Το ερώτημα το διαδίκτυο είναι ευχή ή κατάρα, απασχολεί πολλούς συνανθρώπους μας. Μπορούμε να σταματήσουμε την τεχνολογική πρόοδο της κοινωνίας και της επιστήμης; Ποιος θα είναι αυτός ο οποίος θα αποφασίσει κάτι τέτοιο;
Διαδίκτυο ονομάζεται το κοινώς λεγόμενο ιντερνέτ. Δια να δείξουμε κάποιοι ότι είμαστε μορφωμένοι, σύγχρονοι και προοδευτικοί, δεθήκαμε στενά με την σύγχρονη τεχνολογία και οι διάφορες συσκευές έχουν καταντήσει προέκταση των χεριών μας. Του εαυτού μας. Όλοι, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροι προσδεθήκαμε με την τεχνολογία και το διαδίκτυο. Ανατρέχουμε και σχεδόν ακαριαίως βρίσκουμε την πληροφορία. Χρήσιμη, ωφέλιμη ή βλαπτική.
Η ευκολία αυτή βοηθάει τον μικρό μαθητή να αναπτύξει τον τρόπο σκέψης ή του προσφέρει έτοιμη την γνώση, το αποτέλεσμα μιας πράξης έτοιμο και ατροφεί η μνήμη και η προσπάθεια; Αν βρεθούμε σε περιβάλλον όπου δεν υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο τι κάνουμε, πώς απαντάμε στο πρόβλημα που έχουμε να λύσουμε, π.χ. να υπολογίσουμε τα ρέστα που θα πρέπει να πάρουμε αγοράζοντας δυο πράγματα;
Μπορούμε να βρούμε και να διαβάσουμε ένα σπάνιο βιβλίο που βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη βιβλιοθήκη, στη Νέα Υόρκη π.χ., και η πρόσβασή μας εκεί είναι αδύνατη σχεδόν. Έναν θαυμάσιο πίνακα τον χαιρόμαστε και απολαμβάνουμε την ομορφιά του χωρίς να μετακινηθούμε από την αναπαυτική μας πολυθρόνα.
Άλλο πράγμα αυτό και άλλο να ξενυχτούμε μπροστά σε μια οθόνη ¨παίζοντας¨ παιχνίδια και προσδοκώντας το κέρδος το εύκολο και το μεγάλο. Δημιουργούμε ¨φίλους¨, συνομιλούμε και ανταλλάσσουμε προσωπικά στοιχεία, απόρρητες πληροφορίες και φωτογραφίες. Από εδώ ξεκινούν πολλά δράματα και άσχημες καταστάσεις. Εκβιασμοί κάθε είδους, παιδεραστίες και απαγωγές ανηλίκων. Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις απασχολούν τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων. Πολλά οικογενειακά δράματα έρχονται στο φως της δημοσιότητας και όλοι μας εμφανιζόμαστε να ¨πέφτουμε από τα σύννεφα¨, μέχρι την επόμενη περίπτωση που θα απασχολήσει τα μέσα ενημέρωσης. Αρκετά παιδιά εξ αιτίας του διαδικτύου οδηγήθηκαν σε κλινικές για αποτοξίνωση ή χάθηκαν από τις οικογένειές τους και αναζητούνται.
Ο παράδεισος δεν βρίσκεται στον ¨όμορφο¨ και φανταστικό κόσμο της τεχνολογίας. Βρίσκεται στην πραγματική ζωή που δεν καθιστά προέκταση του εαυτού της τα μηχανήματα και προσδένει τη ζωή της στον Κύριο του παντός. Ζωή χωρίς Θεό είναι κόλαση και αν συνδυαστεί με την θεοποίηση του διαδικτύου (μηχανές παντός είδους) καθίσταται αβίωτη. Οι μικροί μας φίλοι οι μαθητές, κυρίως, μπορούν να ζήσουν και χωρίς το κινητό στο σχολείο. Εκτός της επιβλαβούς ακτινοβολίας θα απαλλαγούν και από το πάθος, από την εξάρτηση, από την εικόνα και τις μηχανές.
Θα ζήσουν ανθρώπινα και την ηλικία τους.
Ας κάνουν την μεγάλη αυτή επανάσταση, εμείς οι μεγάλοι θα είμαστε δίπλα τους σταθεροί συμπαραστάτες των. Κυρίως, όμως, και πάνω από όλους μας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
* Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός
