Το δημογραφικό εξελίσσεται ως η μεγαλύτερη απειλή για την πατρίδα μας, με τους θανάτους να κυριαρχούν πλέον ξεκάθαρα από το 2015 και μετά.
Στον αντίποδα των παραπάνω, τα μέτρα της ελληνικής πολιτείας διαχρονικά και από όλα τα πολιτικά κόμματα (με μία εξαίρεση αυτής της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή το 2004 όπου είχαμε αύξηση των γεννήσεων έως και το 2010 λόγω των μέτρων ενίσχυσης των γεννήσεων) είναι από απειροελάχιστα έως ανύπαρκτα. Καμία ουσιαστική ενίσχυση της οικογένειας, αντιθέτως τα παιδιά θεωρούνται περιουσιακά κριτήρια και τεκμήρια για φορολόγηση, δικαιώματα και πλεονεκτήματα αφαιρέθηκαν από τις πολύτεκνες οικογένειες, τα μνημόνια μεταξύ των άλλων αρνητικών επιπτώσεων που είχαν, έβαλαν φραγμό στις γεννήσεις, ένα μεγάλο ποσοστό νέων έφυγε στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερο μέλλον και η κρίση συνεχίζεται μέχρι και τώρα.
Μελετώντας την πολιτική των κυβερνήσεων στο δημογραφικό όλα αυτά τα χρόνια το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για να αναστρέψουν αυτή την αρνητική κατάσταση. Ακόμα και οι παραδοσιακά «δεξιές» κυβερνήσεις δείχνουν αδιαφορία και απροθυμία στο να ενισχύσουν τον θεσμό της οικογένειας και τις γεννήσεις περισσοτέρων παιδιών.
Έτσι οι γεννήσεις στην Ελλάδα κατά το 2019 ανήλθαν σε 83.763 (42.945 αγόρια και 40.818 κορίτσια) καταγράφοντας μείωση κατά 3,1% σε σχέση με το 2018 που ήταν 86.440 (44.525 αγόρια και 41.915 κορίτσια).