Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι το Β΄ ΔΑΚ έχει πολλά προβλήματα. Τα οποία φυσικά δεν παρουσιάστηκαν σήμερα που γράφουμε αυτό το κείμενο, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών ετών. Δεν θυμόμαστε από πότε έχει να γίνει μία ανακαίνιση, μία αναβάθμιση κάτι που θα προσφέρει ουσιαστικά στην αλλαγή εικόνας προς το καλύτερο, και δεν λέμε να αλλάξουμε κάποιες λάμπες ή να βάψουμε κάποιον τοίχο (καλά και αυτά δεν λέμε), αλλά για ουσιαστικά έργα, όπως π.χ. το παρκέ του κλειστού γηπέδου -για την κατάσταση του θα μιλήσουμε παρακάτω- ακόμα και το ταρτάν στα εξωτερικά γήπεδα γλιστράει τόσο όσο δεν πάει... (από τις συνεχόμενες βαφές), αποδυτήρια, τουαλέτες, το γήπεδο τένις, το σκοπευτήριο, το "μικρό" κλειστό γήπεδο δίπλα στο γήπεδο ποδοσφαίρου, κ.α. Ούτε μία μόνιμη καθαρίστρια υπάρχει για να καθαρίζει τους χώρους. Τουαλέτες για το κοινό υπάρχουν; Ναι, υπάρχουν. Αλλά σε τι κατάσταση βρίσκονται; Στο κολυμβητήριο έχουν γίνει κάποια έργα όντως τα τελευταία χρόνια, και από ότι μαθαίνουμε θα λυθεί κάποια στιγμή με τη έλευση του φυσικού αερίου και το θέμα της θέρμανσης του. Αλλά τα υπόλοιπα κτίσματα και ο εξοπλισμός τους είναι σε απαράδεκτη κατάσταση!
Όταν θεμελιώθηκε και ολοκληρώθηκε το Β' ΔΑΚ ήταν από τα πιο σύγχρονα και λειτουργικά αθλητικά κέντρα στην Ελλάδα. Σήμερα είναι δυστυχώς, και παρότι δεν μας αρέσει αυτή η λέξη, από τα χειρότερα!
Έχουμε μιλήσει εδώ στην "ΑΛΗΘΕΙΑ" πολλές φορές για την κατάσταση του παρκέ στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Β΄ ΔΑΚ. Από τις 3/11/2020. Διαβάστε εδώ: Επικίνδυνες «παγίδες» στο παρκέ του κλειστού γηπέδου στο Β΄ ΔΑΚ.
Και όμως τόσο καιρό δεν έχει γίνει τίποτα! Και το πρόβλημα παραμένει και είναι εντονότερο τώρα που έχει «ανοίξει» ο αθλητισμός και καθημερινά αθλούνται εντός του κλειστού γηπέδου πάρα πολλά παιδιά.
Τι προτείνουμε:
Για το παρκέ του κλειστού γηπέδου, όσο υφίστανται οι συγκεκριμένες μπασκέτες (με τα ροδάκια) το πρόβλημα θα παραμένει ή θα "καλύπτεται" προσωρινά. Και να αλλαχτεί ή έστω να διορθωθεί από κάποιον ξυλουργό το παρκέ (που ούτε αυτό έχει γίνει...), από την στιγμή που θα μετακινούνται συνεχώς καθημερινά οι μπασκέτες για τις προπονήσεις και τους αγώνες της χειροσφαίρισης, η φθορά του παρκέ θα συνεχίζεται! Από μία έρευνα που κάναμε οι τιμές για αγορά δύο ολοκληρωμένων συστημάτων μπασκετών για κλειστό γήπεδο κοστίζουν αρκετές χιλιάδες ευρώ και δεν είναι σίγουρο ότι θα λύσουν το πρόβλημα. Το θέμα είναι να μην μετακινούνται, σε καθημερινή βάση οι μπασκέτες. Δεν το σηκώνει το παρκέ.
