Αποφεύγει και δεν αναφέρεται σε Έλληνες και Ελληνίδες ή ακόμα σε συνέλληνες, συμπατριώτες, σε λαέ της Ελλάδος.
Είμαστε όμως όλοι μας συμπολίτες; Είμαστε από την ίδια πόλη; Είμαστε όλοι Αθηναίοι, Πατρινοί, Θεσσαλονικείς, Κατερινιώτες, κ.α;
Συμπολίτης σημαίνει: "αυτός που κατοικεί στην ίδια πόλη ή που κατάγεται από την ίδια πόλη με άλλον ή με άλλους". Θα μπορούσε π.χ. να το πει ο Δήμαρχος αναφερόμενος στους κατοίκους της πόλης του (όπως και το συνδημότες) και όχι ο Πρωθυπουργός. Γιατί π.χ. δεν λέει ο Πρωθυπουργός: "συγχωριανοί" μου; Δεν είμαστε όλοι από πόλεις... Ο Στρατηγός στην μάχη, πώς θα αποκαλέσει τους στρατιώτες του; Συμπολίτες του;...
Παράδειγμα: Αν συναντήσουμε σε μια χώρα του εξωτερικού έναν άλλο Έλληνα πώς θα τον αποκαλέσουμε; "Γεια σου συμπολίτη μου; ή γεια σου πατριώτη;"
Σίγουρα μπορεί κάποιος να προσδώσει πολλές ερμηνείες στην χρήση του όρου "συμπολίτης" και πάντα από ποια σκοπιά το βλέπει. Μία έρευνα στο διαδίκτυο αλλά και στα λεξικά, θα λέγαμε ότι δεν ξεκαθαρίζει ιδιαίτερα την κατάσταση και μάλλον μπερδεύει παρά βοηθάει.
Δεν είναι όμως αυτό που ψάχνουμε, αν ο όρος "συμπολίτης" είναι σωστός, αλλά τον συμβολισμό που απορρέει από αυτόν και όταν ακούς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να μιλάει, περιμένεις να σε αποκαλέσει Έλληνα και Ελληνίδα και όχι συμπολίτη του.
Ο όρος Έλληνας δεν αποτυπώνει απλά την γεωγραφική θέση μας, αλλά κουβαλάει μέσα του ιστορία χιλιάδων ετών, αγώνες, θυσίες, διωγμούς, χαρές, εθνικές καταστροφές, επιτεύγματα, ήρωες και αγίους και πολύ μα πάρα πολύ ψυχή.
Φυσικά τους λόγους του Πρωθυπουργού τους γράφουν "ειδικοί" και ότι περιέχεται σε αυτούς είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και μέσα από λόγους, ομιλίες και διαγγέλματα ενός Πρωθυπουργού περνάνε μηνύματα...
Και δυστυχώς ζούμε σε χρόνια που όροι και έννοιες όπως Έλληνας, πατριώτης, πατρίδα κ.α. αντί να περισσεύουν στον λόγο των πολιτικών, μειώνονται και τείνουν να εκλείψουν από το λεξιλόγιο τους.
