Η διαδρομή είναι υπέροχη (κάπου στα 30 χιλιόμετρα απόσταση), αλλά ο δρόμος στενός με πολλές στροφές και φυσικά χρειάζεται η απαιτούμενη προσοχή.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι μόνο η διαδρομή.
Στα λίγα σημεία που ανοίγει ο δρόμος και λες να κάνω λίγο στην άκρη να ξαποστάσω, να ξεμουδιάσω λίγο, να βγάλω καμία φωτογραφία τα υπέροχα βουνά και το πράσινο της Πιερίας, να πιω ένα νεράκι ρε παιδί μου, δεν μπορείς να το κάνεις εύκολα.
Ο λόγος είναι ότι στα πιο πολλά σημεία είτε έχει μελίσσια, είτε ο δρόμος είναι χάλια από πέτρες, χαλίκια και λακκούβες. Με τα μελίσσια φοβάσαι να μην σε τσιμπήσει κάποια μέλισσα, στα άλλα σημεία φοβάσαι να παρκάρεις μην πάθει κάτι το αυτοκίνητο σου. Κάποια στιγμή καλό θα ήταν κάποιος να φτιάξει λίγο αυτά τα "ανοίγματα" στον δρόμο, ή να δημιουργήσει άλλα νέα, ώστε να μπορεί ένα διερχόμενο όχημα να κάνει λίγο στην άκρη με ασφάλεια, να υπάρχει λίγη άσφαλτος κάτω, κανένα παγκάκι, ένας κάδος απορριμάτων, τα βασικά δηλαδή.
Ζητάμε πολλά μάλλον...
