Γράφει ο Γιάννης Τσαπουρνιώτης.
Το αθλητικό ρεπορτάζ μετατράπηκε σε πολιτικό, σε αστυνομικό, σε δικαστικό. Κανείς δεν συζητά για αυτό που λέμε μπάλα. Γίνεται λόγος μόνο για βία, για στημένα, για στοίχημα, για δολοφονικές ενέργειες.
Η στρογγυλή θεά έχει βιαστεί ανελέητα από απίστευτους ανθρώπους που οργιάζουν στον χώρο του αθλητισμού με την συγκατάθεση όλων των εμπλεκόμενων και την ανοχή των φιλάθλων.
Ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο έχει δολοφονηθεί από καιρό. Το τραγούδι του αείμνηστου Λουκιανού Κηλαηδόνη «Αρχίζει το ματς..», η διαχρονική Αθλητική Κυριακή, το μικρόφωνο στα γήπεδα, το χρυσό ντέρμπι της Ίον και πολλές άλλες ποδοσφαιρικές αναμνήσεις έχουν λεηλατηθεί στο βωμό του συμφέροντος, του στοιχήματος, της φθοράς και της διαφθοράς ολόκληρου του συστήματος.
Η Ελλάδα, που κατέκτησε το ευρωπαϊκό κύπελλο το 2004, που διοργάνωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες την ίδια χρονιά, δεν έφτιαξε υποδομές, δεν οργάνωσε, δεν προγραμμάτισε, δεν καθάρισε το θολό τοπίο στο χώρο του ποδοσφαίρου. Αντιθέτως, η βρωμιά και η δυσωδία είναι τόσο έντονη, που όσοι υγιείς τόλμησαν να ασχοληθούν ενεργά με το χώρο, απέδρασαν με γοργά βήματα καθώς διαπίστωσαν ότι όχι μόνο θα έχαναν τα λεφτά τους, αλλά ακόμη και την λογική τους, την υπόληψη, την ανθρώπινη ταυτότητα.
Για ποιο ποδόσφαιρο συζητάμε όταν ακόμη κι αυτός που θα τερματίσει πρώτος στην βαθμολογία δεν θα είναι πρωταθλητής. Ποιο ποδόσφαιρο αγαπάμε στην χώρα που δεν προγραμματίσει που, πότε κι αν θα γίνει ο τελικός κυπέλλου.
Σε έναν όμορφο αγώνα πολλές φορές λέμε πως χάθηκε η μπάλα από τις βιρτουόζικες ενέργειες των ποδοσφαιριστών. Στην χώρα μας η μπάλα χάθηκε μέσα στην λάσπη των ακατάλληλων γηπέδων, των απαράδεκτων παραγόντων, των ανεγκέφαλων και επικίνδυνων ανευθυνουπεύθυνων.
Η μπάλα χάθηκε στα γήπεδα γιατί έχει χαθεί εδώ και δεκαετίες σε κάθε κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Το ποδόσφαιρο αποτελεί προέκταση της γενικότερης κατάπτωσης του βίου μας. Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, ούτε ποδοσφαιρικό, ούτε αθλητικό. Το πρόβλημα είναι καθαρά ηθικό. Η απουσία ήθους, η απουσία ηγετών που θα εμπνεύσουν και η απουσία πολιτών που θα σκεφτούν και θα αντισταθούν οδήγησε στην κατρακύλα της κοινωνίας μας.
Η μπάλα χάθηκε σε όλα τα επίπεδα. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορεί να ξαναβρεθεί γιατί το σκοτάδι είναι βαθύ και κανείς δεν τολμά να ανάψει το φως της αξιοπιστίας, της ειλικρίνειας, της ισότητας, της ενότητας, της καθαρότητας και της ελπίδας.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Το αθλητικό ρεπορτάζ μετατράπηκε σε πολιτικό, σε αστυνομικό, σε δικαστικό. Κανείς δεν συζητά για αυτό που λέμε μπάλα. Γίνεται λόγος μόνο για βία, για στημένα, για στοίχημα, για δολοφονικές ενέργειες.
Η στρογγυλή θεά έχει βιαστεί ανελέητα από απίστευτους ανθρώπους που οργιάζουν στον χώρο του αθλητισμού με την συγκατάθεση όλων των εμπλεκόμενων και την ανοχή των φιλάθλων.
Ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο έχει δολοφονηθεί από καιρό. Το τραγούδι του αείμνηστου Λουκιανού Κηλαηδόνη «Αρχίζει το ματς..», η διαχρονική Αθλητική Κυριακή, το μικρόφωνο στα γήπεδα, το χρυσό ντέρμπι της Ίον και πολλές άλλες ποδοσφαιρικές αναμνήσεις έχουν λεηλατηθεί στο βωμό του συμφέροντος, του στοιχήματος, της φθοράς και της διαφθοράς ολόκληρου του συστήματος.
Η Ελλάδα, που κατέκτησε το ευρωπαϊκό κύπελλο το 2004, που διοργάνωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες την ίδια χρονιά, δεν έφτιαξε υποδομές, δεν οργάνωσε, δεν προγραμμάτισε, δεν καθάρισε το θολό τοπίο στο χώρο του ποδοσφαίρου. Αντιθέτως, η βρωμιά και η δυσωδία είναι τόσο έντονη, που όσοι υγιείς τόλμησαν να ασχοληθούν ενεργά με το χώρο, απέδρασαν με γοργά βήματα καθώς διαπίστωσαν ότι όχι μόνο θα έχαναν τα λεφτά τους, αλλά ακόμη και την λογική τους, την υπόληψη, την ανθρώπινη ταυτότητα.
Για ποιο ποδόσφαιρο συζητάμε όταν ακόμη κι αυτός που θα τερματίσει πρώτος στην βαθμολογία δεν θα είναι πρωταθλητής. Ποιο ποδόσφαιρο αγαπάμε στην χώρα που δεν προγραμματίσει που, πότε κι αν θα γίνει ο τελικός κυπέλλου.
Σε έναν όμορφο αγώνα πολλές φορές λέμε πως χάθηκε η μπάλα από τις βιρτουόζικες ενέργειες των ποδοσφαιριστών. Στην χώρα μας η μπάλα χάθηκε μέσα στην λάσπη των ακατάλληλων γηπέδων, των απαράδεκτων παραγόντων, των ανεγκέφαλων και επικίνδυνων ανευθυνουπεύθυνων.
Η μπάλα χάθηκε στα γήπεδα γιατί έχει χαθεί εδώ και δεκαετίες σε κάθε κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Το ποδόσφαιρο αποτελεί προέκταση της γενικότερης κατάπτωσης του βίου μας. Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, ούτε ποδοσφαιρικό, ούτε αθλητικό. Το πρόβλημα είναι καθαρά ηθικό. Η απουσία ήθους, η απουσία ηγετών που θα εμπνεύσουν και η απουσία πολιτών που θα σκεφτούν και θα αντισταθούν οδήγησε στην κατρακύλα της κοινωνίας μας.
Η μπάλα χάθηκε σε όλα τα επίπεδα. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορεί να ξαναβρεθεί γιατί το σκοτάδι είναι βαθύ και κανείς δεν τολμά να ανάψει το φως της αξιοπιστίας, της ειλικρίνειας, της ισότητας, της ενότητας, της καθαρότητας και της ελπίδας.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης