Στην ομιλία του μεταξύ άλλων ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι: «Κατά την περίοδο αυτή, προέτρεψα τον Πρόεδρο Ερντογάν να αναπτύξει ένα πνεύμα εξωστρέφειας, να στρέψει το βλέμμα του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Δύση, να δεσμευτεί και να επιλύσει τις διαφορές μας στο πνεύμα της συνεργασίας. Όπως έχω πει πολλές φορές τη χρονιά αυτή, η Ελλάδα και η Τουρκία θα πρέπει να μιλήσουν και – εάν δεν συμφωνήσουμε– τότε θα πρέπει να διευθετήσουμε τις διαφορές μας προσφεύγοντας στο διεθνές δικαστήριο, και να αφήσουμε να υπερισχύσει το κράτος δικαίου.»
Μοναδική διαφορά με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μας και όταν αναφερόμαστε γενικά σε διαφορές ανοίγουμε τον «Ασκό του Αιόλου», δίνοντας το δικαίωμα στην Τουρκία να διεκδικεί ότι θεωρεί αυτή σαν διαφορά. Και η συνεχής επίκληση της προσφυγής στο διεθνές δικαστήριο από τον Πρωθυπουργό και από άλλα στελέχη της κυβέρνησης μόνο καλό δεν κάνει. Στο διεθνές δικαστήριο με δικαστές ξένους (που ποτέ δεν καταδίκασαν και ούτε επέβαλλαν κυρώσεις στην Τουρκία), πιστεύει κανείς ότι η Ελλάδα θα δικαιωθεί; Εμείς δεν διεκδικούμε κάτι, η Τουρκία διεκδικεί σχεδόν τα πάντα. Το δικαστήριο θα βγάλει μία «μέση» λύση ώστε να ικανοποιηθούν και τα δύο μέρη. Και όταν δεν διεκδικείς, νικητής είναι μόνο αυτός που διεκδικεί από σένα. Γιατί από το τίποτα όλο και κάτι θα πάρει.
Αν θέλει ο Πρωθυπουργός να πάει στο διεθνές δικαστήριο, να πάει έχοντας όμως στα χαρτιά του διεκδικήσεις όπως π.χ. την επιστροφή της Ίμβρου και της Τενέδου, να μας επιστραφούν τα παράλια της Μικράς Ασίας, να αποχωρήσει η Τουρκία από την Κύπρο, να πάρει πίσω όλους τους παράνομους μετανάστες που μπήκαν λαθραία στην χώρα μας, κ.α.
Έτσι δεν θα λέγαμε όχι στην προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο...
*Ολόκληρη η ομιλία του Πρωθυπουργού εδώ: https://primeminister.gr
