Ακολουθούν Επισημάνσεις της ΑΣΠΕ για τις συνέπειες της υπογεννητικότητας και την αντιμετώπιση των πολυτέκνων οικογενειών.
Αθήνα 31/10/2020
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Γιορτάζει και φέτος η πολύτεκνη οικογένεια την 1η Νοεμβρίου που συμπίπτει να είναι Κυριακή, όπως έχει ορισθεί με το Νόμο 3454 του 2006. Η ημέρα αυτή είναι αφορμή να αναλογισθούμε τη δημογραφική πορεία της χώρας και να εξετάσουμε αν εφαρμόζεται η ειδική μέριμνα που επιτάσσει το Σύνταγμα για την προστασία της πολύτεκνης οικογένειας.
Σε ό,τι αφορά τη δημογραφική κατάσταση, μόνο η λέξη κατάρρευση μπορεί να αποδώσει την πραγματικότητα. Η διαφορά θανάτων – γεννήσεων διερεύνεται κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία, με πρόβλεψη για 40 – 50.000 άτομα διαφορά στο έτους του 2020, χωρίς καμμία κυβέρνηση να έχει λάβει μέτρα σοβαρά μέτρα δημογραφικής πολιτικής. Από το 2009 ως σήμερα, μια μεσαίου μεγέθους πόλη όπως π.χ. η Καβάλα, η Άρτα, τα Γρεβενά, ο Βόλος κλπ. εξαφανίζεται από το χάρτη της Ελλάδας. Το μόνο μέτρο στήριξης της οικογένειας που έχει ληφθεί είναι το εφάπαξ επίδομα των 2.000 ευρώ σε κάθε γέννηση και το αφορολόγητο ποσό των 1.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο τέκνο. Σωστές κινήσεις, αλλά πολύ λίγες έναντι της ταχύτητας με την οποία «κινούνται» προς το γκρεμό οι δημογραφικοί δείκτες.
Φέτος, η Κυβέρνηση επέφερε καίριο πλήγμα με την κατάργηση και του τελευταίου δημογραφικού μέτρου χωρίς δημοσιονομικό κόστος, το οποίο ήταν η πρόταξη των αναπληρωτών πολυτέκνων εκπαιδευτικών στους πίνακες κατάταξης. Με ανάλγητο τρόπο, τους «πέταξε» στον εργασιακό «καιάδα», στέλνοντάς τους δεκάδες ή και χιλιάδες θέσεις πιο κάτω στην σειρά κατάταξης, μηδενίζοντας την ελπίδα εργασίας.
Το συμπέρασμα είναι ότι το Κράτος δεν έχει στρατηγική αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος, δεν έχει εθνικό σχέδιο στήριξης για την πολύτεκνη οικογένεια, δεν έχει όραμα για το ανθρώπινο δυναμικό της Ελλάδας του αύριο.
Η ποιότητα ζωής των πολύτεκνων οικογενειών καταρρακώνεται χρόνο με το χρόνο αποτελώντας ισχυρό αντικίνητρο σε όσες οικογένειες θέλουν να αποκτήσουν παιδιά.
Τι πρέπει να γίνει; να αναπτυχθούν άμεσα πολιτικές σε δύο άξονες: Τη Γενική Οικογενειακή και Δημογραφική Πολιτική, με στόχο την απόκτηση και στήριξη του 1ου, 2ου και 3ου παιδιού και την Ειδική Οικογενειακή και Δημογραφική πολιτική με στόχο την απόκτηση του 4ου παιδιού και τη στήριξη των πολύτεκνων οικογενειών, διότι η απόκτηση του 4ου παιδιού αναπληρώνει τη έλλειψη παιδιών από τους άγαμους και τους μονότεκνους.
