τ. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης
Νομαρχίας Θεσσαλονίκης
Η πρόσφατη εκδήλωση της Εστίας Πιερίδων Μουσών στις 28 Οκτωβρίου 2019, που έγινε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του πρ. Πολυκλαδικού Λυκείου στην Κατερίνη...
ήταν μεν μία εκδήλωση η οποία, από καλλιτεχνικής και μόνο πλευράς, ερμηνείας, παρουσίασης κλπ των τραγουδιών, δεν μπορούσε παρά να επιβεβαιώσει την μακρόχρονη πετυχημένη πορεία της Εστίας. Γιατί αυτό το γνωρίζει καλά η Εστία Πιερίδων Μουσών αφού το υπηρετεί πολλά χρόνια τώρα.. Και γι αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στο Δ.Σ. και σέ όλους συντελεστές του μουσικού τμήματος της εκδήλωσης.
Όμως, η εκδήλωση αυτή ενώ ήταν ένα πετυχημένο καλλιτεχνικό χάπενινγκ, σίγουρα δεν ήταν ένας επετειακός εορτασμός ενός σταθμού της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδος, του «ΟΧΙ», ήταν ένας εορτασμός ο οποίος εντέχνως «χρησιμοποιήθηκε» και εργαλειοποιήθηκε από κάποιους “στρατευμένους” «ρέκτες ιστορικούς» με την αποδοχή και την ‘υπογραφή’ της Εστίας αλλά και την προστασία τοπικών θεσμών, δυστυχώς.. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η χρησιμοποίηση μιας μουσικής και μιας ιστορικής εξιστόρησης που αφορά την Κατοχή-Αντίσταση-Απελευθέρωση στον εορτασμό μιάς συγκεκριμένης Εθνικής Επετείου που χρονικά προηγείται και αποτελεί αυτοτελές ιστορικό γεγονός;
H επετειακή εκδήλωση της Εστίας Πιερίδων Μουσών δήθεν για το «ΟΧΙ» πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας το φωτεινό αυτό γεγονός για να παρουσιάσει εντέχνως μίαν άλλη εντελώς περίοδο, από πολλές πλευρές μαύρη και σκοτεινή, την περίοδο της Γερμανο-Ιταλο-Βουλγαρικής Κατοχής. Έδωσε έτσι η Εστία Πιερίδων Μουσών το «βήμα», την ευκαιρία σε κάποιους «ρέκτες ιστορικούς(!!)» για να εκτρέψουν και να υποβαθμίσουν, για να μην πω «γελοιοποιήσουν», με τον τρόπο τους, το «ΟΧΙ», αλλά και να εκθέσουν, πολύ φοβούμαι, και την ίδια την Εστία με το να της προτείνουν τραγούδια που δεν έχουν καμιά σχέση με το «ΟΧΙ» και που αφορούν μιαν άλλη πτυχή του Ελληνικού δράματος εκείνων των χρόνων αλλά και μία ιστορική, μαρξιστικής αντίληψης, άποψη για το τι έγινε μετά το «ΟΧΙ».
Η Εστία για τον εορτασμό της Επετείου του Έπους του ’40 επέλεξε να παρουσιάσει, όπως λέει στο Δελτίο Τύπου, «για πρώτη φορά» στο κοινό της Κατερίνης, τα ποιήματα του Βίρβου που περιέχονται στον δίσκο «Καταχνιά» που δήθεν είναι «…ένα επετειακό έργο που αναφέρεται στο «ΟΧΙ». Αυτό δεν είναι αλήθεια και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα καθώς, όπως αναγράφεται και πάνω στο δίσκο του βινυλίου, τα ποιήματα αναφέρονται στην Κατοχή-Αντίσταση-Απελευθέρωση και, από την άλλη πλευρά, σε κανένα από τα ποιήματα δεν γίνεται καν μνεία για το ΟΧΙ ή οποιαδήποτε αναφορά στον αγώνα του Ελληνικού Στρατού εναντίον του Φασισμού. Το γνώριζε αυτό η Εστία; Το λάθος έγινε άραγε από αβλεψία ή από υπέρμετρη εμπιστοσύνη σε εκείνον ή εκείνους που έκαναν τις σχετικές εισηγήσεις; Το θέμα είναι ότι παρόλες τις διορθωτικές επεμβάσεις που φαίνεται να έκανε η Εστία, αυτό που ήθελαν οι εμπνευστές, δηλαδή την προς στιγμή παρεκτροπή από τον πραγματικό εορτασμό του ΟΧΙ, την υποβάθμισή του και ταυτοποίηση με το δικό τους αφήγημα , φαίνεται να το πέτυχαν.
