παιδιά σαν τον Στέλιο τα έκρυβαν... Που σκέψη για σχολείο, σπουδές, Ιατρική, πτυχίο, ειδικότητα...
Από τότε λοιπόν διάβαζα και παρακολουθούσα την συγκινητική του πορεία. Ο Στέλιος είναι ένας κανονικός άνθρωπος, δεν αυτοοικτίρεται παρά τα σχεδόν ανυπέρβλητα όρια που βάζει η εξαιρετικά περιορισμένη κινητικότητα στην καθημερινότητα του. Ειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική και διορίστηκε Επιμελητής Β’ στο ΕΣΥ, στο Αττικό Νοσοκομείο, ως ΑΜΕΑ, όπως ορίζει ο νόμος.
Χάρηκα πολύ όταν είδα ότι αποδέχτηκε την τιμητική πρόταση που του έγινε να συμπεριληφθεί στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Ένα φωτεινό παράδειγμα σκληρής προσπάθειας, θέλησης και ελπίδας. Αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε σαν χώρα αυτή τη στιγμή.
Η Ελλάδα δεν επιφυλάσσει την καλύτερη αντιμετώπιση στους ανάπηρους. Ακόμη και αν δεν υπήρχε ο Στέλιος έπρεπε να τον εφεύρουμε.
Τα προφορικά, ο ανεβατήρας, ο νόμος που κατά το ελληνικό Σύνταγμα προβλέπει τον διορισμό του -αχ αυτές οι λέξεις του Συντάγματος πως μπουρδουκλώνονται στο μυαλό τους κάθε φορά!-, είναι από αυτά που ο υπουργός του Σύριζα, Παύλος Πολάκης, θεωρεί χάρες και παράκαμψη της διαδικασίας. Και κοροϊδεύει και χλευάζει. Τι κι αν ο Στέλιος αδυνατεί να γράψει, να σηκώσει το χέρι του, να βαδίσει... Όταν οι νέοι γιατροί σήκωναν το δεξί τους χέρι να πουν τον όρκο του Ιπποκράτη, ο Στέλιος έστρεφε το βλέμμα του πάνω δεξιά. Αυτό μπορούσε...
Ψιλά γράμματα για τον υπουργό του Σύριζα! Αψείς οι Σφακιανοί, αψύς και ο Πολάκης, δικαιολόγησε ο Αλέξης Τσίπρας, τσουβαλιάζοντας για χοντράδες μιά ολόκληρη περήφανη περιοχή. Κρίμα στους Σφακιανούς...
Μετά το Πάσχα η Νέα Δημοκρατία θα καταθέσει πρόταση μομφής κατά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη, για την ποταπή και αήθη επίθεση του κατά του υποψηφίου ευρωβουλευτή, ιατρού Στέλιου Κυμπουρόπουλου.
Οι βουλευτές του Κοινοβουλίου θα κληθούν να ψηφίσουν υπέρ ή κατά της μομφής. Οι βουλευτές του Σύριζα, ειδικά οι συνάδελφοι γιατροί, του συναδέλφου υπουργού Υγείας συμπεριλαμβανομένου, θα κληθούν να στηρίξουν όχι τον Παύλο Πολάκη, αλλά την αθλιότητα του.
Σε λίγο καιρό όλοι τους θα είναι ένα κακό παρελθόν και μία κακή ανάμνηση. Οι πομπές τους όμως και οι ντροπές τους για το σιγοντάρισμα στη χλεύη και τον σαρκασμό ενός τετραπληγικού, ανάπηρου νεαρού, αγωνιστή της ζωής, θα τους συντροφεύουν για πάντα.
*Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος
