Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί ορόσημο στην ιστορική πορεία του Έθνους μας και κατέχει σημαντική θέση στην συλλογική μνήμη μας.
Η πρωτοφανής αντίσταση που προέβαλε τότε η μικρή και πτωχή χώρα μας στις σιδερόφρακτες ορδές του εισβολέα και οι νίκες που πέτυχε πάνω στα κακοτράχαλα Αλβανικά βουνά άφησαν άναυδους και εκστατικούς τους ισχυρούς της Ευρώπης, ώστε να μείνει μνημειώδης η φράση «στο εξής θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», άσχετα αν κατόπι μας ξέχασαν.
Η παράτολμη αντίσταση του ελληνικού στρατού , η «ένθεη τρέλα», όπως χαρακτηρίστηκε, οφείλονταν στην εθνική ενότητα και ομοψυχία του λαού μας. Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ,ότι από την αρχαιότητα μέχρι τους νεώτερους χρόνους, όταν ο λαός μας ήταν ενωμένος κατόρθωνε να ξεπερνά κάθε δύσκολη κατάσταση και να βγαίνει νικητής. Η διχόνοια, η διάσπαση της κοινωνικής συνοχής, ο στείρος εγωισμός και η αρχομανία οδήγησαν πολλές φορές την χώρα σε τραγικές περιπέτειες.
Μετά την επελθούσα τα τελευταία χρόνια βαθιά οικονομική και ηθική κρίση ,την πανδημία, τον Ρώσο-Ουρανικό πόλεμο και το ανηλεές σφυροκόπημα των απειλών του εξ Ανατολών Σουλτάνου ο λαός μας, βυθίστηκε στις φοβίες, στην κατάθλιψη και την απόγνωση από την ανυπαρξία εθνικού οράματος, συνεννόησης και συνεργασίας των κομματικών αρχηγών προς έγκαιρη αντιμετώπιση των εκάστοτε κρίσεων Για την ανόρθωση του πεσμένου ηθικού του δεινώς χειμαζόμενου λαού μας, για την αναπτέρωση κάθε χαμένης ελπίδας και την καλλιέργεια οράματος, ιδίως για την απογοητευμένη νέα γενιά, η μόνη λύση βρίσκεται στην αρραγή ενότητα και ομοψυχία των απανταχού Ελλήνων, με τον παραμερισμό κάθε κομματικού και ατομικού συμφέροντος προς σωτηρία της φιλτάτης Πατρίδας μας.
