Η είδηση της παραίτησης από το ιερατικό λειτούργημα και η κατάταξή του στις τάξεις των λαϊκών του γνωστού Αρχιμανδρίτη και Ιεροκήρυκα π.Ανδρέα Κονάνου έπεσε ως «κεραυνός εν αιθρία»...
τόσο στις τάξεις των εκκλησιαστικών κύκλων, όσο και στο ευρύτερο κοινό που τον γνώριζε από τις συναρπαστικές ομιλίες του, τα κηρύγματα, τα βιβλία του και τις διαδικτυακές αναρτήσεις του με τις άπειρες φιλίες, συνομιλίες και επαφές που είχε με νέους ιδίως σε όλο τον κόσμο. Η ρητορική του δεινότητα που διανθιζόταν από το πηγαίο του χιούμορ, καθώς και το επικοινωνιακό του χάρισμα καθήλωναν κυριολεκτικά το ακροατήριο που γέμιζε ασφυκτικά τις αίθουσες και τους ναούς όπου μιλούσε.
Δεν είμαστε ικανοί να κρίνουμε την απόφαση του εκ πρώτης όψεως καταξιωμένου κληρικού να απεκδυθεί το ιερατικό σχήμα ύστερα από είκοσι χρόνια προσφοράς του στην ελλαδική Εκκλησία, υπηρετώντας παράλληλα και στην μέση εκπαίδευση ως καθηγητής. Άλλος είναι ο «κρίνων και ετάζων νεφρούς και καρδίας». Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι πως θα εισπράξει την ενέργεια του Ιερέα το πλήθος των πιστών που μέχρι σήμερα ασπαζόταν ευλαβικά το χέρι του, εμπιστευόταν τα εσώψυχα τους εξομολογούμενοι κάτω από το πετραχήλι του τα ανομήματα τους και τον συμβουλευόταν σαν πνευματικό πατέρα για τα ατομικά και οικογενειακά τους προβλήματα. Θα είναι ίσως σοκαριστικό για κάποιους θρησκευόμενους να κάθονται αύριο στην ίδια καφετερία με τον πρώην «γέροντά» τους, να πίνουν και να καλαμπουρίζουν σαν παλιοί φίλοι!
Εν κατακλείδι δεν είναι μοναδική περίπτωση η παραίτηση του ήδη κυρίου Κονάνου. Κατά καιρούς είχαμε εκούσιες ή ακούσιες αποχωρήσεις κληρικών και μοναχών όλων των βαθμίδων για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο περί ο λόγος ιερωμένος όμως είχε το σθένος να δηλώσει δημόσια την απόφασή του να παραιτηθεί και να μη παραμείνει υποκρινόμενος ως Φαρισαίος στις τάξεις του πολλαπλώς βαλλόμενου ελληνορθόδοξου κλήρου, για να εισπράττει τους επαίνους και επευφημίες του πλήθους των οπαδών του και φυσικά και του μισθού του. Η στάση του αυτή είναι έντιμη και αξιέπαινη. Ας ελπίσουμε ότι η Θεία Χάρις «η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα», που έλαβε κατά Μυστήριο της χειροτονίας του, θα παραμένει και θα τον οδηγεί «εν γη ευθεία».
