του Στέλιου Παπαθεμελή*
Το Ισραήλ είναι κραυγαλέο παράδειγμα μικρής χώρας που περιβάλλεται από φυλετικούς και εθνικούς εχθρούς, στους οποίους όμως δυναμικά επιβάλλει σεβασμό, εμπνέοντας και τον απαραίτητο φόβο.
Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα με μακρά ιστορία θυσιών και αγώνων υπέρ βωμών και εστιών, η οποία έχει προαιώνιο εχθρό την Τουρκία. Στην οποία ωστόσο δεν δίδαξε δυστυχώς, ούτε φόβο, ούτε σεβασμό. Εφ’ ώ και η τουρκική απειλή διαιωνίζεται αδιακόπως.
Οφείλουμε χάριτες στους ερευνητές – δημοσιογράφους Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκο Μελέτη για την πρόσφατη αποκαλυπτική μελέτη τους: «Η συμφωνία που “γκρίζαρε” το Αιγαίο», για το ξεσκέπασμα της προδοτικής συμφωνίας της Μαδρίτης.
Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των προαιωνίων «φίλων» μας Αμερικανών προκαλούν σε κάθε ελληνική ψυχή αποτροπιασμό. Θυμόμαστε την Κρίση των Ιμίων το 1996. Αυτή μάς έσυρε στη Συμφωνία τής Μαδρίτης δια χειρός Μαντλίν Ολμπράϊτ, όπου φευ αναγνωρίσαμε υπέρ της Τουρκίας «ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα στο Αιγαίο». Να μην αβασκαθούμε!..
Αποτελεί αφέλεια των Αμερικανών η εκτίμησή τους για τάχατες «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για …τουρκικό προσανατολισμό της Ευρώπης!
Οι ΗΠΑ δεν πιέζουν, ούτε κατά διάνοια την Τουρκία. Την «χαϊδεύουν». Οι (Τουρκ)Αλβανοί των Τιράνων είναι η άλλη όψη τού αυτού τουρκικού νομίσματος. Ταυτισμένοι απολύτως με τον Ρετζέπ Ταγίπ ενεργούν κατ’ εντολή και υπόδειξή του. Αντί να σεβασθούν το γεγονός ότι η Ελλάδα, ιδίως τα τελευταία χρόνια, απορρόφησε ολοκληρωτικά την ανέχεια, την φτώχεια και όλα τα δεινά του, λειτουργούν εχθρικά και απέναντι των Βορειοηπειρωτών και απέναντι τού Ελληνικού κράτους. Καταπατούν τις περιουσίες των Ελλήνων, θέτουν σε έξαρση το κοινό έγκλημα σε βάρος των συμπατριωτών μας. Χωρίς ίχνος εντροπής συσκοτίζει την άνανδρη από την αστυνομία τους δολοφονία τού Κωνσταντίνου Κατσίφα, όπως και την προηγούμενη τού Αριστοτέλη Γκούμα από άντρες τού αλβανικού παρακράτους. «Χαϊδεύουν» τους συνεργάτες τών ναζί, Τσάμηδες.
Βαρύτατη η σκιά της Μαδρίτης όπως και η αποδοχή εκ μέρους μας «ζωτικών και νόμιμων συμφερόντων τής Τουρκίας στο Αιγαίο». Αφελώς γενναιόδωροι αποδεικνυόμαστε ευκαίρως – ακαίρως. Φαίνεται τα έκαναν θάλασσα στη Συμφωνία με την Ιταλία, αφού ο αρμόδιος Ιταλός υπουργός ομολόγησε ότι «τα πραγματικά οφέλη θα είναι διαφορετικά, καθώς οι “περιορισμοί στην Ελληνική ΑΟΖ, που έγιναν στη συμφωνία με την Ιταλία, οφείλονται στην ιδιαιτερότητα ότι η αρχική συμφωνία τού 1977 για την Υφαλοκρηπίδα ήταν προγενέστερη της υπογραφής τού Δικαίου τής Θάλασσας το 1982”». Άρες μάρες κουκουνάρες!...
Μετά την άσκηση που έκαναν από κοινού ναυτικές δυνάμεις της Ιταλίας και της Τουρκίας, ενδεικτική τού κλίματος που επιχειρεί να στήσει η Άγκυρα, ήταν η ανακοίνωση την οποία εξέδωσε το Υπουργείο Άμυνας τής Τουρκίας: «Τουρκία και Ιταλία είναι δύο δυνάμεις της περιφέρειας (μας) που μοιράζονται κοινά συμφέροντα, κοινή ιστορία και κοινές αξίες στην λεκάνη τής Μεσογείου. Οι σχέσεις τους χρονολογούνται από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», αναφέρει μεταξύ άλλων δείχνοντας τόσο τις προθέσεις της, αλλά αποδεικνύοντας και τον περίεργο ρόλο των Ιταλών.
* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
Το Ισραήλ είναι κραυγαλέο παράδειγμα μικρής χώρας που περιβάλλεται από φυλετικούς και εθνικούς εχθρούς, στους οποίους όμως δυναμικά επιβάλλει σεβασμό, εμπνέοντας και τον απαραίτητο φόβο.
Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα με μακρά ιστορία θυσιών και αγώνων υπέρ βωμών και εστιών, η οποία έχει προαιώνιο εχθρό την Τουρκία. Στην οποία ωστόσο δεν δίδαξε δυστυχώς, ούτε φόβο, ούτε σεβασμό. Εφ’ ώ και η τουρκική απειλή διαιωνίζεται αδιακόπως.
Οφείλουμε χάριτες στους ερευνητές – δημοσιογράφους Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκο Μελέτη για την πρόσφατη αποκαλυπτική μελέτη τους: «Η συμφωνία που “γκρίζαρε” το Αιγαίο», για το ξεσκέπασμα της προδοτικής συμφωνίας της Μαδρίτης.
Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των προαιωνίων «φίλων» μας Αμερικανών προκαλούν σε κάθε ελληνική ψυχή αποτροπιασμό. Θυμόμαστε την Κρίση των Ιμίων το 1996. Αυτή μάς έσυρε στη Συμφωνία τής Μαδρίτης δια χειρός Μαντλίν Ολμπράϊτ, όπου φευ αναγνωρίσαμε υπέρ της Τουρκίας «ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα στο Αιγαίο». Να μην αβασκαθούμε!..
Αποτελεί αφέλεια των Αμερικανών η εκτίμησή τους για τάχατες «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για …τουρκικό προσανατολισμό της Ευρώπης!
Οι ΗΠΑ δεν πιέζουν, ούτε κατά διάνοια την Τουρκία. Την «χαϊδεύουν». Οι (Τουρκ)Αλβανοί των Τιράνων είναι η άλλη όψη τού αυτού τουρκικού νομίσματος. Ταυτισμένοι απολύτως με τον Ρετζέπ Ταγίπ ενεργούν κατ’ εντολή και υπόδειξή του. Αντί να σεβασθούν το γεγονός ότι η Ελλάδα, ιδίως τα τελευταία χρόνια, απορρόφησε ολοκληρωτικά την ανέχεια, την φτώχεια και όλα τα δεινά του, λειτουργούν εχθρικά και απέναντι των Βορειοηπειρωτών και απέναντι τού Ελληνικού κράτους. Καταπατούν τις περιουσίες των Ελλήνων, θέτουν σε έξαρση το κοινό έγκλημα σε βάρος των συμπατριωτών μας. Χωρίς ίχνος εντροπής συσκοτίζει την άνανδρη από την αστυνομία τους δολοφονία τού Κωνσταντίνου Κατσίφα, όπως και την προηγούμενη τού Αριστοτέλη Γκούμα από άντρες τού αλβανικού παρακράτους. «Χαϊδεύουν» τους συνεργάτες τών ναζί, Τσάμηδες.
Βαρύτατη η σκιά της Μαδρίτης όπως και η αποδοχή εκ μέρους μας «ζωτικών και νόμιμων συμφερόντων τής Τουρκίας στο Αιγαίο». Αφελώς γενναιόδωροι αποδεικνυόμαστε ευκαίρως – ακαίρως. Φαίνεται τα έκαναν θάλασσα στη Συμφωνία με την Ιταλία, αφού ο αρμόδιος Ιταλός υπουργός ομολόγησε ότι «τα πραγματικά οφέλη θα είναι διαφορετικά, καθώς οι “περιορισμοί στην Ελληνική ΑΟΖ, που έγιναν στη συμφωνία με την Ιταλία, οφείλονται στην ιδιαιτερότητα ότι η αρχική συμφωνία τού 1977 για την Υφαλοκρηπίδα ήταν προγενέστερη της υπογραφής τού Δικαίου τής Θάλασσας το 1982”». Άρες μάρες κουκουνάρες!...
Μετά την άσκηση που έκαναν από κοινού ναυτικές δυνάμεις της Ιταλίας και της Τουρκίας, ενδεικτική τού κλίματος που επιχειρεί να στήσει η Άγκυρα, ήταν η ανακοίνωση την οποία εξέδωσε το Υπουργείο Άμυνας τής Τουρκίας: «Τουρκία και Ιταλία είναι δύο δυνάμεις της περιφέρειας (μας) που μοιράζονται κοινά συμφέροντα, κοινή ιστορία και κοινές αξίες στην λεκάνη τής Μεσογείου. Οι σχέσεις τους χρονολογούνται από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», αναφέρει μεταξύ άλλων δείχνοντας τόσο τις προθέσεις της, αλλά αποδεικνύοντας και τον περίεργο ρόλο των Ιταλών.
* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης