τους προστάτες των γραμμάτων, τους Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειο τον Μέγα, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Σε μία εποχή κατά την οποία, η πανδημία βιαίως «επέβαλε» στη σχολική κοινότητα, να επαναπροσδιορίσει τη θέση της και να υπερπηδήσει χρόνια κενά και παθογένειες, στον τομέα της εκπαίδευσης καθώς και παραλήψεις ή αστοχίες της Πολιτείας στη διαχείριση της πρωτόγνωρης νοσηρής πραγματικότητας που βιώνουμε.
Σε αυτό το μεταβαλλόμενο διαρκώς σχολικό έτος, τιμούμε σήμερα, στο όνομα των Αγίων Τριών Ιεραρχών, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, που χρειάστηκε να επιστρατεύσουν όσες δεξιότητες, όση αντοχή και ενεργητικότητα κατέχουν, για να συνεχίσουν να λειτουργούν τόσο στην εξ’ αποστάσεως όσο και στην δια ζώσης επικοινωνία τους , σχεδόν αβοήθητοι από την πολιτεία.
Τιμούμε τον δάσκαλο, που όχι μόνο προσφέρει γνώσεις, αλλά και ποιεί ήθος, καλλιεργεί ψυχές, σε μια χρονιά συμβολική της ιστορίας του έθνους μας (200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821), αλλά και τόσο επίκαιρη για την αναγκαιότητα της παιδείας, η οποία, ανακύπτει στη σύγχρονη εποχή κολοσσιαία.
Το παράδειγμα των Τριών Ιεραρχών, είναι για όλους μας, η αφορμή να δούμε την Παιδεία μας, στην προοπτική της συνέπειας λόγων και έργων. Όπως, Εκείνοι, άντλησαν περιεχόμενο από τους κλασσικούς συγγραφείς μας και την ελληνική φιλοσοφία, έτσι κι εμείς, θα πρέπει να εντρυφήσουμε στις αιώνιες και αναλλοίωτες εκείνες αξίες που στήριξαν τον πολιτισμό μας κάνοντάς τον καλύτερο και δικαιότερο.
Ευχόμαστε ολόψυχα, η Χάρις των Αγίων Τριών Ιεραρχών, να σκέπει μαθητές και εκπαιδευτικούς.
