Περάσανε σχεδόν τρεις μήνες από όταν ξεκίνησαν τα περιοριστικά μέτρα, λόγω της πανδημίας.
Εμείς σαν γονείς παιδιών ΑΜΕΑ αναλάβαμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογούσε, ακολουθήσαμε τις οδηγίες των επιστημόνων. Η άλλη πλευρά, δηλαδή το κράτος και οι θεσμοί του, πότε θα αποφασίσουν να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες;
Τα παιδιά μας αυτό το διάστημα στερηθήκαν όλη την αναγκαία, σύνθετη διεπιστημονική παρέμβαση που ούτως ή άλλως ήταν ελλιπής και προ πανδημίας. Οι συνέπειες στην εξέλιξή τους μα και στην ψυχική τους κατάσταση, των ίδιων αλλά και των οικογενειών μας, ήταν ολέθριες.
Όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρχε καμία πρόνοια από το κράτος. Μας είπανε να παρακολουθήσουμε την εκπαιδευτική διαδικασία μέσω της πλατφόρμας του υπουργείου. Μια πλατφόρμα δυσλειτουργική, ακόμα και για τα παιδιά της συμβατικής εκπαίδευσης, πόσο μάλλον για παιδιά που χρήζουν ειδικής αγωγής. Δεν πάρθηκε κανένα μέτρο, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να έχουνε τα υλικά μέσα, αλλά και σ’ αυτό το πεδίο ακολουθήθηκε η αγαπημένη τους τακτική ..της αναγωγής στην ατομική ευθύνη.
Ειδικά γονείς που δεν είχαν είτε την οικονομική δυνατότητα, είτε τις τεχνικές γνώσεις να υποστηρίξουν αυτήν τη διαδικασία, «θεωρούνται» ανεύθυνοι.
Ενώ σταδιακά προχωράμε σε άρση των περιοριστικών μέτρων, δεν έχει ακουστεί ούτε μισή κουβέντα για το τι προβλέπεται για τα παιδιά μας. Φαίνεται ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν μετατραπεί σε άτομα δίχως ανάγκες. Μας λένε ότι είναι επικίνδυνα τα παιδιά μας στην τήρηση των κανόνων υγιεινής.
Σε αυτήν την περίπτωση τα άτομα με ειδικές ικανότητες, όπως ψυχοπονιάρικα μας λένε, έχουν μετατραπεί σε ανυπάκουα αγρίμια. Η αλήθεια όμως είναι ότι πίσω από αυτήν τους τη στάση κρύβεται η αναγνώριση της ευθύνης τους στο ότι δεν μπορούνε να τηρηθούν οι κανόνες υγιεινής που οι ίδιοι θέτουν.
Το σχολείο μας είναι σχολείο χωρίς επαρκείς τουαλέτες και μάλιστα είναι κοινές με το ΕΠΑΛ το οποίο συστεγάζεται. Το γυμναστήριο είναι ένα δωμάτιο 5x5. Οι καθαρίστριες είναι συμβασιούχες μειωμένου ωραρίου κτλ κτλ
Απαιτούμε να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα παιδιά μας και οι οικογένειές μας να επιστρέψουν σιγά σιγά στην όποια κανονικότητα και να υπάρξει μια υπεύθυνη ενημέρωση για το τι μέλι γενέσθαι.
Υ.Γ. Επειδή οι μέρες και οι μήνες περνάνε γρήγορα, μην ξεχάσετε στις 3 Δεκέμβρη να βγάλετε δακρύβρεχτες ανακοινώσεις για το πόσο μας αγαπάτε και πόσο μας νοιάζεστε.
Εμείς σαν γονείς παιδιών ΑΜΕΑ αναλάβαμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογούσε, ακολουθήσαμε τις οδηγίες των επιστημόνων. Η άλλη πλευρά, δηλαδή το κράτος και οι θεσμοί του, πότε θα αποφασίσουν να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες;
Τα παιδιά μας αυτό το διάστημα στερηθήκαν όλη την αναγκαία, σύνθετη διεπιστημονική παρέμβαση που ούτως ή άλλως ήταν ελλιπής και προ πανδημίας. Οι συνέπειες στην εξέλιξή τους μα και στην ψυχική τους κατάσταση, των ίδιων αλλά και των οικογενειών μας, ήταν ολέθριες.
Όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρχε καμία πρόνοια από το κράτος. Μας είπανε να παρακολουθήσουμε την εκπαιδευτική διαδικασία μέσω της πλατφόρμας του υπουργείου. Μια πλατφόρμα δυσλειτουργική, ακόμα και για τα παιδιά της συμβατικής εκπαίδευσης, πόσο μάλλον για παιδιά που χρήζουν ειδικής αγωγής. Δεν πάρθηκε κανένα μέτρο, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να έχουνε τα υλικά μέσα, αλλά και σ’ αυτό το πεδίο ακολουθήθηκε η αγαπημένη τους τακτική ..της αναγωγής στην ατομική ευθύνη.
Ειδικά γονείς που δεν είχαν είτε την οικονομική δυνατότητα, είτε τις τεχνικές γνώσεις να υποστηρίξουν αυτήν τη διαδικασία, «θεωρούνται» ανεύθυνοι.
Ενώ σταδιακά προχωράμε σε άρση των περιοριστικών μέτρων, δεν έχει ακουστεί ούτε μισή κουβέντα για το τι προβλέπεται για τα παιδιά μας. Φαίνεται ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν μετατραπεί σε άτομα δίχως ανάγκες. Μας λένε ότι είναι επικίνδυνα τα παιδιά μας στην τήρηση των κανόνων υγιεινής.
Σε αυτήν την περίπτωση τα άτομα με ειδικές ικανότητες, όπως ψυχοπονιάρικα μας λένε, έχουν μετατραπεί σε ανυπάκουα αγρίμια. Η αλήθεια όμως είναι ότι πίσω από αυτήν τους τη στάση κρύβεται η αναγνώριση της ευθύνης τους στο ότι δεν μπορούνε να τηρηθούν οι κανόνες υγιεινής που οι ίδιοι θέτουν.
Το σχολείο μας είναι σχολείο χωρίς επαρκείς τουαλέτες και μάλιστα είναι κοινές με το ΕΠΑΛ το οποίο συστεγάζεται. Το γυμναστήριο είναι ένα δωμάτιο 5x5. Οι καθαρίστριες είναι συμβασιούχες μειωμένου ωραρίου κτλ κτλ
Απαιτούμε να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα παιδιά μας και οι οικογένειές μας να επιστρέψουν σιγά σιγά στην όποια κανονικότητα και να υπάρξει μια υπεύθυνη ενημέρωση για το τι μέλι γενέσθαι.
Υ.Γ. Επειδή οι μέρες και οι μήνες περνάνε γρήγορα, μην ξεχάσετε στις 3 Δεκέμβρη να βγάλετε δακρύβρεχτες ανακοινώσεις για το πόσο μας αγαπάτε και πόσο μας νοιάζεστε.