Η βραδινή Ακολουθία της Μ.Τρίτης σηματοδοτείται από το γνωστό τροπάριο της Κασσιανής. Πρόκειται για ένα άφθαστης ποιοτικής ομορφιάς ιδιόμελο τροπάριο, το οποίο συνέθεσε η Οσία Κασσιανή, επιφανής βυζαντινή ποιήτρια, υμνογράφος και μελωδός, που ψάλλεται στο τέλος της ακολουθίας.
Το τροπάριο «Η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή..» αναφέρεται στην αμαρτωλή γυναίκα του Ευαγγελίου[Λουκ.7,35 επ.] η οποία τόλμησε να αναμετρήσει την άβυσσο των αμαρτιών της με την άπειρη αγάπη και το έλεος του Κυρίου. «Προσήλθε γυνή δυσώδης και βεβορβορωμένη, δάκρυα προχέουσα ποσί σου Σωτήρ…» αναφέρει προηγούμενο τροπάριο. Η αμαρτωλή εισβάλλει αυθόρμητα στο σπίτι του Φαρισαίου Σίμωνος, όπου βρισκόταν ο Χριστός, πέφτει στα πόδια του, τα πλένει με τους ποταμούς των δακρύων της και με πολύτιμο μύρο και τα σκουπίζει με τους πλοκάμους των μαλλιών της, σε ένδειξη μετάνοιας και ευγνωμοσύνης.
Συγκλονιστική εικόνα συντριβής και ταπείνωσης μιας καταφρονημένης από τους συμπατριώτες της πόρνης, όπως παραστατικά την απεικονίζει στο αριστουργηματικό της ποίημα η Οσία Κασσιανή. Μεταξύ εκείνων που την απεχθάνονται και την χλευάζουν ασφαλώς είναι και εκείνοι που πήγαιναν μαζί της για να ικανοποιήσουν τα ακόρεστα πάθη τους. Όλοι αυτοί όμως, που την απήλαυσαν χωρίς να την νοιαστούν και να δώσουν χέρι βοηθείας ανανήψεώς της, μένουν εκτός του πλάνου της κατάντιας της. Και έρχεται ο Χριστός να την αποκαταστήσει συγχωρώντας όλες τις αμαρτίες της διότι «ηγάπησε πολύ» [έδειξε την άπειρη ευγνωμοσύνη της].
Ειλικρινής μετάνοια, ταπείνωση και συγχώρεση και των πιο μεγάλων αμαρτιών από την άπλετη αγάπη του Χριστού είναι το μήνυμα που εκπέμπει το υπέροχο αυτό τροπάριο. Ο Ντοστογιέφσκυ στο εμβληματικό έργο του «Έγκλημα και τιμωρία» επιχειρώντας να υπερτονίσει το μεγαλείο της αγάπης και του αμέτρητου ελέους του Θεού παραθέτει τον εξής χαρακτηριστικό μονόλογο του ήρωά του Μαρμελάντοφ, όταν αυτός σκέπτεται την μέλλουσα Κρίση. «Και τότε ο Χριστός θα μας πει: Ελάτε κι εσείς. Όλοι εσείς, εσείς οι μέθυσοι, εσείς οι αδύνατοι, εσείς οι ακόλαστοι! Και θα μας πει, όντα άθλια, γίνατε σύμμορφοι με την εικόνα του θηρίου…Ελάτε όμως και εσείς. Και τότε οι δίκαιοι θα διαμαρτυρηθούν: Μα, πως Κύριε τους δέχεσαι; Και ο Χριστός θα τους πει: Αν τους δέχομαι, κύριοι δίκαιοι, το κάνω γιατί κανένας τους δεν έκρινε τον εαυτό του άξιο. Και θα μας απλώσει τα χέρια και θα ανοίξει την αγκαλιά του και εμείς θα πέσουμε στα πόδια Του. Ελθέτω η Βασιλεία Σου»