Θα μπορούσε ο Δήμος Κατερίνης να φτιάξει ένα κλειστό γήπεδο-προπονητήριο αποκλειστικά για την χειροσφαίριση. Δεν είναι απαραίτητο να είναι ένα κλειστό μεγάλο γήπεδο για αγώνες όπως του Β΄ΔΑΚ ή του σιδηροδρομικού σταθμού. Ένα προπονητήριο, με τάραφλεξ (παρκέ), αποδυτήρια, τουαλέτες, κυλικείο και έναν χώρο πάρκινγκ. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν κερκίδες και άλλες υποδομές κλειστών γυμναστηρίων. Πόσο θα κοστίσει, πού θα βρει τα χρήματα ο Δήμος; Μέσω κάποιας χρηματοδότησης ίσως; Μέσω κάποιου δανείου; Μέσω κάποιου προγράμματος; Δεν μιλάμε για κάποιο "τεράστιο" έργο. Είναι κάτι εφικτό και πραγματοποιήσιμο. Θα είναι μία τεράστια ώθηση για τον αθλητισμό, για τα νέα παιδιά. Γιατί αθλητισμός χωρίς υποδομές δεν μπορεί να υπάρξει. Και μπορείς μετά με κάθε δικαίωμα να πεις σαν Δήμος Κατερίνης, ότι άφησες πίσω σου έργο! Ότι δεν έκοβες απλά χόρτα και έβαφες τοίχους. Ότι άφησες έργο που θα μείνει για πάντα! Και ο Αρχέλαος (και αφού μιλάμε για την χειροσφαίριση), είναι ένας σύλλογος με μεγάλο όνομα και ιστορία, ένας σύλλογος που δόξασε την Κατερίνη και συνεχίζει να το κάνει. Θα είναι μία τιμή και αναγνώριση για τον σύλλογο να έχει ένα δικό του γήπεδο-προπονητήριο. Και κοιτώντας... μακριά στο μέλλον, το γήπεδο αυτό θα μπορούσε να πάρει το όνομα του αείμνηστου μεγάλου προπονητή Σωκράτη Σκούφα.
Ο Αρχέλαος θα χρησιμοποιεί αυτό το νέο γήπεδο-προπονητήριο για τις καθημερινές προπονήσεις της ανδρικής ομάδας και των ακαδημιών του και θα μπορεί να δίνει μόνο τους επίσημους αγώνες του στο Β΄ ΔΑΚ, ώστε να μην επιβαρύνεται το παρκέ του κλειστού από τις συνεχές μετακινήσεις των μπασκετών. Υπολογίστε ότι μόνο η χειροσφαίριση του Αρχέλαου (άνδρες και ακαδημίες) μετακινούν τις μπασκέτες τουλάχιστον 10 φορές πάνω-κάτω την εβδομάδα (δηλαδή 20 φορές τουλάχιστον) για να μπορέσουν να προπονηθούν! Πόση ταλαιπωρία και επιβάρυνση θα γλιτώσει το παρκέ του Β΄ ΔΑΚ αν ο Αρχέλαος έχει το δικό του γήπεδο-προπονητήριο; Έτσι θα μετακινούνται οι μπασκέτες 1 φορά στις 15 ημέρες, δηλαδή όταν θα έχει εντός έδρας αγώνα η ομάδα χειροσφαίρισης.
