Δουλειά, ότι έχω και ζωή.
Απόψε, πάλι θα σκεφτώ,
Πως μού έμεινε, άλλη μια πνοή.
Σε ένα παγκάκι, μοναχός,
Βράδυ στην Κατερίνη,
Χάλασε πάλι ο καιρός,
Τίποτα, δεν μου έχει μείνει.
Μια κουβέρτα, για ζεστασιά,
Κάποιοι, αδιάφορα, κοιτάνε,
Τα όνειρα μου, άλλη μια νυχτιά,
Σε ένα δωμάτιο, κάπου, ζεστά,
Πάλι απόψε, θα με πάνε.
Απόψε, αν θα κοιμηθώ,
Τα μάτια μου, σαν κλείσω,
Θα σβήσω, όλα τα όνειρα,
Να μην τα συνηθίσω…
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
