Μόνο το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ εξαιρούνται από τις απαγορεύσεις που φέρνει η καραντίνα, σύμφωνα με αυτά που διευκρίνισε ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς. Έτσι θα συνεχιστούν για τις πρώτες κατηγορίες ποδοσφαίρου και μπάσκετ τα πρωταθλήματα τους.
Στις εξαιρέσεις του νόμου για την καραντίνα δεν υπάρχουν αθλήματα όπως ο στίβος, το χάντμπολ, το βόλεϊ, η κολύμβηση κ.α.
Η «εύνοια» που απολαμβάνουν το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ στην χώρα μας, δεν είναι μόνο στις εξαιρέσεις τις καραντίνας που ανακοινώθηκαν.
Διαχρονικά στην χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το μονοπώλιο το κρατάει αποκλειστικά το ποδόσφαιρο και τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ (να είναι καλά ο Νίκος Γκάλης, γιατί ούτε για μπάσκετ θα μιλούσαμε...)!
Τόσο οι κυβερνήσεις, όσο και η τοπική αυτοδιοίκηση στην πατρίδα μας «σχίζουν» τα ιμάτια τους για να πάει μπροστά κυρίως το ποδόσφαιρο. Και μιλάμε για ΠΑΕ (ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες...) κ.α. Γήπεδα χτίζονται, επιχορηγήσεις δίνονται, χρέη διαγράφονται, νόμοι αλλάζουν για να πάει μπροστά το ποδόσφαιρο.
Πόσα γήπεδα βόλεϊ κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα; Πόσα γήπεδα χάντμπολ; Πόσα κολυμβητήρια; Πόσα στάδια έγιναν για να αθλούνται στον στίβο τα παιδιά μας; Πόσοι ποδηλατόδρομοι έγιναν; Η απάντηση εύκολη...
Και παρακάλια από όσους ασχολούνται με τα παραπάνω μη προβεβλημένα αθλήματα από εδώ και εκεί για λίγες μπάλες, καμιά στολή, κανένα βάψιμο, κανένα όργανο γυμναστικής, να αλλάξουμε καμιά λάμπα κ.α. Και όταν κάποια αυτονόητα πράγματα που δεν θα έπρεπε καν να τα συζητάμε, γίνονται τελικά, θα πρέπει να συνοδεύονται από ευχαριστήρια, υποκλίσεις και δημοσιεύσεις ώστε να αναδειχθεί το... «μεγαλείο» των πολιτικών μας (κομματικών ή αυτοδιοικητικών), μήπως και χρειαστούν ξανά στο μέλλον για κάτι άλλο τόσο... σημαντικό όπως τα προηγούμενα.
Αυτός είναι ο αθλητισμός στην Ελλάδα και όσο απομακρύνεσαι από την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, τόσο απομακρύνεται και ο αθλητισμός από τα παιδιά μας. Οποιαδήποτε σύγκριση με άλλες χώρες Ευρωπαϊκές δυτικές ή ανατολικές, μόνο θλίψη μπορεί να προσφέρει.
Έτσι λοιπόν, η νέα καραντίνα αναδεικνύει τις χρόνιες παθογένειες του αθλητισμού στην πατρίδα μας, που αντί τελικά ο αθλητισμός να πρωταγωνιστεί στην κοινωνική ζωή του τόπου μας, παραμένει ουραγός και δέσμιος των διαθέσεων των πολιτικών ηγετών μας.
Μπορεί να αναστραφεί αυτή η κατάσταση; Πολύ δύσκολα. Χρειάζονται στις καίριες θέσεις του πολιτικού μας συστήματος άνθρωποι με όραμα και κυρίως με αποφασιστικότητα, μακριά από τα στενά πλαίσια του κομματισμού και όσων έχουν διδαχτεί στην προσπάθεια τους να ανέλθουν στις υψηλές κλίμακες της εξουσίας. Δυστυχώς όσο και να ψάχνουμε, πολύ δύσκολα θα τους βρούμε...