Να αποσυμφορηθεί το Β΄ ΔΑΚ
Είναι πάρα πολλοί οι αθλητικοί σύλλογοι που χρησιμοποιούν το Β΄ ΔΑΚ για τις προπονήσεις και τους αγώνες τους. Έτσι επιβαρύνονται όλοι σχεδόν οι χώροι του γυμναστηρίου. Την ίδια ώρα το κλειστό γυμναστήριο στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, από ότι γνωρίζουμε το χρησιμοποιεί μόνο ο Πιερικός-Αρχέλαος. Προτείνουμε κάποιοι από τους συλλόγους που συνωστίζονται στο Β΄ ΔΑΚ να χρησιμοποιούν αυτό του Σ. Σταθμού. Θα ήταν μια μεγάλη ανάσα για το «γερασμένο» και ταλαιπωρημένο Β ' ΔΑΚ. Και θα αξιοποιηθεί επιτέλους και αυτό του Σταθμού. Και τέλος πάντων όλη η Κατερίνη κατοικεί δίπλα στο Β΄ ΔΑΚ;
 |
| Το κλειστό γυμναστήριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού |
Ποδηλατόδρομοι
Έχουμε γράψει στο παρελθόν αρκετές φορές για το πόσο σημαντικό είναι να αποκτήσει η Κατερίνη ποδηλατόδρομο. Διασχίζοντας καθημερινά τους δρόμους της πόλης τόσο προς το Α΄ ΔΑΚ όσο και προς το Β΄ ΔΑΚ παρατηρούμε την δυσκολία με την οποία νεαρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, αντιμετωπίζουν ώστε να φτάσουν στα αθλητικά κέντρα με τα ποδήλατα τους.
Ανάμεσα σε αυτοκίνητα, λεωφορεία κ.α. τα παιδιά ποδηλατούν και οι γονείς ανησυχούν…
Το να ποδηλατήσει κάποιος π.χ. προς το Β΄ ΔΑΚ (κολυμβητήριο) είναι ίσως μία… εμπειρία ζωής!
Πόσο μάλιστα όταν πρόκειται για νεαρά παιδιά, δημοτικού-γυμνασίου. Εκτός από την κίνηση με τα αυτοκίνητα να σε προσπερνάνε σχεδόν κολλητά, υπάρχουν και κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες όπως ο κυκλικός κόμβος μετά την κατηφόρα και πριν πάρεις τον δρόμο προς την γέφυρα του Πέλεκα. Αυτοκίνητα από αριστερά, αυτοκίνητα από δεξιά, αυτοκίνητα από απέναντι, προτεραιότητα έχουν όλοι και κανείς και ποτέ ο ποδηλάτης! Και αν θέλει ο ποδηλάτης να είναι «νόμιμος» θα πρέπει να πάρει το θάρρος και να μπει και αυτός στον κυκλικό κόμβο και μετά να στρίψει αριστερά προς το Β΄ ΔΑΚ. Αυτά ερχόμενος από το κέντρο της πόλης. Το ίδιο και εξίσου δύσκολο είναι π.χ. αν έρθει ο ποδηλάτης από τον περιφερειακό δρόμο, όπου εκτός της κίνησης έρχεται αντιμέτωπος τόσο με αυτοκίνητα που τρέχουν αλλά και με βαριά οχήματα (φορτηγά κ.α.). Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που είδαμε παιδιά να κουβαλούν το ποδήλατο στα χέρια τους για να περάσουν κάποιον δρόμο ή στροφή με κίνηση όπου κανείς δεν σταματά.
Διαφορετικές πάλι δυσκολίες αντιμετωπίζουν και οι ποδηλάτες που θέλουν να πάνε στο Α΄ ΔΑΚ (γήπεδο Πιερικού).
Μιλώντας με γονείς που πηγαινοφέρνουν τα παιδιά τους στα αθλητικά κέντρα της Κατερίνης με τα αυτοκίνητα τους, μας μετέφεραν και αυτοί τον φόβο τους να στείλουν τα παιδιά τους μόνα τους με τα ποδήλατα τους, ανησυχώντας για κάποιο ατύχημα. Έτσι παρά το φορτωμένο πρόγραμμά τους, αναγκάζονται να βρίσκονται συνέχεια στον δρόμο πηγαίνοντας το ένα παιδί σε μια προπόνηση, το άλλο σε άλλη προπόνηση. Και αν σκεφτεί κανείς ότι οι προπονήσεις διαρκούν από 1-1,5 ώρα, οι γονείς όλη τη μέρα (κυρίως το απόγευμα) είναι σε διαρκής κίνηση!
Αν υπήρχε λοιπόν ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων τουλάχιστον προς τα δύο αθλητικά κέντρα της πόλης, σκεφτείτε πόσα προβλήματα θα έλυνε, αλλά κυρίως και το πιο σημαντικό, τα παιδιά μας θα μετακινούνταν με περισσότερη άνεση και ασφάλεια!