Αλλά ας αφήσουμε τα γεγονότα να μιλήσουν. Η εκδήλωση διήρκεσε, συνολικά, 1 ώρα, 25 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα. Για την επέτειο του ΟΧΙ, αυτή καθ΄αυτή, αφιερώθηκαν συνολικά 8 (οκτώ) λεπτά περίπου (το πρωινό ραδιοφωνικό μήνυμα της ΕΙΡ, και δύο τραγούδια της Βέμπο: Κορόϊδο Μουσολίνι, Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά. Για τον Πόλεμο του Σαράντα, για τις ηρωικές μάχες του στρατού μας, για τον ηρωισμό των Παιδιών της Ελλάδος, τίποτα…
Στη συνέχεια, αφιερώθηκε ένας χρόνος 15,5 λεπτών της ώρας στην ανάγνωση κάποιων «ιστορικών κειμένων» -αλήθεια γραμμένων από ποιόν και με βάση ποιες πηγές; - στον αγώνα, τους ηρωισμούς, τις «σκληρές μάχες» των «καλών» ΕΛΑΣιτών που πάντα κατατρόπωναν τους, ούτως ή άλλως, κακούς Ναζίδες κατά την Κατοχή. Με ψυχρές αναφορές σε εκτελέσεις πολλών δεκάδων απλών αθώων χωρικών από τους Ναζί, σε αντίποινα για τις, εξάλλου, χωρίς στρατιωτική αξία εκτελέσεις ολίγων Γερμανών από την αντίσταση. Σε συλλήψεις, των ίδιων πάντα, επώνυμων πατριωτών που βέβαια ήταν μόνο κομμουνιστές, άρα δημοκράτες, άρα προοδευτικοί κλπ, από τους Γερμανούς που στέλνονταν, προφανώς μόνον αυτοί, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα και στην Γερμανία… Σε 10.000 πρόσφυγες από τη Δράμα που εγκαταστάθηκαν στη Κατερίνη τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 1941. Γιατί; Πώς; Με γενικές αναφορές σε ανατινάξεις γεφυρών, σιδηροδρομικών γραμμών, καταστροφές της Εθνικής Οδού προς Ελασσόνα με τσάπες, φτυάρια και άλλα αγροτικά χειρωνακτικά εργαλεία(!!), με «μάχες» φονικές και ηρωικές στην Κατοχή, με την περισυλλογή και φύλαξη Νεοζηλανδών –τους Εγγλέζους τους απέφευγαν από τότε.
Ο υπόλοιπος χρόνος της εκδήλωσης, περίπου μία ώρα, αφιερώθηκε στα τραγούδια που κανένα τους δεν αναφέρει ούτε καν λέξη για το ΟΧΙ, γεγονός που μπορεί πολύ εύκολα να επιβεβαιωθεί με μια απλή ανάγνωσή τους. Περίπου μία (1) ώρα ακούγαμε τραγούδια που δεν είχαν καμία σχέση με την εορταζόμενη Επέτειο του «ΟΧΙ» διαστρέφοντας ακόμη και την έννοια της βούλησης ή της εσωτερικής ανάγκης του ποιητή να υμνήσει την ΚΑΤΟΧΗ, την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. Και για να μην υπάρξει τυχόν παρεξήγηση για τους στόχους εκείνων που καθοδήγησαν την εκδήλωση, ακόμα και η εικόνα της αφίσας αφορά την μαύρη και σκοτεινή περίοδο της Κατοχής και σε καμία περίπτωση το «ΟΧΙ». Άραγε, δεν μπορούσε να επιλεγεί μία από τις χιλιάδες φωτογραφίες και αφίσες εκείνης της εποχής που υπάρχουν για το Έπος του 1940, μία από τις αναρίθμητες φωτογραφίες του Κατερινιώτη Ακερμανίδη, που, εξάλλου, το όνομα του τεχνηέντως αναφέρθηκε; Δεν έπρεπε το οπτικοακουστικό υλικό, τραγούδια, αφίσες, φωτογραφίες της περιόδου αυτής να αναδείξουν και να τιμήσουν το πρώτο μεγαλειώδες, φωτεινό και χαρμόσυνο γεγονός της δεκαετίας του ΄40, που ήταν το «ΟΧΙ» του Ελληνικού Έθνους, που το συνεπήρε, το ξεσήκωσε όπου Γης και που τόσο επάξια και βροντερά εξέφρασε ο Πρωθυπουργός, τότε, Ιωάννης Μεταξάς; Άραγε, κάτι τέτοια δεν εξηγούν το γεγονός ότι τα παιδιά στα σχολεία δεν γνωρίζουν σε τί αφορούσε το ΟΧΙ ενώ οι μεγαλύτεροι, σε μεγάλο βαθμό έχουν πέσει θύματα της «στρατευμένης» αντίληψης της Ιστορίας της εποχής αυτής;
Σε κάθε περίπτωση και με αφορμή τα όσα ‘ηρωικά’ ακούστηκαν στην εκδήλωση, θα προσπαθήσουμε, το επόμενο διάστημα, με τη δημοσίευση σειράς τεκμηριωμένων παρεμβάσεών μας, να αποκαταστήσουμε την αλήθεια με στοιχεία και δεδομένα που την φωτίζουν και θα βοηθούσαν στην εξαγωγή των απαραίτητων συμπερασμάτων.