Ας ενεργοποιηθεί το επιτελικό κράτος, να δούμε ένα εθνικό σχέδιο στήριξης για την πολύτεκνη οικογένεια και μετά ένα νόμο-πλαίσιο για την οικογένεια που θα θέσουν τα θεμέλια επιστροφής στη δημογραφική ομαλότητα και στην τήρηση της Συνταγματικής επιταγής για την προστασία της πολύτεκνης οικογένειες προκειμένου να αποκτήσει και πάλι εμπιστοσύνη ο πολίτης στο κράτος, διότι χωρίς αυτή δεν πρόκειται να αποφασίσει να αποκτήσει παιδιά και τότε το τέλος της ιστορίας της Ελλάδος θα είναι πλέον εδώ.
Χρόνια πολλά στις ηρωικές πολύτεκνες οικογένειες!
Από το Γραφείο Τύπου της ΑΣΠΕ
__________________________________________________________
EΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΣΠΕ
O κατήφορος της υπογεννητικότητος συνεχίζεται αμείωτος στην πατρίδα μας και δεν φαίνεται ότι υπάρχει ελπίδα να σταματήσει, αφού η πολιτική ηγεσία (κυβερνώσα και αντιπολιτευομένη) έχει παύσει πρό πολλού να μνημονεύει έστω και λόγους εντυπώσεων με το θέμα, παρότι είχε διατυπωθεί η άποψη ότι το δημογραφικό θέμα θα λυνόταν με τη βοήθεια της μετανάστευσης.
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής της προηγουμένης Κυβέρνησης είχε δηλώσει στην NEW YORK TΙMES (16-4-2017): «Πρέπει να διαθέσουμε περισσότερα χρήματα για οικογένειες και παιδιά αλλά είναι δύσκολο να γίνει μέσα στην κρίση. Αν δεν το διορθώσουμε αυτό σε 20 χρόνια θα είμαστε μία κοινωνία ηλικιωμένων. Το γεγονός είναι ότι είναι μία καταστροφή». Έμεινε μόνο στην επισήμανση, αφού η Κυβέρνηση του ουδέν απολύτως έπραξε.
Η δε σημερινή κυβέρνηση ακολουθεί και αυτή την πολιτική της προκατόχου της. Κανείς από την Κυβέρνση δεν συζητά, έστω και τυπικά, το μέγα πρόβλημα. Οι εισροές ξένων υπηκόων δεν λύνουν το πρόβλημα, για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι αυτοί δεν έχουν σκοπό να παραμείνουν στην Ελλάδα, αφού δεν τους παρέχεται η ευχέρεια καλύτερης ζωής και προσπαθούν να φύγουν για τις πλούσιες χώρες του βορρά. Η κυβέρνηση, ευρισκομένη επί 1,5 σχεδόν χρόνο στην εξουσία, μερίμνησε μόνο για το εφάπαξ επίδομα των 2.000 ευρώ για κάθε γέννηση και την επαναφορά του αφορολογήτου ποσού στα 1.000 ευρώ. Αναγκαία μέτρα, αλλά πολύ λίγα για να είναι αποτελεσματικά ως μέτρα ανάσχεσης της συντελούμενης δημογραφικής κατάρρευσης. Πέραν αυτών, δεν φαίνεται να υπάρχει πρόθεση να προχωρήσει και σε άλλα μέτρα, ούτε υπάρχει σχέδιο για την αδήριτη ανάγκη στήριξης της πολύτεκνες οικογένειας.