Στο παρελθόν είχαμε εξαγγελίες για δημιουργία ποδηλατοδρόμων στην Κατερίνη από υποψήφιους, ήταν στα σχέδια σχεδόν όλων των συνδυασμών, αλλά μετά τις εκλογές δεν γινόταν τίποτα…
Δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα πάρει την… δόξα, αλλά να μην πάνε χαμένα ακόμα 4-5 χρόνια με εξαγγελίες και ξεχασμένα σχέδια σε συρτάρια κάποιου γραφείου, κάποιου πολιτικού και η Κατερίνη να μην έχει τελικά ποδηλατόδρομο.
Διαφορετικές πάλι δυσκολίες αντιμετωπίζουν και οι ποδηλάτες που θέλουν να πάνε στο Α΄ ΔΑΚ (γήπεδο Πιερικού).
Μιλώντας με γονείς που πηγαινοφέρνουν τα παιδιά τους στα αθλητικά κέντρα της Κατερίνης με τα αυτοκίνητα τους, μας μετέφεραν και αυτοί τον φόβο τους να στείλουν τα παιδιά τους μόνα τους με τα ποδήλατα τους, ανησυχώντας για κάποιο ατύχημα. Έτσι παρά το φορτωμένο πρόγραμμά τους, αναγκάζονται να βρίσκονται συνέχεια στον δρόμο πηγαίνοντας το ένα παιδί σε μια προπόνηση, το άλλο σε άλλη προπόνηση. Και αν σκεφτεί κανείς ότι οι προπονήσεις διαρκούν από 1-1,5 ώρα, οι γονείς όλη τη μέρα (κυρίως το απόγευμα) είναι σε διαρκής κίνηση!
Αν υπήρχε λοιπόν ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων τουλάχιστον προς τα δύο αθλητικά κέντρα της πόλης, σκεφτείτε πόσα προβλήματα θα έλυνε, αλλά κυρίως και το πιο σημαντικό, τα παιδιά μας θα μετακινούνταν με περισσότερη άνεση και ασφάλεια!
Στο παρελθόν είχαμε εξαγγελίες για δημιουργία ποδηλατοδρόμων στην Κατερίνη από υποψήφιους, ήταν στα σχέδια σχεδόν όλων των συνδυασμών, αλλά μετά τις εκλογές δεν γινόταν τίποτα…
Δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα πάρει την… δόξα, αλλά να μην πάνε χαμένα ακόμα 4-5 χρόνια με εξαγγελίες και ξεχασμένα σχέδια σε συρτάρια κάποιου γραφείου, κάποιου πολιτικού και η Κατερίνη να μην έχει τελικά ποδηλατόδρομο.
➤ Δεν λέμε ότι οι προτάσεις που κάνουμε είναι οι σωστότερες και ότι θα πρέπει απαραίτητα να υιοθετηθούν. Αλλά κάνουμε προτάσεις, δεν γκρινιάζουμε μόνο. Αγωνιούμε, ενδιαφερόμαστε και δραστηριοποιούμαστε! Μπορεί ο Δήμος Κατερίνης, οι αθλητικοί σύλλογοι, σε κάποια πράγματα να συμφωνήσουν μαζί μας, σε κάποια άλλα όχι. Ας κάνουν και αυτοί τις προτάσεις τους! Ας κρατήσουν αυτά που τους αρέσουν από τις δικές μας προτάσεις και ας τις εμπλουτίσουν με δικές τους ιδέες και προτάσεις. Ας σταματήσει επιτέλους να διαιωνίζεται αυτή η απαράδεκτη κατάσταση στο Β΄ ΔΑΚ. Ας αποτελέσουν οι προτάσεις της "ΑΛΗΘΕΙΑΣ" αφορμή για να ξεκινήσει μία εποικοδομητική συζήτηση για το πώς θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τους αθλητικούς χώρους της πόλης μας. Για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας.
