Ελπίζω, φίλες και φίλοι αναγνώστες, να δείτε τον τίτλο του σημερινού μου κειμένου με μια αρκετά ικανή δόση καλοπροαίρετου χιούμορ...
(που τόσο μας έχει λείψει εδώ και δύο χρόνια με την Πανδημία, τα λοκντάουν, τις απαγορεύσεις, τα κρυμμένα πίσω από μάσκες πρόσωπα, τον Πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας και την καλπάζουσα ακρίβεια).
Δανείζομαι στον τίτλο μου και παραφράζω την εκφώνηση του Χατζηαβάτη από το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τίτλο «Το Μεγάλο μας Τσίρκο»: (Κέδρος, Αθήνα 2010, απόσπασμα ‘Ο Καραγκιόζης Βασιλιάς’ σελ. 96-100):
«ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Ακούσατε, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Δανοί, Γερμανοί, Ισπανοί, Αμερικανοί, ορθόδοξοι, διαμαρτυρόμενοι, καθολικοί… Ζητείται βασιλεύς διά χώραν πτωχήν, αλλά ενάρετον, με λαμπράς οικογενειακάς αρχάς και παραδόσεις, ολίγον μεταχειρισμένην, αλλά ωραίαν και εις καλήν κατάστασιν! Οι ενδιαφερόμενοι δέον να έχουν τα εξής προσόντα: Να μην ομιλούν ελληνικά, να είναι ελέω Θεού γαλαζοαίματοι, να είναι ξανθοί, χαριτωμένοι και εύθυμοι διά να ευθυμήσει και η δύστυχος Ελλάς. Μισθός ικανοποιητικός, ώραι εργασίας κατόπιν ειδικής συμφωνίας. Διά περισσοτέρας πληροφορίας απευθυνθείτε εις τα συμμαχικάς κυβερνήσεις».
Σαφώς στην Πατρίδα μας Ελλάδα σε ιστορική θεώρηση και πρακτική ΔΕΝ έχουμε Βασιλιάδες εδώ και μισό αιώνα αλλά μη μου πείτε, μέσα στα πλαίσια καλοπροαίρετης κριτικής εκτίμησης της τρέχουσας «μετά-Βασιλείας» εποχή ότι δεν έχουμε μπόλικες ντόπιες οικογένειες οι οποίες, κατέχοντας μυθικές περιουσίες, ζούνε πολύ «Βασιλικά» και σχεδόν σε «Βασιλικά» επίπεδα ζούνε και οι πάμπολλες οικογένειες παρατρεχάμενων ενός μοντέρνου όχι «Βασιλικού» αλλά ελληνικότατου στυλ «αυλικών...»
Καί τώρα ξαφνικά, μια ντουζίνα χρόνια μετά την επιβολή των τραγικών για την Ελλάδα, την Ελληνική Οικονομία και τους Έλληνες Μνημονίων, ειλικρινά τρέμω με όσα βλέπω να μας έρχονται στην μετά-covid-19 εποχή, εξαιτίας αυτής της αναπάντεχα απροσδόκητης Ρωσο-Ουκρανικής αιματηρής και οικονομικά καταστροφικής πολεμικής αντιπαράθεσης!..
Θα αποφύγω επιμελώς αυτούς που προσωπικά θεωρώ μυωπικούς, άχαρους, Κομματικούς και δήθεν ιδεολογικούς χαρακτηρισμούς καταθέτοντας ότι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιοι συμπολίτες μας που διαλαλούσαν, που με συλλαλητήρια «κραύγαζαν» ότι αποτελούμε απλά και μόνο μια προσοδοφόρα «αποικία» για τους Δυτικούς, Ευρωπαίους και άλλους, Συμμάχους μας.
Στο ίδιο πνεύμα προσέγγισης της πραγματικότητας της παρελθούσης και τρέχουσας πραγματικότητας καταθέτω ότι ανέκαθεν, επίσης, υπήρχαν άλλοι που εκτιμούσαν ότι οι Σύμμαχοί επένδυαν στην Ελλάδα για να βοηθήσουν την Χώρα μας και τον Ελληνικό Λαό φυσικά με τα σχετικά ανταλλάγματα (βλέπε «κέρδη») στις επενδυτικές τους δραστηριότητες.
Ίσως εδώ κάποιοι τονίσουν ότι υπάρχει και η Τρίτη οπτική γωνία θεώρησης, αξιολόγησης και εκτίμησης ξένων επενδυτικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα υπογραμμίζοντας ότι εδώ και μερικές δεκαετίες, με απίστευτα αυξανόμενη ταχύτητα και δυσθεώρητα μεγέθη είμαστε πλέον μέλος της χαρακτηριζόμενης ως «παγκοσμιοποιημένης» διεθνούς Οικονομίας.
Δεν θα τους αδικήσω, όπως υποθέτω και εσείς, αλλά προκύπτει άμεσα η πικρόχολη για εμάς τους Έλληνες και συνάμα οδυνηρή διαπίστωση ότι μάλλον ΔΕΝ υπάρχουν αξιόλογες επενδυτικές εταιρείες Ελληνικών συμφερόντων που συμμετέχουν σε αυτή την παγκοσμιοποιημένη οικονομία κάνοντας, προς όφελος της ελληνικής οικονομίας και των Ελλήνων, κερδοφόρες «επενδύσεις» σε άλλες οικονομίες εκτός Ελληνικών συνόρων.
«Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες -ΔΕΝ εκχωρείται» τόνιζε ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου.
Με την επιβολή Μνημονίων κομμάτι-κομμάτι το εκπληκτικό, ευλογημένο από το Θεό γεωπολιτικό «οικόπεδο» που αποτελεί την εκπάγλου καλλονής απόληξη της Χερσονήσου του Αίμου και των Βαλκανίων και επί σειρά χιλιετιών λέγεται Ελλάδα, θα το πω ευθαρσώς χωρίς μικρο-Κομματικές εμμονές και ας με παρεξηγήσουν οι πρώην, νυν και μελλοντικοί μας πολιτικοί Ηγέτες ότι «εκχωρήθηκε» (ελέω Μνημονίων και μέσω ΤΑΙΠΕΔ) σε ξένους «επενδυτές».
«Η Ελλάς ανήκει εις την Δύσιν» τόνιζε ο μακαρίτης Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλά ΔΕΝ φαντάσθηκε ότι κάποια μέρα η Πατρίδα μας Ελλάδα «κυριολεκτικά» θα ανήκει σε Τράπεζες και Επενδυτές της Δύσης και της Μέσης και Άπω Ανατολής.
Λιμάνια, Αεροδρόμια, Σιδηρόδρομοι, πλουτοπαραγωγικές μονάδες περάσαν σε ξένα χέρια σε βαθμό που κάποιοι βροντοφωνούν ότι ΟΛΑ όσα ήλεγχε αμέσως ή εμμέσως το Ελληνικό Κράτος περιήλθαν πλέον στα «χέρια» ξένων επενδυτών.
Φέρνω σήμερα στην προσοχή σας μερικά «τρανταχτά» παραδείγματα:
«ΤΡΑΙΝΟΣΕ» στην Ιταλική Ferrovie Dello Stato Italiane….
Η Ιταλική Italgas αγόρασε τη ΔΕΠΑ υποδομών διανομής φυσικού αερίου…
Το 49% της ΔΕΔΔΗΕ αγοράσθηκε από το Αυστραλιανό Macquarie Fund
Το Μεγαλύτερο Ελληνικό Αεροδρόμιο, το Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας (ΔΑΑ) με συνδιοίκηση Κράτους, Γερμανών και Ελλήνων ιδιωτών…
https://www.aia.gr/userfiles/5b8cde13-2054-49cf-9bc2-8a92207812cb/Shareholders_GR_19122019.pdf
Το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και τα άλλα 13 περιφερειακά αεροδρόμια της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, του Ακτίου, της Καβάλας, της Ρόδου, της Κω, της Σάμου, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Σκιάθου στα χέρια της γερμανικής Fraport…
Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς στην Cosco Group (Hong Kong) Limited
Ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης στην DIEP, Deutsche Invest Equity Partner σε συνεργασία με την Γαλλική CMA-CGM της Οικογένειας Σαντέ και με συμμετοχή του κ Ιβάν Σαββίδη.
Ο Αστέρας Βουλιαγμένης στην AGC Equity Partners (“AGC”) για λογαριασμό των εταιρειών Jermyn Street Real Estate Fund IV LP (“Jermyn Street”) και της Apollo Investment Holdco S.a.r.l (“Apollo”), στην οποία μετέχουν δύο κρατικά κεφάλαια του Abu Dhabi και του Kuwait, Άραβες επενδυτές, καθώς και η τουρκική Dogus Group,
Η «Κασσιόπη» της Κέρκυρας στην Αμερικανική NCH-Capital που εδρεύει στην Νέα Υόρκη και πολλές άλλες Ξενοδοχειακές μονάδες σε χέρια ξένων επενδυτών
Τα «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς» σε Ισπανικό έλεγχο
Τα μεταλλεία χρυσού Χαλκιδικής (Ολυμπιάδα, Στρατώνι, Σκουριές) στα χέρια Καναδικής Εταιρείας Eldorado Gold
https://www.eldoradogold.com/assets/operations-and-projects/europe/projects/skouries-greece/default.aspx
Τις χρονιές 2017, 2018 και 2019 αυξήθηκαν θεαματικά οι ροές Τουριστών προσθέτοντας αρκετά δισεκατομμύρια στο Ακαθάριστου Εθνικό Προϊόν της Ελλάδος και αρχίσαμε να αναπνέουμε, γονείς και συγγενείς σκούπισαν τα δάκρυα του αποχωρισμού που προξένησαν οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας (αμέτρητοι με λαμπρές ακαδημαϊκές περγαμηνές) που ξενιτεύτηκαν ψάχνοντας για επικερδή απασχόληση.
Είδαμε εκείνη την τριετία κάποιες αχτίδες φωτός στο τέλος του παροιμιακού μας τούνελ, σηκώθηκε στα γόνατα η Οικονομία επικουρούμενη από την αιώνια ΕΛΠΙΔΑ …
Και ξαφνικά, όπως σε ολάκερη την Υφήλιο, μπήκε στη ζωή μας ο ιός covid-19 που με την μας έριξε και πάλι ‘μπρούμυτα’ και πολλοί φοβούνται ότι θα βιώσουμε, με τον Πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας μέρες ακόμα χειρότερες από εκείνες της αρχικής επιβολής Μνημονίων...
Το ΝΕΡΟ και η ΥΓΕΙΑ ως κοινωνικά αγαθά ΔΕΝ εκχωρούνται εύκολα σε ιδιωτικά συμφέροντα και ΔΕΝ μπορώ να φαντασθώ το ΤΑΙΠΕΔ να βγάζει «στο σφυρί» την Ακρόπολη, τον Λευκό Πύργο ή τα Μετέωρα...
Προφανώς δεν έμειναν και πολλά «ασημικά» στον έλεγχο του Δημοσίου για να αποτελέσουν «αντικείμενα πόθου» των ξένων Διεθνών επενδυτών…
Ξένοι «επενδυτές» (κάποιοι τους λένε «αρπακτικά») προχωρούν αγοράζοντας ιδιωτικά «ασημικά» όπως π.χ. την Chipita η Mondelez International, την Pharmathen η διεθνής επενδυτική Partners Group, την WIND Ελλάς & NOVA η United Group της BC Partners...
https://static-hw.xnxx-cdn.com/v-18515f37c82/v3/img/player/icon-play.svg
---------------------------------------
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ & Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