Είναι χαρακτηριστικό της αδιαφορίας που επικρατεί, ότι δοκιμασμένα μέτρα δημογραφικής πολιτικής με μηδενικό δημοσιονομικό κόστος, όπως οι ελεύθερες μετεγγραφές των παιδιών των πολυτέκνων που ίσχυαν επί δεκαετίες, δεν νομοθετούνται και πάλι από τη σημερινή Κυβέρνηση. Οι ελεύθερες (χωρίς κανένα κριτήριο) μετεγγραφές, για τους πολυτέκνους και τα τέκνα τους, θεσπίσθηκαν το 1979 με τον Ν. 860 (από την ίδια την Ν.Δ.), ως δημογραφικό κίνητρο λόγω της υπογεννητικότητος και του εφιάλτη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας. Τότε (1979) οι γεννήσεις ήσαν 147.965 και οι θάνατοι 82.338, δηλ. υπήρχε υπεροχή των γεννήσεων κατά 65.627!! Το έτος αυτό (1979) οι συμμετέχοντες, για την εισαγωγή τους στά ΑΕΙ-ΤΕΙ, ήσαν οι γεννηθέντες το 1961 και το έτος αυτό οι γεννήσεις ήσαν 150.716. Το καθεστώς αυτό, χωρίς να υπάρξει πρόβλημα, ίσχυσε επί 32 ολόκληρα χρόνια (μέχρι και το 2010) και έκτοτε άρχισε η ταλαιπωρία των πολυτέκνων και των παιδιών τους με τα πειράματα των μαθητευομένων μάγων του τότε Υπουργείου Παιδείας. Το 2010 αυτοί που συμμετείχαν στις Πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή τους στά ΑΕΙ-ΤΕΙ ήσαν οι γεννηθέντες το 1992 και το έτος αυτό οι γεννήσεις ήσαν 104.081. Το 2021 αυτοί που θα συμμετέχουν στις Πανελλήνιες εξετάσεις, θα είναι οι γεννηθέντες το 2003 και το έτος αυτό οι γεννήσεις ήσαν 104.420, δηλ. ο ίδιος αριθμός.
Το ερώτημα που τίθεται και στο οποίο το Υπουργείο Παιδείας δεν δίδει απάντηση είναι: πώς επί 32 ολόκληρα χρόνια από το 1979 και μετά δεν υπήρχε πρόβλημα για τις μετεγγραφές των πολυτέκνων και των παιδιών τους και όταν οι γεννήσεις στη συνέχεια μειώθηκαν κατά το 13 (μετά το 2010 από τις 150.000 στις 100.000) υπάρχει πρόβλημα; Σημειωτέον ότι από το 2011 και μετά οι θάνατοι υπερβαίνουν σταθερά τις γεννήσεις και ο κατήφορος της υπογεννητικότητος δεν έχει τέλος.
Υπάρχουν αρκετά ακόμη παραδείγματα μέτρων χωρίς κανένα κόστος που θα μπορούσε η Κυβέρνηση να λάβει να στηρίξει την πολύτεκνη οικογένεια και να καταστήσει ελκυστική την απόκτηση παιδιών.
Φέτος, η Κυβέρνηση επέφερε καίριο πλήγμα στα υπολείματα δημογραφικής πολιτικής που έχουν μείνει, καταργώντας και το τελευταίο ισχυρό δημογραφικό μέτρο (που δεν είχε κανένα δημοσιονομικό κόστος): την πρόταξη των αναπληρωτών πολυτέκνων εκπαιδευτικών στους πίνακες κατάταξης για διορισμό. Και ενώ έως και πέρσι, οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί προτάσσονταν στους πίνακες, φέτος το Υπουργείο Παιδείας επέλεξε να καταστρέψει τις πολύτεκνες οικογένειες που είχαν αρχίσει να χτίζουν τη ζωή τους, ως, αναπληρωτές έστω, εκπαιδευτικοί και να δρομολογούν τον εργασιακό τους βίο κάθε χρόνο, ανεβαίνοντας σκαλί-σκαλί στους πίνακες κατάταξης. Με ανάλγητο τρόπο, τους «πέταξε» στον εργασιακό καιάδα, στέλνοντάς τους δεκάδες ή και χιλιάδες θέσεις πίσω στην σειρά κατάταξης, μηδενίζοντας την ελπίδα εργασίας τους.
Το τραγικό συμπέρασμα είναι ότι το Κράτος δεν έχει στρατηγική αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος, δεν έχει εθνικό σχέδιο στήριξης για την πολύτεκνη οικογένεια, δεν έχει όραμα για το ανθρώπινο κεφάλαιο στην Ελλάδα του αύριο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ποιότητα ζωής των πολύτεκνων οικογενειών καταρρακώνεται χρόνο με το χρόνο αποτελώντας ισχυρό αντικίνητρο σε όσες οικογένειες θέλουν να αποκτήσουν παιδιά. Και έτσι η Ελλάδα μικραίνει, το ασφαλιστικό πρόβλημα γίνεται οξύτερο, η εθνική άμυνα εξασθενεί και το εκπαιδευτικό σύστημα συρρικνώνεται.
Υπάρχει περίπτωση να επιτύχει η οποιαδήποτε αναπτυξιακή στρατηγική στη χώρα, με όλο και μικρότερο ανθρώπινο κεφάλαιο; Φυσικά όχι. Κι όμως, οι πόροι για τις δημόσιες επενδύσεις και την ανάπτυξη δεν έχουν επίκεντρο τον άνθρωπο. Η χρηματοδότηση της δημογραφικής πολιτικής και της στήριξης των πολυτέκνων έπρεπε να είναι μέρος του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, του ΕΣΠΑ, των κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και όλων των πηγών χρηματοδότησης της χώρας. Προφανώς δεν έχει γίνει κατανοητή από την πολιτική ηγεσία ότι ρήση των αρχαίων Ελλήνων ότι «αρχή πάντων άνθρωπος».
Τι πρέπει να γίνει; να αναπτυχθούν άμεσα πολιτικές σε δύο άξονες: Τη Γενική Οικογενειακή και Δημογραφική Πολιτική, με στόχο την απόκτηση και στήριξη του 1ου, 2ου και 3ου παιδιού και την Ειδική Οικογενειακή και Δημογραφική πολιτική με στόχο την απόκτηση του 4ου παιδιού και τη στήριξη των πολύτεκνων οικογενειών, διότι η απόκτηση του 4ου παιδιού αναπληρώνει τη έλλειψη παιδιών από τους άγαμους και τους έχοντες ένα παιδί (το οποίο δεν αναπληρώνει τους δύο γονείς του).
Ας ενεργοποιηθεί το επιτελικό κράτος, να δούμε ένα εθνικό σχέδιο στήριξης για την πολύτεκνη οικογένεια και μετά ένα νόμο-πλαίσιο για την οικογένεια που θα θέσουν τα θεμέλια επιστροφής στη δημογραφική ομαλότητα και στην τήρηση της Συνταγματικής επιταγής για την προστασία της πολύτεκνης οικογένειες προκειμένου να αποκτήσει και πάλι εμπιστοσύνη ο πολίτης στο κράτος, διότι χωρίς αυτή δεν πρόκειται να αποφασίσει να αποκτήσει παιδιά και τότε το τέλος της ιστορίας της Ελλάδος θα είναι πλέον εδώ.
Η κυβέρνηση έχει χρέος ν΄ ανατρέψει αυτή την εφιαλτική κατάσταση λαμβάνοντας όλα εκείνα τα μέτρα, που απαιτούνται (και τα γνωρίζει ποιά είναι, διότι η ΑΣΠΕ πολλές φορές τα έχει επισημάνει), για ν΄ ανακοπεί ο κατήφορος και να μπορεί να ελπίζουμε ότι αυτό το Έθνος έχει προοπτική για να επιζήσει και δεν οδηγείται στο τέλος της ιστορίας του. Οι πολύτεκνοι δίδουν αυτοί την μάχη, αλλά πρέπει να τους ακολουθήσουν και άλλοι, τουλάχιστον εκείνοι που το επιθυμούν, αλλά το Κράτος οφείλει να δώσει τα κατάλληλα κίνητρα.
Χρόνια πολλά στις πολύτεκνες οικογένειες της χώρας!
